8مصدوم در6 هفته

حمیدرضا عرب   پروسه زمانبر انتخاب سرمربی از یک سو و از دست رفتن زمان مناسب برای شروع تمرینات، استقلال را با یک عقب‌ماندگی پنهان راهی لیگ بیستم کرد. شاید در ظاهر تصور می‌شد آبی‌ها به واسطه برگزاری بازی‌های تدارکاتی متعدد از شرایط مناسبی برای حضور در لیگ برخوردارند و تمرینات ایده‌آلی را انجام داده‌اند اما پشت این تصورمثبت یک کاستی بزرگی قرار داشت که محمود فکری هنوز به آن اشاره می‌کند و به انحای گوناگون از فقدان زمان مناسب برای انجام تمرینات بدنسازی تیمش سخن می‌گوید. دلایلی که محمود فکری می‌آورد اما به لحاظ فنی کاملاً درست است و تیمی که لااقل 40 روز تمرین بدنسازی نداشته باشد با آمادگی صد درصد وارد چرخه بازی‌ها نخواهد شد. مضاف بر آن استقلال در هفته اول نمی‌توانست از بازیکنان جدید خود نیز بهره بگیرد. محرومیت به دلیل بسته بودن پنجره نقل وانتقالات در هفته نخست کار فکری را برای بهره‌برداری از نیروهای جدید به بن‌بست کشاند ضمن اینکه محرومیت فوق سبب شد تا سرمربی استقلال در شرایط ابهام‌آمیزی وارد لیگ بیستم شود و نداند که اساساً چه زمانی قادر است از بازیکنان جدید خود استفاده کند.  حتی زمزمه‌هایی مبنی بربسته ماندن پنجره نقل وانتقالات تا نیم فصل نیز شنیده می‌شد که سرانجام مسئولان باشگاه توانستند مبالغ درخواستی وینفرد شفر را فراهم و به حساب این مربی آلمانی واریز کنند. مصائب استقلال اما زمانی گسترش یافت که این تیم پیوسته با مصدومان روبه‌رو شد. ابتدا سیاوش یزدانی و فرشید اسماعیلی با مصدومیت مواجه شدند و متعاقب آنها نیز شیخ دیاباته به دلیل کشیدگی درناحیه همسترینگ نتوانست در ترکیب استقلال قرار بگیرد. این مصدومیت‌ها درحالی رخ داد که سرمربی استقلال عمیقاً به همه این بازیکنان نیاز داشت به خصوص اینکه این 3 بازیکن از جمله مردانی محسوب می‌شدند که فصل پیش نیز برای استقلال به میدان رفته بودند و می‌توانستند به نیازهای فکری در هفته‌های آغازین پاسخ دهند و احیاناً نگرانی او بابت ناهماهنگی‌های احتمالی تاکتیکی را به حداقل برسانند.  مصدومیت‌ها اما به همین نقطه ختم نشد و در شرایطی که مسعود ریگی براثر یک برخورد نه چندان سفت و سخت در بازی با پیکان دچار مصدومیت از ناحیه کتف شده بود، درباره وریا غفوری هم خبر آمد که با عارضه‌ای در ناحیه زانو روبه‌رو است و نمی‌تواند استقلال را در بازی با صنعت نفت و شهرخودرو همراهی کند.  این دو مصدومیت در شرایطی رخ داد که درباره بازی کردن یا نکردن مهدی قایدی مقابل نماینده مشهد نیز حرف و حدیث‌های بسیاری به گوش می‌رسید و قابل پیش‌بینی نبود که این بازیکن بتواند در ترکیب تیمش قرار بگیرد. هرچند که قایدی در ترکیب استقلال بازی کرد اما او زمانی که از میدان بیرون رفت، مشخص شد که همچنان با درد در ناحیه زانو مواجه است و نمی‌تواند به مانند گذشته دقایق طولانی در ترکیب استقلال بازی کند. مسأله استقلال در بازی با شهرخودرو البته به همین قایدی ختم نشد و بعد از بازی خبری هم درباره کشیدگی همسترینگ نادری منتشر شد تا محمود فکری در یک بحران بزرگ فکری قرار بگیرد و در حالی که تیمش به صدر جدول رسیده نگران تکرار این مصدومیت‌ها باشد. تعدد مصدومیت‌ها در هفته‌های آغازین گویای همان حقیقتی است که فکری بارها به آن اشاره کرده بود. حقیقتی که می‌گفت یک تیم برای رسیدن به آمادگی کامل بدنی نیاز به 40 روز تمرین بدنسازی مفید دارد اما استقلال تنها نیمی از این زمان را در اختیار داشت و هیچ‌گاه نتوانست برنامه بدنسازی خود را تکمیل کند. این نگرانی ممکن است لااقل تا پایان نیم فصل ذهن سرمربی استقلال را درگیر خود کند و در هفته‌های آتی نیز شاهد تکرار مصدومیت‌ها باشیم. مصدومیت‌هایی که تعدادش در شش هفته‌ای که از لیگ بیستم گذشته به عدد 8 رسیده است. «دیاباته، غلامی، ریگی، اسماعیلی، یزدانی، قایدی، نادری و غفوری» این اسامی مصدومان استقلال از شروع لیگ بیستم است. مرتضی تبریزی نیز که به خواست محمود فکری در استقلال ماند نیز با مصدومیت وارد لیگ بیستم شده و رضا آذری نیز به تازگی به چرخه تمرین بازگشته و از مصدومیت سخت پارگی رباط رهایی یافته است. استقلال در وضعیتی است که باید به شدت مواظب تکرار این مصدومیت‌ها باشد و اجازه ندهد دایره مصدومان بیشتر شود. اقدامات محمود فکری در راستای کاستن از آسیب‌ها یا می‌تواند با تقسیم بازی میان بازیکنان به انجام برسد و یا اینکه او در فرصتی که درنیم فصل در اختیارش است، کاستی‌های بدنی تیمش را بهبود ببخشد چرا که کاملاً روشن است استقلال با یک نقص بزرگ در بخش بدنی مواجه است که این تعداد مصدوم می‌دهد و از لحاظ نیروی جسمانی به شکلی ظاهر می‌شود که حتی دقایق طولانی تحت تأثیر پاس‌های حریفی قرار می‌گیرد که یک بازیکن کمتر دارد!