روزنامه آفتاب یزد
1400/03/19
ان شاءالله؛ واکسن...
درفرهنگ گفتمان ما ایرانیان هر گاه در مورد نتیجه کار، شروع یک حرکت و یا ایفای یک تعهد مورد پرسش قرار بگیریم، بلافاصله با بیان یک کلمه پاسخ را به زمانی دیگر وحتی نامعلوم موکول می‌نماییم. وآن کلمه آشنا برگرفته از باورهای دینی ما یعنی «ان‌شاءالله» می‌باشد (با باور و یقین بر اینکه هیچ حرکتی بدون خواست و اراده خداوند قابل تحقق نخواهد بود.) متاسفانه استفاده بدون توجه به اوضاع شنونده از این عبارت موجب ایجاد تردید و مجهول بودن آغاز وانجام حرکت در شنونده می‌گردد. استعانت از قوت الهی در مسیر حرکت وسرانجام، هم از نظر باورهای معنوی وهم از جهت تقویت توکل بسیار لازم و مفید می‌باشد. بنابراین در جهت آغاز و تداوم امور، توکل برخداوند اصل اساسی در زندگی روزمره فردی و اجتماعی است. باعنایت به مجموعه نکات یاد شده و برپایه رفتارهای معمول ومتداول، در جامعه ما وقتی کسی در مقابل پرسش ما در مورد نتیجه یا زمان حصول آن از این عبارت بهره می‌جوید، یعنی به اجرا وانجام ونتیجه کار چندان متکی نبوده وهر آن ممکن است طرح وبرنامه دچار تغییر کلی یا حتی تعطیل گردد. حتی در اظهار نظر و سخنان بعضی از مدیران ارشد وقتی از این عبارت در مقابل پرسش استفاده می‌گردد، یعنی امید چندانی به نتیجه نیست و یا حالا حالا منتظر تحقق برنامه مورد نظر نباشید. شنوندگان نیز بر اثر مرور زمان وتثبیت مفاهیم و به معانی مختلف این عبارت پی برده اند. از لحن و زبان، چهره وبدن پاسخ قطعی خود را گرفته و بدنبال زندگی خود می‌روند. غرض از بیان این مقدمات اشاره‌ای به موضوع حیاتی و ضروری واکسیناسیون و واکسن می‌باشد. بعد از شیوع کرونا و کشتار تعداد قابل توجهی از هموطنان ما، تهیه واکسن در دستور کار دولت قرار گرفت.
مسئولین وزارت بهداشت و سازمان‌های مرتبط نیز دست به‌کار تهیه و وارد نمودن واکسن از کشورهای مختلف شدند. در حین سفارش وخرید واکسن، انواع ویروس‌های انگلیسی، هندی و... نیز به کرونا اضافه و بیماران جدیدی نیز به افراد قبلی اضافه شد. همسو با خرید و ورود واکسن‌های یاد شده نخبگان ایرانی با تلاش وکوشش جهادگونه اقدام به تولید واکسن داخلی نمودند. نامعلوم بودن ورود واکسن حاصل دسترنج نخبگان هموطن به زنجیره بهره‌برداری از یکطرف و ضعف پیش‌بینی در خرید و ورود واکسن خارجی از طرف دیگر ناگهان شوک جدیدی به جامعه وارد کرد و آن اعلام پایان موجودی واکسن برای افراد زیر ۷۰سال بود. هنوز تکلیف نوبت دوم واکسیناسیون اشخاصی که در نوبت قبل واکسینه شده‌اند روشن نبوده و افراد زیر ۷۰سال نگران دریافت واکسن می‌باشند. معلوم نیست چگونه یک سازمان با این حجم و وسعت وامکانات نتوانسته یک برنامه دقیق و مقرون به عمل را طراحی نماید. از کل جمعیت کشور تا امروز تنها چهار میلیون نفر واکسینه شده‌اند و در مقابل پرسش‌های مکرر مردم پاسخ آشنای ان‌شاءالله این هفته و یا هفته آینده به آن‌ها داده میشود و یک نفر نیست که پاسخی روشن وقطعی به این هموطنان که اکثرا در سنین بازنشستگی و مواجهه با بیماری‌های متعدد می‌باشند، بدهد. ان‌شاءالله یک وزیر یا مدیر ارشد در این فضای ملتهب وآشفته پاسخی مناسب وروشن به مردم پرسشگر و
مضطرب بدهد..
سایر اخبار این روزنامه
پیام‌رسان‌ها فیلتر می‌شوند؟
فوتبالیست‌ها جور مسئولان را کشیدند
سیاستِ مهارِ «چین» در «جنگ زرگری» روسیه و آمریکا!
مناظره آرام
آیا شعارهای کاندیداها در مورد زنان قابل اجرا و باور است؟
واکنش غریب آبادی به اظهارات و گزارش مدیرکل آژانس
ان شاءالله؛ واکسن...
چالش‌ها و فرصت‌های زنان؛ حلقه مفقود مناظرات انتخابات
رد نظریه حق یا وظیفه‌عدم احراز صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری برای شورای نگهبان
رئیس جمهور یا رفیق جمهور
