روزنامه وطن امروز
1398/01/26
روحانی با رحمان تا 1400 ؟
محمدرضا کردلو: پاییز گذشته بود که تئاتر «بینوایان» در یکی از لاکچریترین هتلهای بالای شهر روی صحنه رفت. وزیر ارشاد که تحت فشار مخاطبان شبکههای اجتماعی قرار گرفته بود، در توئیتی کوتاه پیرامون این نمایش نوشت: «تئاتر لاکچری تیر خلاص به این هنر مردمی است». این ابراز نگرانی البته ادامهای هم داشت: «اداره کل هنرهای نمایشی با هماندیشی و همیاری خانه تئاتر، حریم صحنه را از آن مصونیت دهد». اداره کل هنرهای نمایشی با هماندیشی و همیاری خانه تئاتر در این باره هیچ واکنشی نشان نداد و هیچ کاری نکرد و «بینوایان» به کارگردانی حسین پارسایی (مدیر کل اداره نمایش خانگی وزارت ارشاد) با موفقیت در همه نوبتهای وعده داده شده روی صحنه رفت. اداره کل هنرهای نمایشی با هماندیشی و همیاری خانه تئاتر در ادامه نیز برای حل مسالهای که وزیر از آن به «تیر خلاص» تعبیر کرده بود، کاری انجام نداد و اینگونه است که در خبرها میخوانیم: «نمایش «عروس مردگان» اردیبهشت در سالن رویالهال هتل اسپیناسپالاس روی صحنه میرود». مساله این نوشته البته پیرامون فیلم «رحمان 1400» است و واکنش اخیر معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد که مثل ماجرای نگرانی وزیر از اجرای تئاتر لاکچری به کارگردانی یکی از مدیران زیرمجموعهاش، به یک کمدی خطرناک شباهت دارد. البته اشاره به ماجرای تئاتر لاکچری دلیل دیگری هم دارد؛ اینکه آیا واکنشها و ابراز نگرانیها آن هم از سوی کسی که خود «مخاطب بایدها» است، مسالهای از مسائل فرهنگی را در طول این سالها حل کرده است؟ فقره اخیر، یعنی توقیف یکباره فیلم «رحمان 1400» به دلیل آنچه معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی از آن به «تخلف در اکران نسخه اصلاح نشده» تعبیر کرده است، آن هم بعد از نزدیک به یک ماه پس از اکران و فروش 22میلیاردی یک کمدی خطرناک نیست؟ در فاصله این یک ماه یعنی هیچ کدام از اعضای شورای فیلمنامه، شورای پروانه ساخت، اداره کل نظارت و ارزشیابی و کلی اداره و شورای نظارتی دیگر برایشان مهم نبوده نسخه اکران شده تفاوتی با نسخهای که مجوز گرفته دارد یا ندارد؟ اصلا حالا که اوضاع قاراشمیش شده و برخی رسانهها از اکران چند نسخه از «رحمان1400» صحبت میکنند (مثلا تفاوت نسخه اکران شده در حوزه هنری با نسخه پردیسهای سینمایی مطرح شده است)، کسی خبر دارد نسخه اصلی دست کیست؟ بعد از گذشت یک ماه تکلیف یک سرگروه در اکران چه میشود؟ این سوالات را بگذارید کنار گمانههایی که از تبانی و دورهمی دستهای پشت پرده برای فروش بیشتر «رحمان1400» در رسانهها مطرح میشود. به همه اینها میشود نام تهیهکننده این فیلم را هم اضافه کرد؛ علی سرتیپی که از چهرههای تاثیرگذار در پخش و اکران است و هفتههای پیش از جلسات تعیین فیلمهای اکران نوروز، صرفا با اسمش اکران این فیلم در نوروز را تضمین کرده بود. با این همه اظهارنظر عجیب مدیر سینمای حرفهای و اطلاعیه خندهدار اداره نظارت سازمان سینمایی که بعد از بیش از بیست و اندی هزار نوبت اکران در سینماهای کشور، تازه اعلام کردهاند «نسخه اکران شده، نسخهای که مجوز گرفته نیست!»، واقعا بینظیر است. آنقدر که میشود در بخش «اظهارنظرهای عجیب» کتاب رکوردها ثبت کرد. فارغ از همه اینها، میتوان درباره یکی از گمانههای مطرح شده پیرامون این اتفاق بیشتر هم صحبت کرد. طبیعت توقیفهای اینچنینی در سینمای ایران که کاتالیزوری برای فروش بیشتر بوده، سابقه تهیهکننده این فیلم در ایجاد پروپاگانداهای مشابه در سالهای اخیر، ضعف غیرقابل توصیف مدیران ارشاد در تشخیص و تدبیر مناسب در اتفاقات مشابه، باعث میشود این گمانه جدیتر مطرح شود. آنچنان که کانالهای سینمایی و خبرگزاریهای رسمی از آن به یکی از فرضهای اصلی در اتفاق اخیر اشاره کردهاند. به عنوان مثال، کانال سینما با مطرح کردن این فرض نوشته است: «یک بازی تبلیغاتی است که افرادی در اداره نظارت با همکاری سازندگان فیلم قصد دارند با توقیف چند روزه «رحمان ۱۴۰۰» این فیلم را با عنوان توقیفی به سینماها برگردانند و فروش آن را چند برابر کنند، اثبات این ادعا یعنی اداره نظارت وارد پروژههای تبلیغاتی فیلمها هم شده؟» همچنین خبرگزاری مهر در مطلبی با عنوان در «خدمت و خیانت نظارت» نوشته است: «این هم یکی از ایدههای کمپین تبلیغاتی فیلم است»! تعجب نکنید، کم نبودند آشنایان به تعاملات حاکم بر سینمای ایران که در ساعات ابتدایی انتشار اظهارات فرجی درباره غیرمجاز بودن نسخه اکران شده از فیلم «رحمان ۱۴۰۰» در سینماها، این صحبتها را در راستای تبلیغ هرچه بیشتر فیلم تحلیل کردند! فارغ از بدبینی و اغراق مستتر در چنین تحلیلهایی اما نمیتوان این واقعیت را نادیده گرفت که اگر ملاک را فروش گیشه یا تعداد دفعات دیده شدن یک فیلم قرار دهیم، صدور حکم توقیف، برخلاف ظاهر بازدارنده تأثیر ضریبدهنده بر توفیقات یک فیلم دارد!» با همه اینها باید منتظر ماند و دید در روزهای آتی چه تدبیری برای «رحمان1400» از سوی مدیر مطبوعاتی سازمان سینمایی اندیشیده خواهد شد؟ آیا توقیف «رحمان1400» تنها چند روز طول خواهد کشید یا آنچنان که منوچهر هادی کارگردان این اثر در آخرین پست اینستاگرامی خود مدعی شده، قرار است «رحمان 1400» به طور کامل و قطعی با پرده سینماها خداحافظی کند؟ با این حساب آیا قرار است سرنوشت «رحمان 1400» هم مثل فیلم پرحاشیه «50 کیلو آلبالو» باشد که پس از توقف اکران عمومی در سینماها با وقفهای چند ماهه وارد شبکه نمایش خانگی شود؟ در این میان نقش معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی (ابراهیم داروغهزاده) که در شبکههای اجتماعی با سردمداری شفافیت به نقدهای دیگر دستگاههای فرهنگی از جمله تلویزیون میپردازد، چیست؟ آیا سکوتش پیرامون این ماجرا را خواهد شکست؟
سایر اخبار این روزنامه