روزنامه قانون
1396/02/17
مهم‌ترین رقیب روحانی کیست؟
سوال«رقیب روحانی کیست؟»اکنون تبدیل به مهم ترین پرسشی شده است که بایدبه آن پاسخ داد.پرسشی که نه اکنون، بلکه شایدبیش از 6 ماه گذشته مطرح بوده‌است.حال اماپس از دومناظره که در دو هفته گذشته انجام شدو همچنین پخش فیلم تبلیغاتی روحانی، شاید راحت تر بتوان به این سوال پاسخ داد. آرایش نیروها در دومین مناظره و نحوه واکنش های روحانی در مناظره های گذشته و نشست خبری وی،اکنون می تواند نتیجه گیری را راحت تر کند.درحالی که در مناظره اول، سه کاندیدای اصولگرا هر کدام درتلاش برای معرفي بهتر خود بودند، درمناظره دوم گویا بازی تغییر کردو این تغییر بازی آنچنان محسوس بود که حتی شايبه هماهنگی در پشت صحنه را نیز در فضای مجازی و مطبوعاتی کشور به وجودآورد.در واقع پس از اینکه مناظره دوم برگزار شدو مشخص شد که مناظره تبدیل به یک مسابقه و داربی در عرصه سیاست شده است که درعمل تیم اعتدال و اصلاحات در یک سو قرار گرفت و اصولگرایان و موتلفه و تندروها، حداقل تصمیم گرفته اند در زمان مناظره درمقابل دولت قرار بگیرند، اوضاع تا حدود زیادی تغییر یافت.برای اثبات این سخن کافی است به رفتار هوشمندانه هاشمی طبا درمناظره دقت کنید.مشخصا وی در همان دقایق اول مناظره دوم متوجه شدکه اوضاع کمی عجیب است و قرار گرفتن وی در کنار روحانی تا آنجا که ناچار شود از دولت مستقر دفاع کند،برنامه ای از پیش تعیین شده نبود.وی ناگزیر در میانه مناظره متوجه شد که سه کاندیداي طرف مقابل تصمیم گرفته اند،حداقل در مناظره ها به شکل تیمی به دولت مستقر وشخص روحانی حمله کنند و رفتار هاشمی طبا بیشتر، ناشی از این بود که وی حملات به دولت را حمله به گرایش فکری و شاید به نوعی برنامه های خود وی برای ایران می دانست. اماباوجود اینکه شرایط، ناگزیر شبیه صف آرایی دو قطب در مقابل هم شد،آنچنان که حتی به نظر می رسیدجدال ها با دولت به شکل پاس‌کاری بین قالیباف، میرسلیم و رئیسی در مقابل روحانی در جریان است وهر کدام به دنبال به دست آوردن فرصتی برای زدن ضربه ای به حریف هستنداما مساله مهم، صف آرایی سه نفره در مقابل روحانی نبودچراکه با همه تلاش های طرف مقابل، به نظر نمی‌رسدهیچ کدام از سه کاندیدا حریف قدرتمندی برای مصاف پاياني با روحانی باشند.درعمل، گفتمان روحانی همچنان در جایگاه بهتری نسبت به هر سه کاندیدای طرف مقابل بود.سابقه مشخص کاندیداها شاید بزرگ‌ترین رقیب خودآنان است.رقیبی که حتی از روحانی برای آنان خطرناک تر است.پس با این شرایط، رقیب روحانی چه کسی می تواند باشد؟به نظر می رسدمهم ترین رقیب روحانی، نه سه کاندیدای قطب مخالف، که عملکرد خود اوست. عملکرد روحانی در دو بخش باید مورد توجه قرار گیرد.دو بخشی که می تواند رقیب اصلی وی در انتخابات 29اردیبهشت باشد.این حقیقت غیرقابل انکار است که روحانی وارث ویرانی های دولت های نهم و دهم بوده است،اما وي نخست باید بتواند این موضوع که او وارث این ویرانی بوده را به خوبی روشن کند و از سوی دیگر، باید بپذیرد که دولت او در حوزه سیاست داخلی و همچنین حوزه فرهنگ دارای ضعف هایی بوده است.با پذیرش این امر وی باید در پی تبیین راه حلی برای ضعف هایش نیز باشد.اینکه وی وارث یک اقتصاد ویران بوده و ناچار شده بر روی موضوع سیاست خارجی و زیر بنای اقتصاد تمرکز کند احتیاج به تبیین برای رای دهندگان دارد.اما نکته دوم مساله تبلیغات حسن روحانی است.این مهم که تیم مشاوران و تبلیغات و همچنین روابط عمومی وی در مدت تبلیغات، بیشتر از آنکه در تلاش برای تبيين دلایل رای دادن به وی برای رای دهندگان باشند،در پی گزارش عملکرد دولت بوده اند.لازم است که گروه انتخاباتی روحانی به این قضیه توجه کند که قرار نیست همچون هفته دولت گزارش عملکرد بدهدو برای جلب نظر رای دهندگان به‌طورحتم تیم تبلیغاتی روحانی و خود وی به چیزی بیش از گزارش عملکرد نیاز دارند.شاید بخشی از تبلیغات این باشد که گزارش عملکرد چهارساله را باید به اطلاع ملت رساند؛اما بخش مهمی از تبلیغات نیز این مهم است که آینده ای را که قرار است برای ملت و کشور ساخته شود، به اطلاع رای دهندگان برسانند. هر کاندیدای ریاست جمهوری، در دور دوم باید بداند که نحوه تبلیغاتش باید به گونه ای باشد که گویا باراول است که در عرصه انتخابات وارد می شود.شعارهای تبلیغاتی باید مبتنی بر آینده باشدتا بتواند علاقه‌مندی برای حضور گسترده در انتخابات را فراهم کند. رقبای انتخاباتی روحانی اتفاقا سابقه درخشانی در کارنامه ندارندو حتی گذشته نزدیک آنان نیزنمی‌تواند انگیزه های لازم را به رای های سرگردان بدهد.با این فرضیه باید بزرگ‌ترین رقیب روحانی را تا كنون خود وی و نحوه تبلیغاتش دانست.موردی که در فیلم مستند تبلیغاتیش تا حدودی مورد توجهقرارگرفته بود. مهم ترین موضوع در فیلم تبلیغاتی روحانی شاید پوشش نقطه ضعف مدل تبلیغاتی روحانی درسایر بخش های گروهش بود.فیلم تبلیغاتی روحانی با تشریح آنچه در چهار سال اتفاق افتاده است نگاهی رو به جلو و آینده داشت.مساله زنان، ورزش، ورزش بانوان و محیط زیست که وی مطرح می کند، می تواند برای رای دهندگان جذابیت ایجاد کند و در عین حال نشانی از برنامه‌هایی باشد که وی در آینده به آن توجه خواهد کرد. تاکنون هیچ کدام از رقبای روحانی غیر از عیب جویی و تخریب از عملکرد دولت وی وهمچنین سر دادن وعده های نجومی، برنامه خاصی ارائه نکرده اند.آنان تاکنون دارای وزنی نبوده اند که رقبای قدرتمندی برای وی باشند و درعمل تاکنون، بزرگ‌ترین رقیب روحانی در این انتخابات،خود وی بوده است.روحانی باید در روزهای باقی مانده تغییر روش دهد و در بخش های دیگر تبلیغاتش و همچنین در آخرین مناظره، بیشتر شبیه فیلم مستند تبليغاتیش عمل کند.
