روزنامه آفتاب یزد
1400/03/12
کنشهای اجتماع ستیز
سعید معدنی- چند سال پیش یک بررسی در سطح جهان در باره «امید به آینده» انجام شده بود.در کنار بسیاری از کشورها که درصد بالایی از مردمشان که به آینده ناامید بودند، جالب بود که تنها ۱۹ درصد مردم هند، با آن همه جمعیت فقیر، به آینده ناامید بودند و ۸۱ درصد اعتقاد داشتند که آینده هند با توجه به روند شاخصهای مثبت رو به پیشرفت، بهتر است. اما متاسفانه در کشور ما در نگاه جوانان افقهای روشنی نسبت به آینده مشاهده نمیشود و جامعه در حالت تعلیق به سر میبرد.
تقریبا هیچ جوان دانشجویی امید ندارد که بعد از
فارغ التحصیلی شغل مناسب و یا حتی شغل پیدا کند. جامعهشناسان، جامعه کنونی ایران را جامعه «رها شده» توصیف میکنند که هیچ برنامه درستی برای اداره آن وجود ندارد. در یک جامعه بلاتکلیف برخی جوانان نخبه مهاجرت میکنند و بخشی از جامعه به افسردگی دچار شده و بخشی نیز به جامعه ستیزی روی میآورد. نمونهاش دعواهای خیابانی، ناامنی در هنگام تاریکی شب برای شهروندان و حتی دعوا و دست به یقه شدن با پلیس
شکل میگیرد.
به باور من اقتصاد ضعیف، بیکاری و آسیبهای ناشی از آن مثل اعتیاد، سرقت، قتل، طلاق و... رو به افزایش بوده و هر روز بر آمار ناهنجاریها افزوده شده و مشکلات عدیدهای را بوجود میآورد.
برای رهایی از این چنبره فلجکننده میبایست مناسبات اقتصادی خود را با کشورهای صنعتی، ثروتمند و پیشرفته بهبود بخشیده تا سرمایهگذاری صورت گرفته و منجر به ایجاد اشتغال، درآمدزایی و امید به آینده شود. در این صورت است که آسیبهای اجتماعی و از جمله پدیده «کنشهای اجتماع ستیز» کاهش مییابد.