روزنامه ابتکار
1399/08/29
ژوبین صفاری جدال های فرافکنانه
جنجال بر سر مقصر بودن وضعیت موجود بین مسئولان همچنان ادامه دارد. از کنایه آدرس آریزونا و جرجیا تا قهرمان بودن جناح مقابل در رفع تحریم ها که حسن روحانی روز گذشته به آن اشاره کرد. فارغ از درستی یا نادرستی این گونه کنایه زدن ها در سطح بالای تصمیم گیری باید دید به واقع مسئولیت وضعیت موجود به عهده کیست؟ به لحاظ کارشناسی اقتصاد ایران دچار نابسمانی هایی است که متغیرهای متعددی برای این وضعیت می توان در نظر گرفت. بخشی از آن ناشی از فشار تحریم و بخشی دیگر به سوء مدیریت طی چند دهه گذشته بر می گردد. واقعیت اما این است که برای هر تشریح هر بخش از این ناکارآمدی ها می توان ریشه های مجزایی در نظر گرفت. ناگفته پیداست که مدیریت در بخش های میانی به واسطه سیستم ناکارآمد رابطه سالاری چندان قوی عمل نکرده است اما این وسعت ناکارآمدی در کل سیستم به گونه ای است که حتی اگر یک مدیر کارآمد هم در آن تعریف شود عملاً کارآیی لازم را نخواهد داشت. افکار عمومی اما با شناخت نسبت به این نابسمانی ها در انتخابات های اخیر شرکت کرده تا بتواند منتخبانی با عزم تغییر در این فضا را راهی مسئولیت کنند. بنابراین مجموعه دولت و مجلس به عنوان منتخبان مردم در این زمینه ناموفق بوده اند. اما بخش دیگر از مشکلات اقتصادی را می توان ناشی از فشارهای بین المللی دانست. جریان اصولگرایی همواره با نادیده گرفتن این بخش همواره مشکلات را ناشی از سوء مدیریت داخلی دانسته در حالی که واقعیت امر این است که هیچ اقتصادی در دنیا بدون توسعه روابط خارجی نتوانسته به شکوفایی برسد. شاید یکی از دلایل انتخاب حسن روحانی در دوره گذشته توفیق او در روابط خارجی بوده است. توفیقی که البته چندان پایدار نبود. همچنین دوره به نتیجه رسیدن برجام علیرغم ثبات نسبی ای که در اقتصاد ایجاد کرد نشان داد هر گشایشی در خارج مسلزم بهره بردن در داخل است که دولت در این زمینه ضعف هایی داشت.اما بررسی این روند در نهایت نشان می دهد که اقتصاد کشور اسیر نوعی نزاع سیاسی فرافکنانه برای خالی شدن شانه های مسئولان از بار تقصیرات است. این مسئله خلاء مسئولیت پذیری در فرهنگ سیاسی کشور را نشان می دهد که در هر مشکلی هیچ کس حاضر به پذیرش اشکالات خود و عذرخواهی از مردم نیست. به بیان دیگر مقدمه رسیدن به یک توسعه پایدار در یک چشم انداز بلند مدت، ابتدا تحلیل و پذیرش خطاهاست تا بتوان در مرحله بعد مقدمات تغییر رویه و حرکت در مسیر درست فراهم شود. آنچه در این جدال ها طی روزهای گذشته دیده شد نشانی از پذیرش خطا از سوی هیچ کدام از مسئولان با خط فکری های جداگانه شان نبود بلکه نوعی فرافکنی برای تطهیر خود و بهره برداری سیاسی برای چند ماه آینده یعنی انتخابات 1400 به چشم می خورد. این ندیدن خطای خود در ادامه می تواند ارتباط واقعی جریان های سیاسی و البته مسئولان را با واقعیت جامعه قطع کند. اتفاقی که شاید در سپهر سیاسی و اجتماعی تاثیراتی متفاوت از انچه پیش بینی می شود؛ خواهد گذاشت. در نهایت اینکه این گونه جدال ها به زبان ساده هیچ دستاوردی برای بهبود شرایط نخواهد داشت و حتی بهره سیاسی برای هیچ کدام از جریان ها به همراه نخواهد داشت.
سایر اخبار این روزنامه
انگیزه رییس جمهور آمریکا از نپذیرفتن شکست چیست؟
بازی ترامپ
ژوبین صفاری
جدال های فرافکنانه
دبیر کمیته انتظامی ستاد ملی مدیریت کرونا خبر داد
جریمه یک میلیون تومانی برای خروج از شهرهای قرمز
مدیرکل آژانس:
فعالیت چشم‌گیری در نطنز صورت نگرفته است
چرا عوامل مختلف فیلمسازی در جریان بیماری کرونا آنچنان که باید مورد توجه قرار نمی‌گیرند؟
کرونا، بیماری «همه»گیر نه «سلبریتی»گیر!
جدال لفظی مسئولان برای شانه خالی کردن از تقصیر معیشت مردم ادامه دارد
دو مینوی کنایه های بی حاصل
«ابتکار» به مناسبت سی‌امین سالروز تصویب قانون کار، چالش پیش‌روی جامعه کارگری را بررسی کرد
کارگران در دام قوانین بی‌اعتبار
روحانی در جلسه هیات دولت:
آمریکا را مجانی تطهیر نکنید
سعید خطیب‌زاده:
آمریکا در موقعیتی نیست که برای ایران شرط‌گذاری کند
مدیرکل امور اتباع وزارت کشور:
نخستین شناسنامه صادر شده به فرزندان مادر ایرانی تحویل داده شد
در جلسه هیات دولت
بررسی کلیات لایحه بودجه سال ۱۴۰۰ کل کشور در دولت آغاز شد
رمدسیویر بیمه شد
گایدلاین جدید درمان کرونا از یکشنبه آتی
