نامزد پیروز باید راهبرد فرهنگی داشته باشد

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: مجری اسبق برنامه «هفت» می‌گوید: من به عنوان یک منتقد خیلی پیگیر صحبت‌ها و مباحثی که کاندیدا‌های محترم ریاست جمهوری در این چند وقت اخیر مطرح کرده‌اند، بوده‌ام، اما متأسفانه تا به حال هیچ نظریه‌ای در رابطه با حوزه فرهنگ و هنر از هیچ‌کدام نامزد‌ها نشنیده‌ام. محمود گبرلو، منتقد سینما و مجری اسبق برنامه تلویزیونی «هفت» در گفتگو با «جوان» در رابطه با اوضاع کنونی فرهنگ و هنر بالاخص سینما و تکالیفی که دولت آینده باید در خصوص مشکلات این عرصه بر عهده دارد، با بیان اینکه کارکرد مدیران سینمایی در دولت‌های مختلف نتیجه مطلوبی نداشته است، می‌گوید: ما الان در شرایطی که بعد از ۴۲ سال قرار داریم نمی‌توانیم از سینمای انقلاب اسلامی با این همه تولیدات در سینمای ایران تعریف و توصیفی بکنیم و دلیل عمده‌اش این است که برنامه‌ریزی، استراتژی یا بهتر بگویم مهندسی سینمایی پس از انقلاب اسلامی به شدت مخدوش شده است. هیچ کدام از مدیران سینمایی در عملکردشان موفق نبوده و نتیجه مطلوب نداشته‌اند، البته در آیین‌نامه‌ها و دفترچه‌ها و سیاست‌ها حرف‌های بسیار پرطمطراق و زیبایی مطرح شده است، اما از نظر روند اجرایی و تبیین استراتژی‌های درست مطابق مصادیق که در سینمای ایران تولید می‌شوند، ما چیزی نداریم. مدیران سینمایی در دولت‌ها راهبرد نداشته‌اند
این منتقد سینما خاطر نشان می‌کند: در بازه پس از انقلاب حدود چند هزار فیلم سینمایی تولید شده، اما هیچ مسئول سینمایی راهبرد دقیق و شفافی نداشته است که ما مصداق‌هایش را بتوانیم در فیلم‌های سینمایی ببینیم، این معضل بسیار بزرگی است. بسیاری از فیلمسازانی که در کشور در حال فعالیت هستند ممکن است فکر کنند در حال تولید آثار خوبی هستند، خب باید یک جریانی یا تشکیلاتی برای رصد آثار باشد که اگر مشکلی با رویکرد آثار دارند، جلوی آن را بگیرند و متوقفش کنند! چرا ما هر سال حدود ۱۰۰ فیلم تولید داریم، اما به غیر از تعداد معدودی کسی نمی‌تواند از آن‌ها دفاع بکند. خیلی‌ها هم که معترض می‌شوند و اعتراضاتی بر اساس اندیشه‌های انقلابی و دینی خودشان به تحلیل و تفسیر فیلم می‌پردازند، مسئولان سینمایی سکوت می‌کنند. در این بین سینماگر تکلیفی برای خودش نمی‌بینید و فیلم‌ها را می‌سازد و با بحران‌هایی در نمایش و اکران روبه‌رو می‌شود، از سوی دیگر تماشاگران سینما که همین مردم انقلابی هستند و سینما یکی از ابزار‌های قدرتمند برای سرگرمی و اندیشه آنهاست، دچار بحران شده‌اند و آثار مناسب و مطلوب خودشان را روی پرده سینما نمی‌بینند و به همین دلیل تعداد مخاطب سینمارو طی سال‌های گذشته با افت جدی مواجه بوده است. حدود ۲ تا ۳ میلیون نفر تماشاگر سینمای ایران هستند که می‌چرخند و آثار را می‌بینند. اکثریت مردم با سینمای ایران نمی‌توانند ارتباط برقرار بکنند. وی با اشاره به اینکه مسئولان سینما به غیر از اینکه در سینما بحران ایجاد کنند کار دیگری نکرده‌اند، می‌افزاید: معضل ما این است که همه مسئولان در دولت‌های گذشته وقتی در رأس کار قرار گرفتند، حوزه فرهنگ و هنر و به خصوص سینما را فراموش کردند یا اینکه درک درستی از اندیشه‌های نوین حضرت امام (ره) در مورد سینما ندارند، بنابراین صورت‌مسئله را پاک می‌کنند. اگر مسئولان درک درستی داشتند می‌توانستند سینما را از به بن‌بست رسیدن نجات بدهند و این گلایه از مسئولان سینمایی هست که هیچ وقت به صورت زیربنایی و اساسی برای اصلاح پایه‌های سینمایی اقدامی نکرده‌اند.
