مجله اسلیت تشریح کرد

هدف تحریم‌ها فشار بر مردم ایران نیست بلکه هدف، تغییر رفتار دولت ایران است. در این مورد اما فشار بر مردم ایران است که محتمل است و این اصلا جای خوشحالی یا مباهات ندارد.
بله «تحریم‌ها در راه است»، همان‌طور که دونالد ترامپ رییس‌جمهور آمریکا به تقلید از سریال بازی تاج‌وتخت روز جمعه در حساب کاربری خود در توئیتر اعلام کرد.
به گزارش جامعه ایرانی به نقل از مجله اسلیت، چهارم نوامبر ساعت ۱۱:۵۹ به‌وقت محلی، آمریکا مجموعه‌ای از تحریم‌ها‌ شامل ممنوعیت‌هایی بر بخش‌های بانکداری و نفت ایران را بار دیگر به جریان می‌اندازد.
همان‌طور که هیز براون از بازفید متذکر شد، این توئیت احتمالا همان تاثیری که باید را گذاشته و همه توجهات را به این تحریم‌ها معطوف کرده است. این اقدام همچنین باعث کمرنگ شدن این واقعیت می‌شود که این تحریم‌ها آنقدرها که تندروها می‌خواستند، سخت نخواهد بود.


مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا روز جمعه اعلام کرد که ایالات‌متحده معافیت‌های موقتی را برای هشت کشور قائل می‌شود تا به خرید نفت ایران ادامه دهند. لیست کامل این هشت کشور که به‌طور رسمی منتشر نشده، اما بر اساس گزارش‌ها شامل ژاپن، هند و کره‌جنوبی می‌شود؛ کشورهایی که همگی از واردکنندگان اصلی نفت ایران محسوب می‌شوند. تایوان و ترکیه نیز ممکن است مشمول این معافیت شوند. مذاکرات در مورد اعطای معافیت به چین، بزرگ‌ترین مشتری نفت ایران احتمالا طی پایان هفته ادامه خواهد داشت.
پمپئو گفت که این معافیت‌ها موقت است و تنها به کشورهایی اعطا می‌شود که «اقدامات مهمی» در جهت کاهش خرید نفت خود از ایران انجام داده‌اند. اما همان‌طور که بلومبرگ متذکر شد، این اقدام را می‌توان تلاشی برای «اطمینان از عدم جهش قیمت جهانی نفت‌ به‌خصوص تنها چند روز مانده به انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا» دانست. اوایل اکتبر در پی گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه عرضه نفت ایران کاهش خواهد یافت، قیمت نفت به بالاترین حد خود از سال ۲۰۱۴ رسید اما با زمزمه‌ها در مورد اعطای برخی معافیت‌ها، قیمت‌ها تا حدودی افت کرد. روز جمعه پس از اعلام معافیت‌ها نیز شاهد افت قیمت بودیم.
این معافیت‌ها در کنار تصمیم دولت آمریکا به عدم تلاش برای قطع دسترسی بانک‌های ایران از سیستم مالی جهانی سوئیفت، موجب نارضایتی برخی تندروها در ایران شده است. این معافیت‌ها چه وجود داشته باشند چه نه، تهدید تحریم‌ها خریداران را از نفت ایران دور کرده و بر اقتصاد این کشور تاثیر گذاشته است. اما دلایلی وجود دارد که نسبت به دستیابی آمریکا به هدف اصلی خود از این تحریم‌ها تردید داشته باشیم: هدف، ترغیب ایران به بازگشت به میز مذاکرات برای رسیدن به یک توافق جدید که نه‌تنها شامل برنامه هسته‌ای ایران شود‌ بلکه مسائلی چون برنامه موشکی و حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی در سراسر منطقه را نیز در خود جای دهد. هرچقدر هم که شرایط اقتصادی سخت شود، هیچ رژیم ایرانی با شرایطی که دولت ترامپ مطرح کرده موافقت نخواهد کرد.
همان‌طور که تحلیل تازه گروه بحران بین‌الملل نشان می‌دهد، شواهد تاریخی اندکی وجود دارد دال بر اینکه ایران در زمان افت درآمد نفتی، تصمیمات سیاست خارجی خود را تغییر داده باشد. گروه بحران بین‌الملل رفتار منطقه‌ای ایران و عملکرد اقتصادی این کشور طی ۴۰ سال گذشته را مورد ارزیابی قرار داده و نتیجه اینکه‌ هیچ ارتباطی میان این دو متغیر وجود ندارد. تهران همان مسیری را دنبال می‌کند که برای امنیت ملی‌اش حیاتی باشد. برای مثال دهه ۱۹۸۰ میلادی را در نظر بگیرید: ایران در جنگ بود و درآمد نفتی‌اش رو به کاهش، بااین‌حال به تعهد خود برای ایجاد شبکه‌های نیابتی و تلاش برای صدور انقلاب ادامه می‌داد.
این‌طور نیست که مردم ایران تاثیر تحریم‌ها را حس نکنند. همان‌طور که رویترز گزارش داده، قیمت برنج، نان، روغن خوراکی و سایر اقلام از زمان اجرایی شدن دور نخست تحریم‌ها در ماه آگوست افزایش یافته و ارزش ریال افت کرده است.
اما هدف تحریم‌ها فشار بر مردم ایران نیست‌ بلکه هدف، تغییر رفتار دولت ایران است. در این مورد اما فشار بر مردم ایران است که محتمل است و این اصلا جای خوشحالی یا مباهات ندارد.