روزنامه ابتکار
1398/08/25
معیار حق در سیاست
کورش الماسی- پربیراه نیست اگر گفته شود عملکرد برخی صاحبمنصبان انتخابی و انتصابی و حامیان آنها به عنوان سیاهیلشکر، کشور را به لبه پرتگاه ترسناکی کشانده است. آیا شرایط غیرانسانی معیشت شهروندان، روابط خارجه بسیار پرهزینه و ناکارآمد، آموزش و پرورش ویران، بهداشت و درمان نایاب و گزاف، افسردگی شدید شهروندان، بینظمی های مالی برخی صاحبمنصبان، استفاده ابزاری برخی سوداگران از اعتقادات و باورهای دینی شهروندان، تخریب بیسابقه نظام اخلاق اجتماعی و... حاکی از زوال زیست اجتماعی نیست؟ بنا بر شواهد بیشمار از چالشهای اجتماعی و ملی، اختلافات جناحی میان برخی مدیران و نهادهای انتصابی و انتخابی، موجب کوچ «خرد» از عرصه سیاسی و مدیریت کلان شده است.آیا وطندوستان نمیبینند که اختلافات میان صاحبمنصبان و سیاستورزان در حال تخریب بنیادی امنیت ملی است؟ آیا ممکن است(به فرموده مقام معظم رهبری) برخی صاحبمنصبان و سیاستورزان نفوذی، عامدا در مسیر آسیبزدن به ایران عمل میکنند؟
تنها معیار سنجش پندار، گفتار و کردار نیک سیاستورزان و صاحبمنصبان صرفنظر از هر ویژگی، منافع و امنیت ملی است. بنا بر شواهد بیشمار از زیست شهروندان، جدلهای انتصاب و انتخاب منافع و امنیت ملی در معرض شدید آسیب قرار داده است.
زندگی اجتماعی بر خلاف زیست طبیعی مستلزم حساب و کتاب و قانونمندی است. هر کس نمیتواند طبق منافع، سلیقه و نظر شخصی هر کاری یا هر حرفی را بزند. آیا کسی میتواند انسانیت و زیست اجتماعی را در شرایط بیقانونی و آشفتگی تعریف کند؟ برخی اظهارات و عملکرد سیاستورزان و صاحبمنصبان از هیچ قانون، منطق و عقل سلیمی پیروی نمیکند. چرا ؟ دلیل این همه اختلاف در اهداف و عملکرد میان سیاستورزان و صاحبمنصبان انتصابی و انتخابی چیست؟ مگر سیاستورزی منهای منافع ملی میتواند معنی یا مفهومی داشته باشد؟
چرا سیاستورزان درک نمیکنند و نمیبینند که کشور در سرازیری بسیار جدی قرار دارد؟ چرا صاحبان قدرت، «ارتش میلیونی مستضعفها» را نمیببینند؟ با در نظر گرفتن انوع چالشهای اجتماعی و ملی، به هیچ وجه نمیتوان اهداف متناقض جناحهای انتصابی و انتخابی در مدیریت کلان را درک کرد.
آیا سیاستورزان چپ و راست مرزی برای افول در نظر دارند؟ صاحبمنصبان و سیاستورزان چپ و راست بعد از شنیدن این که یک ایرانی به دلیل مشکلات مالی و معیشتی مجبور به فروختن عضو بدن میشود، چه حسی پیدا میکنند؟ یا اصلاً واکنش احساسی به چنین خبری دارند؟ واکنش مدیریت کلان به این حقیقت تلخ که محل اشتغال و معیشت هزاران شهروند ایرانی سطلهای زباله است، چیست؟ آیا سیاستورز یا صاحبمنصب انتصابی و انتخابی وجود دارد که بتوان وعده فردا یا فردایی بهتر را به شهروندان و بهویژه ارتش مستضعفها بدهد؟ آیا صاحبمنصب یا سیاستورزی در مدیریت کلان وجود دارد که نگران یا دلسوز انبوه جوان تحصیلکرده که به دلیل ناامیدی و عدم فرصت اشتغال و ایجاد یک زندگی انسانی با وجود عشق به وطن، مجبور به مهاجرت میشوند، باشد؟ پربیراه نیست اگر مهاجرت جوانان تحصیلکرده عاشق ایران را تبعید بنامیم.