مجری اسبق برنامه «هفت» می‌گوید: متأسفانه در هر دوره ریاست جمهوری چه دوره‌های قبل که خیلی بدتر بود و چه دوره کنونی، صرفاً از هنرمندان آن هم طیفی که از آن‌ها تحت عنوان سلبریتی و چهره‌های مشهور یاد می‌شود، سوءاستفاده‌های تبلیغاتی می‌کنند. وقتی پای صحبت‌های بسیاری از نامزد‌ها می‌نشینیم، می‌بینیم که جملات بسیار جذابی در مورد سینما و تأثیراتش می‌گویند، اما تجربه نشان داده که هیچ دولتی بعد از پیروزی و به دست گرفتن سکان دولت راجع به سینما اصلاً فکر و طراحی جدی ندارند، به همین دلیل هر دوره ریاست جمهوری برخلاف رشد جمعیت کشور شاهد کاهش تعداد تماشاگران سینما هستیم. افرادی که در رأس دولت قرار می‌گیرند ابتدا و قبل از انتخاب شدن سوءاستفاده‌هایی از فضای هنری می‌کنند، اما وقتی وارد عرصه قدرت می‌شوند به جای اینکه به دنبال برنامه‌ریزی برای سینما و هنر باشند، عملاً سینما به ردیف‌های آخر لیست اولویت‌های آن‌ها می‌رود. سینما و فرهنگ نیاز به مدیریت دقیق دارد
گبرلو اظهار می‌دارد: این را هم باید بگویم که کاندیدا‌های ریاست جمهوری در زمان تبلیغات به هنرمندان قول‌های مکرری می‌دهند، اما وقتی به قدرت می‌رسند همه چیز را فراموش می‌کنند، این مسئله باعث مخدوش شدن اعتماد هنرمندان به کاندیدا‌ها شده است. متأسفانه این کاندیدا‌ها هیچ کدام تا به حال به قول‌ها و حرف‌هایشان عمل نکرده‌اند. در هر دوره نامزد‌های ریاست جمهوری دیدار‌های گرم و دوستانه برگزار و حتی هزینه‌هایی برای هنرمندان می‌کنند، اما متأسفانه در عمل هیچ کاری انجام نداده‌اند. هر چند دولت موظف به حمایت از سینماگران است، اما به نظر من سینماگران باید در این رابطه سکوت کنند و مطالبه‌گری قدرتمندی داشته باشند و باید در جلسات مشترک نظریه‌پردازی متعدد بتوانند راهکار‌های متنوع و اجرایی را به این افراد ارائه بدهند، البته سینما هم باید آثاری را بسازد که هم به گردش مالی سینما کمک کند و هم تماشاگرپسند باشد.


مجری نشست‌های خبری جشنواره فیلم فجر تأکید می‌کند: من به عنوان یک منتقد خیلی پیگیر صحبت‌ها و مباحثی که کاندیدا‌های محترم ریاست جمهوری در این چند وقت اخیر راجع به عرصه‌های مختلف مطرح کرده‌اند، بوده‌ام، اما متأسفانه تا به حال هیچ نظریه‌ای در رابطه با حوزه فرهنگ و هنر از هیچ کدام نامزد‌ها ندیده‌ام. تنها چیزی که تا به حال از این نامزد‌ها دیده‌ام این است که می‌گویند فیلم می‌بینیم، سینما می‌رویم، خانواده‌هایمان فیلم می‌بینند، اما دریغ از یک استراتژی درست برای کشوری که در عرصه‌های گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و ... دغدغه‌های جهانی دارد. متأسفانه نامزد‌ها سینما را شوخی گرفته‌اند، سینما را جدی نگرفته‌اند، سینما در ایجاد جریا‌ن‌های فرهنگی تأثیر بسیار بالایی دارد. سینما حتی در حوزه‌های اقتصادی و مطالبه‌گری مردم اثر بسیار بالایی دارد، البته به شرط اینکه فیلم‌ها، قصه و داستان‌هایی را مطرح کند که تماشاگران احساس کنند این قصه‌ها همان حرف‌های آنهاست و رغبتی به دیدن فیلم‌ها داشته باشند. متأسفانه تا الان نامزد‌ها برای همه حوزه‌ها نظریه‌های مختلفی را ارائه کرده‌اند و تنها حوزه‌ای که فعلاً هیچ حرفی از آن به میان نیامده عرصه فرهنگ و هنر است و این یک ضعف جدی و اساسی برای آن‌ها محسوب می‌شود.
وی در پایان خاطر نشان می‌کند: پیشنهاد و راهکار درستی که در این زمینه به فکر من می‌رسد این است همانطور که برای قدرت بخشیدن به عرصه‌های نظامی و اقتصادی کار می‌کنیم و فعالیت و برنامه‌ریزی و البته پیگیری داریم، در رابطه با قدرت فرهنگ کشورمان هم باید چنین رویکرد و برنامه‌ریزی‌های قوی داشته باشیم.