روزنامه اعتماد
1400/03/18
او به واقعمديري فرهنگي بود
علي مرادخاني بيش از آنكه در قامت يك مدير به چشم بيايد، در قالب دوست تعريف ميشد و همين صميميت، باور نبودن او را سخت كرده است. مديري كه با اقبال و استقبال خاص نزد هنرمندان، منشأ مهمترين اتفاقات هنري چند دهه اخير به شمار ميآمد. او اين بخت را داشت كه چه در مديريت مركز موسيقي و چه بعدترها در جايگاه معاون امور هنري هم به پرورش خلاقيتهاي هنري بينديشد و هم رابطه صميمانهاي با بدنه هنرمندان ايران برقرار كند. مديري شنوا كه با حوصله و صبوري، جوياي حال و احوال هنرمندان بود و خود را به عيادت و دلجويي و ارجگذاري هنرمندان، مقيد ميدانست.او را هم از حيث پيشينه شغلي و هم حُسن خلق و توجه به هنرمندان بايد در شمار «السابقون» وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي دانست و به خاطر سپرد. مديري كه هرگز اصول هنر و اعتبار هنرمندان را در گريزگاههاي پيشرو هزينه نكرد و همواره با مسووليتپذيري، در راه آرامش و آسايش هنرمندان گام برداشت. درك او از ايران فرهنگي و نقش هنر در ارتقاي جايگاه جهاني ايران، از شاخصههاي ايشان بود. علاوه بر اين حضور مستقيم در رويدادها و آمايش واقعي وضعيت هنر شهرستانها از ديگر جلوههايي است كه او را در چشم هنرمندان دور و نزديك عزيزتر ميداشت. ايفاي مسووليت در حوزه موسيقي در دو دهه ابتداي انقلاب با توجه به كثرت نظرات و حساسيتها در اين حوزه، كاري دشوار بود كه علي مرادخاني با همه حساسيتها و محدوديتها، از پس آن برآمد. يكي ديگر از ويژگيهاي او اين بود كه با تغييرات اجتماعي و فرهنگي صورت گرفته در جامعه - به ويژه جامعه هنري - همراه بود و سعي در تعامل فيمابين هنرمندان و نهادهاي اداري و سياسي كشور داشت. مرادخاني قائل به عنصر گفتوگو براي رفع شبهه و ابهام با كساني بود كه انتقادهايي را به وضع تئاتر و موسيقي داشتند؛ او به واقع مديري فرهنگي بود كه با ابزار گفتوگو و توضيح راهگشايي ميكرد و نه شيوههاي سلبي و بازدارنده.
تلاش ارزنده او در احياي اركسترهاي موسيقي، تاسيس موزه موسيقي و حمايت در خريد ملك براي موزه تياتر و پيگيري براي درج روز ملي هنرهاي نمايشي در تقويم نشاندهنده باور او به نهادسازي فرهنگي بود؛ مرادخاني نشان داد كه هنر نيازمند بنياد و نهاد براي استمرار تجارب بين نسلي هنرمندان و نقطه وصل آنهاست.
ارتقاي هنر ديني و طراحي رويدادهاي آبرومند آييني، منبعث از خاستگاه خانوادگي و آگاهي ديني مرحوم مرادخاني بود كه خود از قاريان قرآن و مرثيهسرايان خدوم عاشورا به شمار ميآمد. حسن خلق او يكي از بارزترين صفات او در مواجهه با افراد بود و پيوسته با الهام از آيه مباركه «والف بين قلوبهم» اسباب همدلي و مصاحبت هنرمندان و مديران فرهنگي را فراهم ميكرد و به گشايشگري در امور اداري و احوالات هنرمندان به ويژه هنرمندان پيشكسوت اهتمام ميورزيد. در اين سالها آيين افطار فرهنگي او در موزه موسيقي مويد اين صاحبدلي و دورانديشي است.
اكنون كه او به ديار باقي و به ديدار حضرت حق شتافته است، به تلخي و تاثر، غيابش را به اميد استمرار منش نيكويش تاب ميآوريم و برايش و براي همه غايبان هنر، آمرزش طلب ميكنيم.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
وداع با مبارزآرمانخواه
مديري كه ظرفيت شنيدن داشت
غرش یوزهای ایرانی در منامه
افزايش تورم پيش نگر در سال 99
نبرد 7 نفره ، راند دوم
سراب يارانه نقدي
آقاي مدير كل در نقش پليس بد
ديپلماسي فعال ايران براي صلح افغانستان
او به واقعمديري فرهنگي بود
جاي خالي علي مرادخاني
مناظره يا تخريب انتخابات؟
آرمانها و حرمانها
درد و رنج عاشقي
سردي انتخابات سيزدهم...