روزنامه اعتماد

جاي خالي علي مرادخاني

انتشار خبر درگذشت آقاي علي مرادخاني، بسيار تاثربرانگيز بود. زنده‌ياد مرادخاني در زمينه كار خودشان كه كار فرهنگي هنر موسيقي بود بسيار تسلط داشتند. ايشان در مقام يك مدير هنري از خصلت‌هايي برخوردار بودند كه ما آن خصلت‌ها را در بعضي از مسوولان حوزه فرهنگ اصلا نمي‌بينيم.  اگر به وضعيت مديريت فرهنگي در دهه گذشته نگاه كنيم، مي‌بينيم كه به كرات شاهد تصدي مديراني در حوزه‌هاي مختلف بوده‌ايم كه سنخيتي با حوزه مورد مديريت خود نداشته‎اند. به عبارتي شاهد تصدي مديراني بوديم كه از جنس فرهنگ و هنر نبودند و در نتيجه اشراف و وقوف لازم را به مساله نداشتند. 
در چنين وضعيتي، طبعا مديري مانند زنده‌ياد مرحوم علي مرادخاني نقش و جايگاه ويژه‌اي پيدا مي‌كنند؛ نقشي كه مي‌توان گفت در مديرانِ كمتر حوزه‌اي از فرهنگ و هنر
 مي‌بينيم. همان‌طوركه مي‌دانيم زنده‌ياد پس از پايان تحصيلات‌شان در دانشگاه تهران، فعاليت حرفه‌اي خود را در پست‌هاي مديريتي پي گرفتند. از سِمت‌هايي كه ايشان در آن مشغول به كار بودند، مي‌توان به مديريت توليد فيلم و عكس و همچنين مديريت همكاري‌هاي سمعي و بصري، مديريت مركز آموزش فيلمسازي و مدير مركز موسيقي در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اشاره كرد. ايشان همچنين مشاور وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و نيز معاون هنري وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي و مدير موزه موسيقي بودند. از ديگر كارهايي كه ايشان انجام دادند، تاسيس خانه موسيقي ايران بود كه در اين كار از مشاركت و همكاري هنرمندان موسيقي بهره بردند. 
زنده‌ياد علي مرادخاني كاملا نسبت به مديريت در حوزه موسيقي و به‌طور كلي فرهنگ وقوف داشتند و طبعا اينكه خودشان اهل هنر و موسيقي بودند، در اين ميان بي‌تاثير نبود. جايگاه و شأن هنر را مي‌شناختند و در دوره ايشان شاهد بوديم كه در جهت اشاعه موسيقي ارزشمند و تقدير از موزيسين‌هاي باارزش كشور تلاش‌هاي زيادي كردند و برنامه‌ريزي‌ها و طرح‌هاي 
خوبي داشتند. نكته ديگري كه وجود دارد و بايد به آن اشاره كرد، انتقاداتي است كه به شيوه مديريتي ايشان مي‎شود. نبايد از نظر دور داشت كه انتقاد به هر مديريتي مي‌تواند وارد باشد و هيچ مديري بري از اشتباه نيست. به عبارتي، هر مديري برايندي از وجوه مختلف است. مثلا يك وجه از مديريت آقاي مرادخاني كه مورد انتقاد بعضي از منتقدان ايشان است، اين است كه مي‌گويند ايشان به دنبال تجاري‌سازي موسيقي بودند؛ بله، اين ويژگي و اين باور و تلقي در ايشان بود اما به هر حال از خود موسيقي هم غافل نبودند. يعني اين‌طور نبود كه صرفا به جنبه تجاري قضيه بپردازند. در مجموع بايد گفت كه دوره مديريتي ايشان براي فرهنگ و هنر كشور مفيد بود و جاي ايشان در اين قلمرو خالي‎ است.
درگذشت مرحوم علي مرادخاني را به جامعه فرهنگ و هنر كشور تسليت عرض مي‌كنم و اميدوارم روح‌شان شاد و در آرامش باشد. 
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
اسراييل‌ضربه راهبردي خورده است (اعتماد) افتتاح ابرپروژه سد و نیروگاه ایرانی در سریلانکا (جوان) اوضاع این رژیم حسابی بیخ پیدا کرده است (یادداشت روز) (کيهان) عیارسنجی طرح مالیات بر عایدی سرمایه (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
وداع با مبارزآرمانخواه مديري كه ظرفيت شنيدن داشت غرش یوزهای ایرانی در منامه افزايش تورم پيش نگر در سال 99 نبرد 7 نفره ، راند دوم سراب يارانه نقدي آقاي مدير كل در نقش پليس بد ديپلماسي فعال ايران براي صلح افغانستان او به واقع‌مديري فرهنگي بود جاي خالي علي مرادخاني مناظره يا تخريب انتخابات؟ آرمان‌ها و حرمان‌ها درد و رنج عاشقي سردي انتخابات سيزدهم...