به باور نگارنده، عرصه سیاسی توسط متوهمین رویاپرداز، (به گفته مقام معظم رهبری) عوامل نفوذی و برخی سیاستورزان و مدیران سوداگر که ظاهراً شیفتگی قدرت احساسات انسانی آنها را از کار انداخته است، اشغال شده است.
مدیریت کلان سیاسی «باید» تبلور عینی اراده ملی(جمعی) باشد. بنابراین، «تنها معیار حق در عرصه مدیریت کلان سیاسی پندار، گفتار و کردار در مسیر تحقق منافع ملی است». صاحبمنصبان و سیاستورزان حق ندارند هدفی به جزء تحقق منافع ملی داشته باشند. حق سرچشمه قوانین اجتماعی است. پندار، گفتار و کردار برخلاف منافع ملی یعنی عملکرد فراقانونی یعنی قانونشکنی.
با توجه به شرایط بسیار دشوار شهروندان، جناحبازی سیاسی، تنها یک معنی دارد. تخریب کشور به منظور تحقق منافع جناحی. فعالیت سیاسی در غالب جناحهای گوناگون متعلق به کشورهای توسعهیافته که حاکمیت قانون مسقر است. در کشورهای در حال توسعه ، سیاستورزی باید مبتنی بر تحقق منافع ملی باشد. از اینرو، مشروعترین صفت سیاسی در کشورهای در حال توسعه که فهم چیستی، ضرورت و اهمیت حاکمیت قانون در مراحل طفولیت است، ملیگرایی است. تنها راه برونرفت از انواع چالشهای اجتماعی و ملی؛ آموزش وطندوستی، صداقت، همکاری، هماندیشی و... به کارگزاران انتصابی و انتخابی مدیریت کلان سیاسی است.
مردم ایران قرنها است که به دین اسلام گرویدهاند. چه کسی میتواند ادعا کند مردم قبل از انقلاب 57 اعتقادات دینی ضعیفی داشتهاند. برخی افراد دین را جدا از امور زندگی مثل غذا، لباس، مسکن، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، سلامت روان، اشتغال، امنیت و ... تصور میکنند. این بزرگواران اخلاقاً باید بگویند میزان اعتقادات شهروندان، مردم یا امت که برای بقاء اعضای بدن خود را میفروشند یا در سطلهای زباله دنبال روزی حلال میگردند و... چقدر است.
پربیراه نیست اگر گفته شود که سلامت، امنیت، توسعه و... ایران زمین منوط به سلامت اذهان کارگزاران سیاسی است.
سایر اخبار این روزنامه
چرا در اکران برخی فیلمها شاهد رفتارهای دوگانه هستیم؟
سینمای ملوکالطوایفی
محمدعلی وکیلی
تصمیمات با روش شوکدرمانی
گمانهزنیها از توافق سه جریان عمده لبنان بر سر نخستوزیری محمد الصفدی حکایت دارد
«ابتکار» از ماجرای سرلیستی اصولگرایان و نیامدن شاخصها گزارش میدهد
اما و اگرهای آمدن لاریجانی
گزارش «ابتکار» از چرایی پرخاشگر شدن ایرانیان به مناسبت روز جهانی صبر و بردباری
چرا بیاعصاب شدیم؟
ظریف در گفتوگو با ایندیا تودی:
داعش در حال انتقال پایگاههای خود از عراق و سوریه به افغانستان است
از نشست مشترک هیئت ترکیهای تا تفاهمنامه مشترک میان سازمان مرکزی تعاون روستایی و بانک کشاورزی
از بامداد 24 آبان نرخ و میزان بنزین سهمیهبندی شده ابلاغ شد
شبِ بنزین
رهبر انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام:
علت مصائب امروز ضعف اتحاد اسلامی است
رئیسجمهوری:
اقدام دولت در افزایش نرخ بنزین به نفع مردم است
رئیس دفتر رئیسجمهوری با اشاره به اتهامهای کریمیقدوسی:
مدعیالعموم با تهمتزنندگان برخورد کند
معیار حق در سیاست