حمایت دقیقه نودی از المپیکی‌ها

برنامه بلند‌مدت يكي از چالش‌هايي است كه سال‌هاست ورزش با آن روبه‌روست و كمتر مدير يا مسئولي در جمع تصميم‌گيرندگان ورزش بوده كه با داشتن يك چشم‌انداز آينده‌نگر به دنبال كارهاي مقطعي كه خروجي‌اش آني مي‌شود، نباشد و بيايد با يك برنامه‌ريزي به دنبال تضميني براي آينده ورزش باشد، هرچند در دوره مدير بعدي به ثمر بنشيند. هرچه بوده فعاليت‌ها و تصميم‌هايي بوده كه اهداف كوتاه‌مدت را شامل شده و بر اساس آن، برنامه يك مجموعه در ورزش ايران از فدراسيون‌ها گرفته تا وزارت ورزش و كميته ملي المپيك پيش رفته است.
گواه چنين نوع نگاهي كه فقط امروز را مي‌بيند و براي فردا برنامه‌اي ندارد، تحركاتي است كه مسئولان با توجه به نزديك شدن به المپيك براي ورزشكاران المپيكي آغاز كرده‌اند، از حمايت‌هاي مالي مانند تعيين يك جايزه 2 ميلياردي براي طلاي المپيك تا شلوغ شدن برنامه بازديد از اردوها و عكس‌هاي يادگاري با ورزشكاران. البته كه اعلام جوايز مدال‌آوران المپيك مي‌تواند يك قوت قلب براي آنها، به خصوص قهرمانان منهاي فوتبالي باشد كه با وجود افتخاراتي كه كسب مي‌كنند همواره از كمترين درآمدها برخوردار بوده‌اند و ميدان المپيك و جايزه نقدي مي‌تواند يك دوپينگ نتيجه‌بخش براي رفتن روي سكو در توكيو باشد.
هرچند انتظار مي‌رفت كه ارزش جوايز براي توكيو با توجه به چند برابر شدن قیمت ارز و گراني‌ها افزايش پيدا كند. با اين حال مقايسه‌اي بين جوايز المپيك ريو و توكيو حاكي از كاهش 30 درصدي ارزش جايزه يك قهرمان المپيك است. البته كه كمتر المپيكي است كه رنگ مدالش را منوط به جايزه نقدي كند و اين جوايز در تمام ادوار المپيك تنها به عنوان عامل ايجاد انگيزه بوده كه ورزشكار را در روز مسابقه شارژتر كند.
علاوه بر اين گویا هرچه المپيك نزديك‌تر مي‌شود سر زدن‌ كساني كه در ورزش مسئوليتي دارند و ورزشكاران از آنها انتظار دارند به اردوي رشته‌هاي مختلف از جمله المپيكي‌ها بيشتر از قبل مي‌شود و حتي پاي مقامات سياسي هم به اين بازديدها و اردوها باز شده، مانند امروز كه قرار است رئيس سازمان برنامه و بودجه به همراه وزير ورزش و رئيس كميته ملي المپيك سري به اردوي كشتي بزنند و بعد در جمع رؤساي فدراسيون‌هاي المپيكي حاضر شوند. ديدارهايي كه اگر بتواند گرهي از مشكلات باز كند، می‌تواند سودمند و با ارزش باشد.


قطعاً حمايت‌هاي مالي مانند تعيين جوايز و همچنين پرسيدن احوال و مشكلات قهرماناني كه تا دو ماه آينده مي‌خواهند در بزرگ‌ترين ميدان ورزشي دنيا براي بالا بردن پرچم كشورمان تلاش كنند از جمله وظايفي است كه از دست‌اندركاران ورزش انتظار مي‌رود، اما مسئله اصلي بر سر زمان حمايت‌ها از يك ورزشكار المپيكي است. غلامرضا محمدي، سرمربي تيم ملي كشتي آزاد آخر هفته گذشته در حاشيه مسابقات كشتي جام تختي به نكته‌اي اشاره كرد كه سال‌هاست از نظر مديران و تصميم‌گيرندگان ورزش دور مانده و آن برنامه‌ريزي و حمايت بلندمدت از قهرمانان است. محمدي مي‌گويد با پايان یافتن المپيك ريو بايد براي توكيو برنامه‌ريزي مي‌كرديم و اين زمان چهار ساله را از دست نمي‌داديم.
با وجود داشتن يك فرصت چهار ساله، اما در ورزش ايران همواره حمايت‌ها و برنامه‌هايمان را براي المپيك در خوشبينانه‌ترين حالت محدود به يك سال پاياني مي‌كنيم و سه سال زمان را از دست مي‌دهيم. مانند همين اتفاقي كه الان براي بازي‌هاي توكيو در حال رخ دادن است و همه چيز براي موفقيت براي المپيك محدود به سال منتهي به اين رقابت‌ها شده است، سالي كه علاوه بر حمايت‌هاي مالي، ورزشكاران بيشتر از گذشته مسئولان را در اردوها مي‌بينند و هرچه المپيك نزديك‌تر شود، ترافيك برنامه‌ها نیز بيشتر خواهد شد.
حمايت مالي و معنوي از قهرمانان در حالي محدود به سال چسبيده به المپيك مي‌شود كه قطعاً ميوه‌اي كه در توكيو ورزش كشورمان خواهد چيد، به اندازه تلاش‌هاي همین يك ساله خواهد بود. اين در شرايطي است كه با داشتن يك برنامه بلندمدت و حداقل چهار ساله مي‌توان سهم بيشتري از مدال‌ها و افتخارات المپیک داشت.