انتقام شیرین فینال جام حذفی

شباهت‌ و تفاوت‌ بردهای پرگل تبریز آزمون و خطای استقلال ادامه دارد   نگاه آرمن ساروخانیان  @armen7791   دیاباته برای زدن اولین گل مثل فصل قبل بازی با تراکتور را انتخاب کرد. شیخ در لیگ نوزدهم هم تا هفته هشتم گلی نزد تا تردیدهایی درباره کیفیتش مطرح شود، ولی در برد 2-4 مقابل تراکتور در تبریز توانست هت‌تریک کند. این بازی شروع گلزنی دیاباته و اوج‌گیری استقلال با استراماچونی بود. مربی ایتالیایی خیلی زود به وطنش برگشت، ولی روند خوب دیاباته ادامه پیدا کرد و در نهایت توانست آقای گل شود. در شروع لیگ بیستم خبری از گل‌های دیاباته نبود. او تعدادی از بازی‌ها را به دلیل مصدومیت یا ناآمادگی از دست داد و در دقایقی که به زمین رفت هم نتوانست دروازه حریف را باز کند. سرانجام در بازی با تراکتور پای مهاجم اهل مالی به گل باز شد و پاس اشتباه شجاعی در نیمه اول کمک کرد که این طلسم شکسته شود. او در نیمه دوم با پاس قایدی گل دوم را زد و حالا می‌تواند امیدوار باشد که در هفته‌های آینده فاصله‌اش با منشا و شهباززاده 9 گله را کمتر کند. درباره کیفیت بازی دیاباته و شم گلزنی‌اش تردیدی نیست، ولی آیا بازی با تراکتور مثل فصل قبل می‌تواند برای آبی‌پوشان نقطه عطفی باشد؟ از شباهت‌های برد فصل گذشته و این فصل در تبریز که بگذریم، تفاوت اساسی استقلال نسبت به همین زمان در فصل قبل این است که کادر فنی هنوز نتوانسته به فرمول مشخصی برسد.  استراماچونی فصل گذشته از بازی دربی (هفته چهارم) به چیدمان مشخصی (2-5-3) رسید، ولی کادر فنی جدید هنوز با آزمایش و خطا پیش می‌رود. فکری بعد از نمایش ضعیف تیمش در دربی با انتقادات زیادی روبه‌رو شد و برای بازی در تبریز تصمیم گرفت دوباره از چیدمان 2-4-4 استفاده کند. استقلال لیگ بیستم را با همین سیستم شروع کرد، ولی فکری در آن زمان در پست هافبک چپ و راست از مدافعان کناری استفاده می‌کرد. با آماده شدن دیاباته کادر فنی استقلال مصمم بود که در تبریز از هر سه مهاجمش استفاده کند و برای این کار قایدی را به هافبک چپ فرستاد. همچنین در هافبک راست داریوش شجاعیان بازی می‌کرد که بیشتر متخصص بازی در مرکز زمین است. سومین تغییر خط میانی استقلال نسبت به شروع فصل حضور مهدی‌پور در مرکز زمین بود. ریگی تنها هافبک استقلال است که از شروع توانسته جایگاهش را حفظ کند و کادر فنی برای رسیدن به ترکیب مناسب در این خط تغییرات پرشماری داشته. استقلال با ترکیب غیرمتقارن خط میانی برای کنترل بازی مشکل داشت و از طرف دیگر حملات بر خلاف بازی‌های این فصل بیشتر از سمت چپ شکل می‌گرفت، با این حال این تیم در ضدحملات خطرناک بود و فضای پشت مدافعان تراکتور را هدف گرفته بود. گل اول بازی کار استقلال را تسهیل کرد و آنها در شروع نیمه دوم کاملاً به بازی دفاع – ضدحمله که در آن تبحر دارند، متمایل شدند. استقلال با کارهای ترکیبی قایدی، دیاباته، مطهری و شجاعیان علاوه بر دو گلی که در این نیمه زد، چند فرصت خوب دیگر هم داشت و در صورت فداکاری بیشتر مهاجمان تعداد گل‌ها می‌توانست بالاتر برود. استقلال هرچند با صدرنشینی از تبریز برگشت، ولی هنوز نمی‌توان با قطعیت گفت که کادر فنی به چیدمان ثابتی رسیده است. استقلال در سه هفته آینده باید با سایپا، نفت مسجدسلیمان و نساجی بازی کند که انتظار می‌رود بر خلاف تراکتور با بلوک دفاعی عقب‌تری بازی کنند.  با وجود برد پرگل تبریز، ترکیب فعلی هنوز مشکلاتی دارد و احتمال می‌رود که آزمون و خطاهای کادر فنی در هفته‌های آینده ادامه داشته باشد. به نظر می‌رسد زوج ریگی – مهدی‌پور توان کافی برای کنترل میانه زمین را ندارد و ممکن است استقلال دوباره به بازی با سه هافبک میانی متمایل شود.  همچنین سمت راست استقلال کارآیی قبلی‌اش را ندارد و تمایل زیاد به بازی از سمت چپ بستن استقلال را برای حریفان آسانتر خواهد کرد.