فضای کنش در اینستاگرام

اینستاگرام یکی از شبکه های اجتماعی پرطرفدار این روزهای ایران است. نرم افزاری که افراد با توجه به علایق خود در آن اقدام به انتشار عکس و متن و فیلم کوتاه می کنند. یک فضای جدید عمل و تعامل اجتماعی که افراد در آن به دنبال اهداف و انگیزه های متفاوتی هستند، گرچه سرگرم شدن و وقت گذرانی را می توان مهم ترین و اصلی ترین انگیزه افراد دانست.
در این شبکه اجتماعی افراد بر اساس میزان و تعداد دنبال کننده ها ارزش گذاری می شوند. هر چه بیشتر، شان اجتماعی بالاتر. البته هستند کسانی که به دنبال جمع کردن دنبال کننده نباشند و صفحه خود را خصوصی کرده باشند تا فقط دوستان و آشنایان تایید شده، صفحه آنان را ببینند. اما فضا در دست کسانی است که بیش از 300 هزار فالوئر دارند. حال سوال اینجاست که این جمع کنندگان فالوئر های بسیار چه اقدامی انجام داده و می دهند؟ اگر بازیگران و افراد مشهور را از این لیست کنار بگذاریم می ماند افراد ناشناخته ای که با فعالیت در زمینه های مختلف برای خود شان اجتماعی ایجاد کرده اند. این فعالیت ها باید با اختصاص وقت بسیار همراه باشد. علاوه بر زمان میزان انتشار عکس ها در صفحه اصلی و استوری نیز مهم است؛ فعالیت کم باعث فراموش شدن فرد می شود و فعالیت بسیار زیاد موجب خسته شدن مخاطبین، لذا باید حدی از فعالیت روزانه یا هفتگی مشخص شود. اما آنچه یک فرد را پر مخاطب می کند هیچ کدام از اینها نیست.
جذابیت اساسی ترین دال اینستاگرام است. عکس و فیلم جذاب است که یک فرد را پر مخاطب می کند و ارزش و شان او را بالا می برد. عدم جذابیت نیز موجب طرد و ریزش مخاطب است. لذا دارندگان صفحاتی با مخاطبین بالا در واقع مجبورند کاملا مخاطب محور و با خواست مخاطبین پیش روند.
جذابیت در این شبکه اجتماعی انواع متفاوتی دارد. عکس ها و فیلم هایی که نشان دهنده میزان ثروت فرد باشد، نوع سبک زندگی او باشد، شغل و شان اجتماعی وی را نشان دهد، شاد بودن و شاد زیستن را منتقل کند، کلیپ هایی برای شاد کردن و خنداندن دیگران بسازد و یا عمومی ترین حالت که عکس هایی با پس زمینه های جنسی باشد. در این اجتماع جذابیت، جذاب ها رهبران فضا هستند که برای مخاطبین چند میلیونی و اکثرا جوان خود چیزی جز گذران وقت به همراه ندارد و فضای کنش در دست کسانی است که جذابیت های ظاهری را مقدم بر هر چیز دیگر می بینند.