روزنامه مردم سالاری

تخصیص منابع به همفکران و هزینه‌های بیهوده تا کی؟ - کمال‌الدین پیرموذن

در این زمان که طرح بودجه شفاف کشور و طرح ساماندهی آن مطرح است، مردم به طرق ممکن به دولت و مجلس متذکر می‌شوند که دیگر در این سرزمین چیزی برای بذل و بخشش باقی نمانده است. از سرمایه مادی، منابع طبیعی، نفت و جنگل و مرتع و...  تا ذخابر معنوی، انسانی، مقدسات، علایق و پیوندهای اجتماعی و امید به آینده، از همه چیز ما تا توانسته اند خرج کرده‌اند، مبادا که شما هم این بار تحت نام شفافیت و ساماندهی اقتصادی و به بهانه تقدم عدالت بر توسعه و تامین و توزیع کالاهای اساسی بر تولید، آن ته مانده تولید را هم بر باد دهند. در تمام دنیا و در تمام مکاتب و حتی در مکتب مارکسیسم نیز، می‌گویند اول باید تولید باشد، بعد توزیع.
       تا زمانی که این سنت قدیمی «هزینه کردن» بی‌تعهد و بی ارزشیابی برقرار است، هیچ برنامه سیاسی و اقتصادی به اهداف خود نمی‌رسد و اگر در سیاست‌های خارجی و داخلی، اصل پیگیری، ارزشیابی، سنجش و اصلاح مستمر با هدف افزایش کارآمدی نظام و توسعه سرمایه‌های مادی و معنوی ملی برقرار نشود هیچ برنامه توسعه سیاسی، اقتصادی و مالی یا حتی فرهنگی-اخلاقی درستی به سرانجام مشخصی نخواهد رسید و نهایتاً اینکه دولت‌های این مرزوبوم، تنها با شعار تبدیل سنت و فاسد هزینه کردن به سنت تعهد، یعنی ارائه خدمات ملموس و محسوس و قابل شمارش وارزشیابی است که می‌تواند عملاً کشوری با استعدادهای انسانی فراوان و منابع مادی و طبیعی کاملی را به سیر تحرک و ترقی، استقلال و استغنای ملی واقتدار وطنی رهنمون گردند و بس.
کشور و ملت ما در این لحظات حساس در بدترین و پیچیده ترین شرایط تاریخی خود قرار گرفته است. حدت و خطر خیزی این شرایط را جز گوش‌های شنوا و پرظرفیت و عقول مجرب واستوار در نمی‌یابند. هیچ کس تردید نمی‌کند که حاکمیت ما، دولتی هزینه کن از تمام ابعاد و زمینه‌های موجودیت ملی ودینی ما است و ابدا در غم آن نیست که در برابر این همه هزینه کردن، چه چیز بدست آورده و چه ارمغانی باید به ملت تقدیم نماید.
نظام اداری ما از زمان مشروطیت تاکنون یک نظام هزینه کننده است نه ارائه کننده خدمات به جامعه، سال‌هاست از سرمایه‌های مادی، انسانی و تاریخی خودمان خرج می‌کنیم بی آنکه به توسعه و پیشرفت دست یافته باشیم، در نتیجه همواره گرد خودمان می‌گردیم.


چندین سال است که نهادهای فرهنگی غیردولتی و اشخاص خاص، از کیسه بیت‌المال بدون پاسخگویی و ارائه گزارش کار به ملت، دولت و مجلس، از خزانه دولت، اعتبار و مساعدت مالی در خور توجه بهره مند می‌شوند. این هزینه‌های غیر ضرور تا کی ادامه خواهد یافت. در اولویت، اقتصاد ایران و ایرانی را بایستی دریابند، نه منافع اشخاص خاص.  این در حالی است که  شعار ما در تظاهرات مبارزات انقلاب: «حکومت علی را برقرار می‌کنیم ما» بود. به سیره علوی برگردید. در تصویب بودجه سالیانه کشور، باید عدالت، دقت و پافشاری و قاطعیت از ریخت و پاشها و اتلاف منابع دولت جلوگیری بعمل آید. و اصل صرفه جویی، پس انداز، ایجاد ظرفیت‌های شغلی برای جوانان و بیکاران، انباشت و سرمایه‌گذاری را در میان ملت و دولت با سخت گیری و خست پیش برد.
طی 40 سال پس از انقلاب شکاف طبقاتی همچنان رو به گسترش است و رانت خواران و بهره مندان از درآمدهای باد آورده را می‌بینیم که همچنان بر اریکه قدرت سوارند و درست برعکس سیاست علی(ع) که در مسائل اقتصادی سخت گیر بود، برخی صاحب منصبان در برابر خرج کردن از اموال عمومی برای مصارف شخصی، تبلیغی و در برابر ریخت و پاش‌های وحشتناک و اشرافی و تخصیص اموال عمومی به هم فکران و دوستان و خویشان سهل گیرند.
لینک منبع خبر
سایر اخبار این روزنامه
دنبال توسعه همکاری‌های بین‌المللی هستیم دریادار ضرغامی؛ مردی که صدام برای سرش جایزه گذاشت اشتباه برادر محسن در کجا بود؟ - بهروز پورسینا تخصیص منابع به همفکران و هزینه‌های بیهوده تا کی؟ - کمال‌الدین پیرموذن متن و حاشیه استعفای وزیر بهداشت اعتراضات دی‌ماه سال گذشته نتایج خوبی برای کشور داشت معادله چندوجهی تل‌آویو برای دمشق بازتاب جهانی گاف شبکه کیش تصویب کلیات لایحه بودجه ۹۸ در کمیسیون برنامه و بودجه لزوم ورود جدی شهرداری تهران به مساله آسیب‌های اجتماعی انتظار رونق در معاملات بازار مسکن ارتش ماموریت اقتصادی ندارد گاز به همه شهرستان‌های سیستان و بلوچستان می‌رسد دنبال توسعه همکاری‌های بین‌المللی هستیم اروپا بازهم بدقولی کرد