با ترامپ، بی ترامپ

احد رضایان قیه باشی ‪-‬ انتخابات 2020 ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا می تواند نقطه عطفی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران باشد. دو رویکرد و نگاه در سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا نسبت به ایران وجود دارد:
رویکرد اول: جمهوری اسلامی ایران نظامی اصلاح ناپذیر است که واقعیت وجودی و هویت خود را در تعارض با ما تعریف کرده است. گفتمان حاکم بر این نظام در نقطه مقابل ما قرار دارد و نارضایتی داخلی در این کشور بسیار بالاست. استراتژی ما باید حذف این نظام به هر وسیله ای باشد. (استراتژی حذف)
رویکرد دوم: جمهوری اسلامی ایران نظامی اصلاح پذیر است، ارزش ها و گفتمان حاکم بر این نظام به مرور قابلیت اصلاح و تغییر دارند. با فشار به این نظام می توان رفتارهایش را کنترل کرد، همچنین با اعمال تحریم و سیاست چماق می توان فرصت لازم برای تقویت جریان‌های اصلاح‌گر را
فراهم کرد.(استراتژی تغییر رفتار)


ترامپ نماینده رویکرد اول است و باراک اوباما نماینده رویکرد دوم بود. اغلب جمهوریخواهان حامی رویکرد اول و اغلب دموکرات ها طرفدار رویکرد دوم هستند. چیزی که جورج بوش را از ترامپ متمایز می کند تجربه شخصی، میزان اثرپذیری از گروه های اپوزیسیون و توصیه مشاورین است.
با قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروه های تروریستی از سوی ترامپ، روند تخاصم و کینه توزی بین دو نظام سیاسی به بالاترین سطح خود پس از ماجرای گروگان گیری و اشغال سفارت رسیده است.
با اینکه بسیاری از کارشناسان، اقدام ترامپ را کاملا هوشمندانه و با هدف مهار کامل ایران در منطقه و تضعیف جریان اصولگرایی در داخل می دانند اما به نظر می رسد این اقدام هوشمندانه پیامدهای کنترل نشده ای هم داشته باشد.
کارشناسان معتقدند ترامپ در سه سال گذشته از تمامی ظرفیت های ریاست جمهوری برای پیش‌برد برنامه ها و سیاست‌های خود به‌ویژه در مورد ایران استفاده کرده است به نظر می رسد ترامپ تصمیم گرفته است پرونده جمهوری اسلامی ایران را بعد از 40 سال در بین سیاستمداران آمریکایی، وارد فاز متفاوتی کند.
می توان پیش بینی کرد که ترامپ در یکسال پایانی ریاست جمهوری خود، سیاست تنش‌زایی بین ایران با کشورهای منطقه و اروپا را دنبال کند.
در این میان، بسیاری از سیاستمداران جمهوری اسلامی ایران امیدوار هستند تا در انتخابات 2020 ریاست جمهوری آمریکا، ترامپ برای بار دوم انتخاب نشود و یکی از رقبای دموکرات او بتواند وارد کاخ سفید شود.
با توجه به ادعای دموکرات ها مبنی بر دخالت روس ها در انتخابات 2016 و همچنین رفتارهای کنترل نشده و هیجانی ترامپ و خشم طرفداران دمکرات از برخی عملکردهای ترامپ و خشم متقابل طرفداران ترامپ از دموکرات ها، می توان انتظار داشت که انتخابات 2020 در آمریکا در صورتی که با پیروزی ترامپ همراه نشود با تنش های شدید خیابانی همراه شود که این می تواند فرصت مناسبی برای جمهوری اسلامی ایران باشد.
رقبای دموکرات ترامپ در انتخابات 2020 چهره های سرشناس و محبوبی هستند که این روزها درگیر رقابت درون حزبی هستند. افراد شاخصی همچون :
1. برنی سندرز: سناتور ایالت ورمانت
2. جوبایدن: معاون رئیس جمهور سابق
3. الیزابت وارن: سناتور ایالت ماساچوست
4. کوری بوکر: شهردار نیوآرک
5. هولیان کاسترو: شهردار و وزیر سابق
6. کاملا هریس: سناتور ایالت کالیفرنیا
چند نکته مهم در مورد کاندیداهای دموکرات:
1. تقریبا هر 6 نفر حامی امنیت رژیم صهیونیستی هستند.
2. هر 6 نفر مخالف خروج ترامپ از برجام هستند.
3. بجز برنی سندرز بقیه موافق فشار به ایران هستند به‌ویژه الیزابت وارن.
4. هر 6 نفر مخالف ماجراجویی آمریکا در افغانستان و خاورمیانه هستند.
5. هر 6 نفر موافق توسعه روابط با جمهوری اسلامی ایران هستند.
6. از بین این 6 نفر به نظر می رسد الیزابت وارن ظرفیت بالایی در جذب آرای درون حزبی و جذب حمایت بزرگان سیاسی حزب دموکرات داشته باشد.
7. از بین این 6 نفر دو نفر گفتمان تقریبا متفاوتی دارند، برنی سندرز و الیزابت وارن. انتظار می رود در نهایت رقابت درون حزبی بین این دو شکل بگیرید.