روزنامه آرمان امروز
1397/08/01
تبعات روانی تحریم آبان‌ماه بیش از آثار عینی آن
قبل از اینکه تکلیف برنامه هستهای ایران تعیین شود، آمریکا طی 40 سال گذشته تحریمهای یکجانبه متعددی علیه ایران اعمال کرده بود. پس از توافق برجام که یک توافق بینالمللی بود، در دوره ریاست جمهوری اوباما، آمریکا نیز موافقت کرد تحریمهای یکجانبه خود را متوقف کند. بنابراین نه تنها تحریمهای سازمان ملل، تحریمهای آمریکا نیز متوقف شد. وقتی که آقای دونالد ترامپ به عنوان رئیسجمهور آمریکا روی کار آمد، تهدید کرد که آمریکا از برجام خارج می‌‌شود. در نتیجه تحریمهای یکجانبه متوقف شده آمریکا مجددا بازمیگردد. آمریکا این تحریمها را بازمیگرداند و علاوه بر آن نیز تحریمهای جدیدی را نیز علیه ایران اعمال خواهد کرد. باید اذعان کرد که تحریمهای قبلی بسیار شدید نبود. آمریکا قصد دارد این تحریمها را گستردهتر کند. یعنی همان تحریمهای قدیمی و علاوه بر آن تحریمهای جدیدی که وضع خواهد شد علیه ایران اعمال خواهد کرد. در مورد تبلیغاتی بودن تحریمهای آمریکا نیز باید اذعان کرد که در سیاست، جنبههای تبلیغاتی و روانشناختی بسیار مهم است همانگونه که همگان شاهد هستند هنوز این تحریمها اعمال نشده است و هیچ اثر مادی در جامعه نداشته است ولی تا این اندازه که مردم از تحریم آبان ماه آگاه هستند اثر روانی خود را به جای خواهد گذاشت. جنبه تبلیغاتی بسیار مهم است ولی جنبه تبلیغاتی بدین معنا نیست که تحریمها اعمال نخواهد شد. آمریکاییها تا جایی که بتوانند تحریمها را اعمال خواهند کرد و آثار تحریمهای آبان ماه بیش از آنکه جنبه عینی داشته باشد بیشتر جنبه روانی دارد. یعنی اگر ایران نتواند نفت صادر کند درآمدی نخواهد داشت و در نتیجه ارزی نیز وجود ندارد که بتوان مواد لازم را از سایر کشورها خریداری کرد. بنابراین قیمت هر چیز افزایش خواهد یافت و آثار روانی تحریمها اینگونه در جامعه برجای خواهد ماند. در مورد بسته پیشنهادی اروپا نمیتوان دقیق نظر داد. اینکه تحریمها تا چه مدت طول خواهد کشید مشخص نیست. تحریمها روی صادرات نفت و همچنین میزان ارز تاثیرگذار خواهد بود. ممکن است مشکلات بانکی پیش آید. اینکه تحریم به چه شدت و تا چه اندازهای خواهد بود، نمیتوان پیشاپیش نظر داد. تحریمها به سیاستهای دو طرف یعنی ایران و آمریکا بستگی دارد. ممکن است اگر دو طرف به توافق و یا مذاکره برسند آثار تحریمها کاهش یابد، اما اگر مواضع خصمانه دو طرف فعلی حفظ شود طبیعتا وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نامطلوب خواهد بود. در نتیجه اگر این وضعیت ادامه پیدا کند در حال حاضر حداقل در کوتاهمدت نمیتوان نسبت به آینده بسیار خوشبین بود ولی اینکه وضعیت در بلندمدت چگونه خواهد بود نیاز به گذشت زمان دارد. راههای بسیار ساده و آسانی نیز در این زمینه وجود دارد که تصمیمگیرندگان کشور باید آنها را در نظر بگیرند. اما آنچه که مهم است این است که کشور در حالحاضر نمیتواند راههای ساده را در پیش گیرد. باید تصور کرد که در جهانی زندگی میکنیم که باید با قواعد آن آشنا باشیم. بیشتر مشکلات کشور بیش از آنکه در خارج از کشور باشد در داخل کشور است. برای مثال در دوره اوباما، مشکلات بیرونی تا حدودی حل شد آنچه که این توافق را کاملا بیاثر ساخت، مساله داخلی است. مشکل بینالمللی نتیجه ساختار داخلی است که مشکلات بسیاری دارد و خود را در سیاست خارجی نشان میدهد.* استاد بازنشسته روابط بینالملل دانشگاه تهران
سایر اخبار این روزنامه
قيمت مسكن؛ از كاهش تا تثبيت
«جريان سوم» مياندار جامعه و دولت مي‌شود
مسئولان با مردم شفاف باشند هیچ رازی پنهان نماند
نگاه دو آیت‌ا... به‌موضوع مهریه
یاد د اشـت‌‌هـای اخـتصـاصـی
رفیق سربالایی روحانی باشید
تبعات روانی تحریم آبان‌ماه بیش از آثار عینی آن
روحانی با جامعه‌شناسان دیدار می‌کند
مروارید خلیج فارس در وایپو ثبت شد
دولت پاسخگو و مجلس پرسشگر را رقم بزنیم
تغییرات با تدبیر و امید باشد
«نود» پخش نمی‌شود
عبور روحاني از اصلاح طلبان با آينده‌اي بي‌فرجام
جهانگيري مي‌ماند يا مي‌رود؟
