ژوبین صفاری واکسن در ساختارهای ضدونقیض

معمولا پدیده ها و رویدادها در کشور با خبرهای ضدونقیض همراه است بنابراین شاید بی راه نباشد که ضد و نقیض ها در خصوص واکسن هم در نهایت منجر به رانت، قاچاق و فساد آن شود. واقعیت ماجرا آن است که سیستم اداری، اقتصادی کشور چنان معیوب است که هر تصمیم در آن با فساد همراه خواهد شد. رئیس جمهوری می‌گوید سیمان فروش نمی تواند واکسن وارد کند و توزیع واکسن رایگان خواهد بود از آن سو رئیس کمیسیون اقتصاد سلامت اتاق بازرگانی تهران، قیمت واکسن وارداتی توسط بخش خصوصی را ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان اعلام می کند و می گوید سه شرکت مجوز واردات دارند.
مردم سال‌هاست به این ضدونقیض ها عادت دارند و بی راه نیست که به زودی صف های طویل واکسن تشکیل شود در عین حال که مسئولان در رسانه ها خواهند گفت واکسن به تعداد همه مردم هست و کمبودی در این زمینه نخواهیم داشت، بازار سیاه واکسن به راه باشد. این قاعده را برای اکثر کالاهای کمیاب بارها دیده ایم. اما تنها چند ماه مانده به پایان دولت فعلی گفتن و نگفتن این معضلات فرق چندانی در بهبود وضعیت نخواهد کرد. سال 96 و بعد از پیروزی حسن روحانی، نگارنده بارها در گزارش‌های خودرسانه‌ها بر لزوم تغییر و جراحی ساختارها تاکید کرد و البته سایر نیز در مقالات و گزارش‌های خود به آن پرداخته‌اند. اما هیچ عزمی برای اصلاح نبود و چنان که می‌بینیم این ساختارهای معیوب خود را در مواقع نیمه بحرانی به وضوح خود را نشان می‌دهد.
این بی تفاوتی دولت و مسئولان البته معطوف به ماه های آخر کار او نیست تقریباً یک سال بعد از دور دوم شروع کار، تقریباً انتقادهای رسانه‌ها مانند کوبیدن آب در هاون بی اثر بود.
اما واقعیت این است که ساختار و بدنه دولت ها به شدت معیوب و ناکارآمد هستند و تا زمانی که این ساختار تغییراتی به سمت چابک و روان سازی و نوآفرینی نداشته باشد حتی بهترین طرح‌ها و سیاست‌ها و نخبه‌ترین مسئولان هم نمی‌توانند آن موفقیت مورد انتظار را رقم بزنند. بنابراین آنچه برای رئیس جمهوری بعدی مهم است تغییر این ساختارهاست که ممکن است حتی زمان بر و حتی در ابتدا مایوس کننده به نظر برسد اما واقعیت آن است که برای کاهش فساد و ناکارآمدی در بلند مدت چاره ای جز تن دادن به این سیکل معیوب ناکارآمد نداریم. اصلاحی که در کاندیداهای احتمالی فعلی بعید به نظر می رسد و در برنامه هیچ کدام در این خصوص چیزی دیده نشده است. در واقع حتی نامزدها هم در دام شعارهای روبنایی ای می افتند که در عمل کارآیی نداشته و نتیجه ای جز سرخوردگی مردم به همراه نخواهد داشت.