ماندن در خانه، برای فردایی بهتر

این روزها در حالی به پیشواز سال نو می‌رویم که روز و روزگارمان تفاوتی شگرف با هر سال دارد؛ بیماری همه گیر و خطرناک کرونا، از سویی بسیاری را مبتلا کرده و عزیزانی را از ما گرفته است و از سویی دیگر هنوز درمانی ندارد و به جز خانه‌نشینی و پرهیز از رفت و آمد، کار دیگری برای مقابله با آن نمی‌توان کرد. واضح است که این وضعیت برای همه سخت و غیر قابل تحمل است، بخصوص که نوروز برای ایرانی‌ها، وقت دید و بازدید و مسافرت است. این روزها همه امیدوارند که هموطنان به توصیه‌ها عمل کرده و با همت و مشارکت عام، زنجیره انتقال ویروس را قطع کنند تا کشور یکبار دیگر به وضعیت عادی باز گردد.  تجربه نوروز امسال، در صورتی که این مشارکت شکل بگیرد می‌تواند تجربه‌ای تازه برای مردم ایران باشد، تجربه همراهی و همدلی؛ و تجربه درک شرایط و در نظر گرفتن منافع عمومی‌. در این یک ماه که ایرانیان با این ویروس نامبارک زندگی کرده‌اند علی‌رغم همه رنج‌ها و دشواری‌ها، خوشبختانه جلوه‌هایی از همکاری، نوع دوستی و مجاهدت را در سراسر ایران مشاهده کردیم. تلاش بی‌وقفه و فداکارانه کادر درمانی اعم از پزشکان، پرستاران و کارمندان بخش‌های مختلف بیمارستان‌ها، شایستگی این عزیزان را به مردم یادآوری کرد. بی‌شک برای تشکر از این عزیزان که همچنان در صف مقدم مبارزه با کرونا در حال فعالیت شبانه روزی هستند و بیش از همه مردم در معرض ابتلا هستند، هیچ کاری مهمتر از «در خانه ماندن» نیست. با این کار، اگر بتوانیم روند فراگیری کرونا را کاهش دهیم، در واقع باعث کاهش نسبی زحمات این عزیزان شده‌ایم و به نوبه خود کمی از بار مسئولیت آنها را کم کرده‌ایم. علاوه بر اینکه با این کار در واقع به سلامتی خویش و جامعه خود کمک کرده‌ایم. امید است که بعد از نوروز، شاهد پایان این بلیه باشیم، و در روزهای خوش آینده از اینکه توانسته‌ایم با همکاری و وحدت، با سربلندی از این روزها بگذریم، به خود ببالیم.