پاسخ منفی دایی به پیشنهاد اورتون

علی دایی، اورتون، آنجلوتی ... عجب رویایی!    سرمقاله احسان محمدی        برای ما که سهم زیادی در سطح اول فوتبال دنیا نداریم، حتی خیالبافی در مورد بعضی خبرها لذت‌بخش است. کیکر نوشت علی دایی به اورتون نزدیک شده است. توضیحات بیشتری هم نداد که چطور این اتفاق افتاده و آقای گل جهان قرار است در این باشگاه مطرح انگلیسی چه کار کند؟ خبر از این بابت غافلگیرکننده بود که علی دایی مدت‌هاست در لیگ حتی سرمربیگری نمی‌کند و آخرین باری که به تیتر یک خبرها برگشت وقتی بود که زورگیرها در تهران زنجیر طلای او را از گردنش دزدیدند! گفته می‌شود او تمایلی به مربیگری در شهرستانها ندارد اما انگار چیزهایی هست که ما از آن خبر نداریم. مثل یک ممنوعیت برای حضور در فوتبال.  برخی حدس زده‌اند که دایی یک پست میانی در مدیریت باشگاه اورتون بگیرد که فرهاد مشیری مالک آن است. یک ایرانی با پاسپورت انگلیسی که در حوزه فولاد و انرژی در روسیه و بریتانیا فعالیت می‌کند و از مردان میلیارد دلاری به شمار می‌رود. همانطور که شارلروا به واسطه حضور یک ایرانی مدتی به پاتوق فوتبالیست‌های ما در بلژیک تبدیل شد، حالا شاید خون گرمی که در رگ‌های مشیری می‌دود باعث شده که او علی دایی را به اورتون ببرد. وقتی از اورتون می‌گوییم از تیمی که قدمتی 142 ساله دارد و حالا کارلو آنجلوتی سرمربی‌اش است حرف می‌زنیم. تیمی که در تاریخ خود ستارگانی مثل وین رونی، دانکن فرگوسن، گری لینه‌کر،  دیکسی دین، گراهام شارپ، تیم هاوارد، فیل نویل، روملو لوکاکو، مایکل آرتتا، تیم کیهیل، مروانه فلینی و ... لباس آن را پوشیده‌اند و در حال حاضر خامس رودریگز کلمبیایی را در اختیار دارد.  آنها که آبی‌ها و تافی‌ها (آب‌نبات) شهرت دارند، فصل گذشته در لیگ 20 تیمی انگلستان در رتبه دوازدهم ایستادند اما با ۹ عنوان قهرمانی لیگ انگلستان، ۵ قهرمانی جام حذفی فوتبال انگلستان و یک قهرمانی جام برندگان جام اروپا تیمی پرافتخار به حساب می‌آیند. حضور در چنین باشگاهی البته که افتخارآمیز است آن هم برای ما که در کنفدراسیون فوتبال آسیا چند عضو مؤثر نداریم تا خیلی اوقات از حقوق ابتدایی‌مان دفاع کنند و مدام نک و نال می‌کنیم که یک مشت کلاهبردار و دلال در AFC مستقر شده‌اند و دارند حق ما را بالا می‌کشند. از این شکوه‌هایی که دیگر دارد از فرط  تکرار حال آدم را به هم می‌زند. هر سوت داوری، هر کارت زرد، هر اخطار قانونی، هر محرومیت، هر سلب میزبانی، هر هشداری که از سوی این نهاد صادر می‌شود را فوری ربط می‌دهیم به دلارهای نفتی و گازی و شیوخ پولدار و ...  ما به نفرین و شکایت مشغولیم و همان شیوخ از منچسترسیتی تا آرسنال، از پاری‌سن‌ژرمن تا فوتبال اسپانیا در حال نفوذ پام به گام هستند و پست‌های مدیریتی را یکی یکی دارند می‌گیرند و قطعاً باهوش‌تر و با دانش‌تر ساختار فوتبال کشورشان را سازماندهی می‌کنند و دیگر با یورش به نظرسنجی‌های اینترنتی-کشکی در آسیا هم حریفشان نمی‌شویم. برای همین حتی خبر پیوستن علی دایی به اورتون لذت‌بخش است. او تحصیلکرده است و در بیرون از ایران به عنوان یک ستاره فوتبال احترام بیشتری دارد. بعید می‌دانم کسی جرأت کند با نحوه گویشش شوخی کند یا تمام افتخاراتش را «شانسی» لقب بدهد. همان کاری که در ایران مثل نقل و نبات می‌کنیم. از حضور خوشنام هر ایرانی در سطح اول دنیا استقبال کنیم و دست از این حسادت‌های حقیرانه برداریم. موفقیت امثال علی دایی حتی وقتی این‌ور برایشان شکلک در می‌آوریم به هزاران جوان و نوجوان این امید را می‌دهد که هنوز حذف نشده‌ایم و روی نقشه جغرافیا با احترام از ما یاد می‌شود و می‌توانیم مفید و مؤثر باشیم.