شیردوشی دیپلماتیک

گروه بین الملل-دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا سفر خود به خاورمیانه و اروپا را «موفقیتی تمام‌عیار» توصیف کرد. او در اولین پیام توئیتری خود بعد از امضای قرارداد 110 میلیارد دلاری با عربستان نوشت:" صدها میلیارد دلار را از خاورمیانه به آمریکا برمی‌گردانیم که به معنای شغل، شغل و شغل خواهد بود ." اما سفر ترامپ به ریاض با انتقادهای جدی در داخل آمریکا مواجه شده است.دیوید آندلمن استاد دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در گفت وگو با شبکه سی ان ان در این باره می گوید:« نکات زیادی درباره اولین سفر خارجی رئیس جمهور آمریکا مطرح است. دونالد ترامپ نمی تواند دوستانش را عاقلانه و خوب انتخاب کند. بهترین دوستان آمریکا نباید کشورهایی باشند که بیشترین خریداران تسلیحات هستند بلکه بهترین دوستان آمریکا، کشورهایی هستند که برای مدت چندین دهه، وفادارترین کشورها به ما بوده اند. عربستان سعودی چنین ویژگی ندارد. باید به خاطر داشت که بخش اعظم تامین مالی فعالیت های القاعده در سال های نخست توسط سعودی ها بود. اکثر عوامل هواپیماربایی در یازده سپتامبر نیز از اتباع عربستان سعودی بودند. بنابراین سعودی ها دوستان دیرپای ما در بلندمدت به شمار نمی روند. اما ترامپ با نوع تعاملش با سعودی ها در این سفر، دقیقا همین پیام را منتقل کرد. نمی دانم شاید زرق و برق کاخ های پادشاهی سعودی در ریاض ، چشمان ترامپ را کور کرد». بازی ریاض با ترامپ فرید زکریا نیز در مقاله ای در واشنگتن پست، از به بازی گرفته شدن ترامپ توسط ریاض نوشت و تصریح کرد" طی سال‌های اخیر، عربستان سعودی در کنار قطر به صورت مخفیانه از گروه تروریستی داعش و سایر گروه‌های افراط گرا در منطقه حمایت مالی و لجستیکی می‌کند. علاوه بر این سعودی‌ها دومین گروه از شهروندان کشورهایی هستند که به داعش پیوسته‌اند در حالی که بر اساس برخی آمار سعودی‌ها بیشترین اعضای داعش در عملیات های این گروه تروریستی در عراق را تشکیل می دهند. در کنار همه این‌ها نمی‌توان چشم پوشید که ریاض اتحاد پنهانی دیگری نیز با القاعده در یمن دارد. اما رئیس‌جمهور آمریکا، خطوط سعودی‌ها برای تروریسم را پذیرفته است؛ خطوطی که این پادشاهی را از هر گونه تقصیری مبرا و آن‌ها را به ایران معطوف می‌کند!" آیا ترامپ سر گاو شیرده را می برد؟ واقعیت این است که نگاه ترامپ به عربستان همان گونه که خود او هم بارها تاکید کرده، نگاه یک گاوچران به گاو شیردهی است که تا شیر دارد باید او را دوشید. رویکردی که می توان آن را "شیردوشی دیپلماتیک" نامید. البته باید تاکید کرد، که این رویکرد موضوع جدیدی نیست، اوباما رئیس جمهور پیشین آمریکا هم همین نگاه را به ریاض داشت. بر اساس گزارش منتشر شده توسط پنتاگون در سال آخر حضور اوباما در قدرت ، "دولت اوباما طی هشت سال بیش از 278 میلیارد دلار فروش تسلیحات خارجی داشته است که بیش از دو برابر مجموع فروش هشت سال دولت بوش بوده است." در این میان عربستان سعودی با دریافت بیش از 115 میلیارد دلار بزرگ ترین دریافت‌کننده تسلیحات بوده است. ویلیام هارتونگ، مدیر پروژه امنیت تسلیحات در مرکز سیاست گذاری بین‌الملل می گوید: هیچ کشوری در شمار قراردادها و ارزش کل معامله به پای عربستان نمی‌رسد.تفاوت سیاست ترامپ و اوباما در قبال سعودی را تنها می توان در نحوه مواجهه با این گاو شیرده دید، ترامپ تلاش می کند تا هنگام دوشیدن شیر سعودی ها سر و صدای تبلیغاتی راه بیندازد و آن را تلاش برای عمل به وعده های انتخاباتی اش نشان دهد، در حالی که اوباما همین کار را به دور از هیاهوی رسانه ای انجام می داد.با این حال باید تصریح کرد که "شیر دوشی دیپلماتیک" دو بعد دارد، بخش اولش همان چیزی است که در سفر ترامپ به سعودی شاهد آن بودیم اما بخش دوم خطرناک تر است. نشریه المسلمه به نقل از ترامپ می نویسد: "آل سعود گاوهای شیرده کشورشان هستند و وقتی که شیر این گاوها خشک شد و دیگر دلارها و طلاهایشان تمام شد و به کار کسی نیامد آن گاه باید سرشان را برید یا از کس دیگری بخواهیم که سرشان را ببرد یا به گروه های دیگر کمک کنیم که سرشان را ببرند."