از «بهنام طیاره» تا آل‌کثیر!

  یادداشت احسان محمدی        گرچه حمید جاسمیان، کریم باوی، احمدرضا عابدزاده، مهدی هاشمی‌نسب و ...  به عنوان آبادانی نام‌های پررنگی در خاطرات پرسپولیسی‌ها هستند اما یکی از محجوب‌ترین و گلزن‌ترین آبادانی‌هایی که علی پروین به او کم فرصت بازی می‌داد، بهنام سراج بود.  بازیکنی که در دو فصل 21 گل برای این تیم زد. او را «بهنام طیاره»، «بهنام آقای گل» و «منجی» لقب داده بودند. او را می‌شود جزو لیست نه چندان بالا بلند مهاجمان مادرزاد لقب داد. بازیکنانی که بدون تقلای زیاد همیشه بوی گل می‌دادند.  سراج که از نفت آبادان مستقیم همراه تیم ملی 98 به جام جهانی فرانسه رفته بود، با حمایت «نبی» لباس قرمزها را به تن کرد، اما به نظر می‌رسید به خاطر ظرافت و سبک بازی‌اش کمتر مورد مهر علی پروین قرار گرفت که بازیکنان قلدرتر مثل پایان رأفت را می‌پسندید. عیسی آل‌کثیر متولد دزفول است اما از صنعت نفت به پرسپولیس پیوست و خیلی‌ها او را آبادانی می‌دانند، او هم در یکی از حساس‌ترین برهه‌های تاریخ پرسپولیس به این تیم کمک کرد تا به فینال لیگ قهرمانان آسیا برسد، گرچه باز هم قربانی یک تصمیم شد.  شادی پس از گلی که نژادپرستانه لقب گرفت، محروم شد و حالا هم لیگ از دیدن او محروم است و هم در دیدار پرسپولیس - صنعت‌نفت او امکان حضور مقابل تیم سابق خود را ندارد تا شاید مثل بهنام سراج مقابل صنعت نفت در سال‌های 77 و 78 به آبادانی‌ها گل بزند. چیزی شبیه شلیک  به پای خود!  آبادانی‌ها هیچ‌وقت علاقه ندارند مقابل دروازه‌شان اتوبوس پارک کنند، بازی مقابل آنها برای هر تیمی لذت‌بخش است چون فوتبال بازی می‌کنند و همین باعث می‌شود که در هر حالی خطرناک باشند.  فراموش نکنیم که آذر 96 صنعت نفت یکی از کاری‌ترین ضربات را به پرسپولیس زد. آنها در ورزشگاه آزادی پرسپولیس را در ضربات پنالتی شکست دادند تا برانکو در فتح جام حذفی ناکام بماند. کاش عیسی آل‌کثیر بخت حضور در این بازی را داشت، آن وقت این بازی بیشتر طعم برزیل می‌گرفت.