معلمان؛ پیشرو در بحران

دکتر ابراهیم جعفری- پذیرش روز جهانی معلم از سوی یونسکو را می‌توان چرخشی در دیدگاه این سازمان نسبت به آموزش و پرورش قلمداد کرد؛ زیرا تا قبل از این مشکلات در این مورد ناشی از کمبود سرمایه‌گذاری در امور فیزیکی مانند ساختمان مدرسه و تجهیزات بود اما با بحث‌ها و تبادل نظرهایی که صورت گرفت، این نظر تقویت شد که برای بالا بردن کیفیت آموزش، باید کیفیت کار و زندگی معلمان ارتقا یابد و معلم از جایگاه اجتماعی شایسته‌ای در جامعه برخوردار شود.
اینک فرصتی است تا معلمان و فعالان تشکل‌های صنفی آموزش و پرورش یک صدا به مسائل و مشکلات معلمان پرداخته و از تجارب جهانی و بین‌المللی در بهبود وضعیت و توسعه حرفه‌ای خود بهره مند گردیده و صدای خود را به گوش جهان برسانند.
شعار امسال «معلمان: پیشرو در بحران، تجسم دوباره آینده» انتخاب شده است. چالش‌های همه گیر کووید ۱۹ که یک رویداد بی‌سابقه و جهان گیر بود، در حال حاضر سیستم‌های آموزشی را به روش‌های جدید وادار ساخته و منجر به تجدید نظر در نحوه تدریس و کار معلمان گردیده است.
استفاده از آموزش‌های از راه دور، حمایت از گروه‌های آسیب دیده و اطمینان از کاهش شکاف آموزشی مهم‌ترین اهدافی هستند که در این شرایط به آن پرداخته می‌شود.
باتوجه به شرایط فعلی و شعار امسال روز جهانی معلم، می‌توان به نکاتی در مورد نقش معلمان در برقراری آرامش ر‌وحی در جامعه توجه کرد. معلمان غیر از آن که آموزش‌دهنده علوم و فنون درسی هستند، جهت نزدیکی عاطفی که با دانش‌آموزان خود دارند، می‌توانند در بازسازی روانی جامعه نقش مهمی ایفا کنند و به کودکانی که در خانواده‌های آسیب دیده از کرونا هستند، بیاموزند که چگونه به بهترین شکل ممکن از چالش ایجاد شده عبور کرده و فردایی موفق و موثر را بسازند. شاید بتوان گفت معلمان هر جامعه مهم‌ترین افراد جهت القای - امید به آینده هستند. ملاله یوسفزی دختر بچه پاکستانی و برنده جایزه صلح نوبل در سازمان ملل که در سال ۲۰۱۲ از سو قصد طالبان ( به جُرم دفاع از حق آموزش کودکان و تشویق دختران و زنان به تحصیل ) جان سالم به در بُرد، می‌گوید یک کودک، یک معلم، یک قلم و یک کتاب که می‌تواند دنیا را تغییر دهد.