تلخ‌کامی ورزش در بلبشوی سیاسی

گزارش آزاده پیراکوه       @Apirakouh    بعد از اتمام بیشتر رقابت‌های گزینشی المپیک در رشته‌های مختلف، کمیته بین‌المللی المپیک فهرست تیم پناهندگان خود را اعلام کرد. لیستی که برای ورزش ایران خوشایند نیست و برای تصمیم‌گیران این حوزه پیغام‌های نگران‌کننده‌ای دارد. از بین 29 نفری که انتخاب شده‌اند تا زیر پرچم IOC و در قالب تیم پناهندگان شرکت کنند، 5 نفر ایرانی‌اند. کیمیا علیزاده و دینا پوریونس در تکواندو، هامون درفشی‌فر در کاراته، سعید فضل‌اولی در قایقرانی و جواد محجوب در جودو، ورزشکارانی‌اند که در تیم پناهندگان المپیک توکیو را تجربه می‌کنند. از بین این اسامی، قرار گرفتن نام کیمیا در ترکیب پناهندگان تعجب بیشتری را به همراه داشته، چراکه او از طرف آلمان در رقابت‌های گزینشی اروپا شرکت کرد اما موفق به کسب سهمیه نشد و حالا این سؤال برای خیلی‌ها مطرح است که کیمیا چطور توانسته از IOC سهمیه وایلدکارت بگیرد؟ مسأله اصلی این است که کیمیا از ماه‌ها قبل درخواستش را به کمیسیون مربوطه در کمیته بین‌المللی المپیک ارائه کرده بود و حتی در روزهایی که در گزینشی آلمان حضور داشت، پرونده‌اش در IOC در حال بررسی بود و اگر در ترکیب آلمان موفق به کسب سهمیه می‌شد، از این فهرست خارج می‌شد اما با توجه به مدال‌آور بودن در المپیک قبلی، زن بودن و همچنین شرایط خاصی که ایران دارد، او از ابتدا و در بین 50 و اندی ورزشکاری که درخواست حضور در تیم پناهندگان را داده بودند، یکی از گزینه‌های اصلی بود. فارغ از اینکه کیمیا و بقیه چطور توانسته‌اند در این ترکیب قرار بگیرند و چه سیاست‌هایی باعث شده تا کشورهایی مثل سوریه، سودان و ایران بیشترین تعداد ورزشکار را در تیم پناهنده‌ها داشته باشند، این سؤال مطرح است که آیا انتشار این لیست به مسئولان تصمیم‌گیر تلنگری زده است؟ قبل‌تر از اینکه ورزشکاران خیلی شرایط ادامه فعالیت ورزشی در تیم‌های ملی کشورهای دیگر را نداشتند و شانس حضور در المپیک را برای خود کم می‌دیدند، شاهد برنامه‌ریزی ورزشکاران برای رفتن از ایران بودیم و بی‌تردید حالا که شرایط برای حضور در المپیک، حتی با وجود افت سطح فنی وجود دارد، ورزشکاران بیشتری تمایل نشان می‌دهند تا از ایران بروند. و حالا سؤال از مسئولان این است که آیا برای جلوگیری از این شرایط و حفظ ستاره‌ها در کشور فکری کرده‌اند؟ نکته قابل توجه لیست منتشر شده از سوی IOC این است که حتی برخی از این قهرمانان از جمله کیمیا علیزاده و جواد محجوب مدت‌های زیادی است که از آمادگی دور بوده‌اند اما باز هم فرصت پیدا کرده‌اند تا در المپیک حاضر باشند. با این شرایط باید از مسئولان پرسید آیا برنامه‌ای وجود دارد که ورزشکاران ایران انگیزه داشته باشند تا حداقل برای دوران قهرمانی در ایران بمانند و زیر پرچم کشور دیگری یا کمیته بین‌المللی المپیک مسابقه ندهند؟ شاید گفته شود که ورزشکاران هم مثل خیلی از جوان‌ها به خاطر شرایط اقتصادی و اجتماعی قصد مهاجرت دارند و این موضوع را نباید به اندازه یک بحران دید اما حتماً حامیان این تفکر قبول دارند که هیچ جا به اندازه ورزش، این مسأله به چشم نمی‌آید و حتماً در روز افتتاحیه المپیک اتفاق خوبی برای ایران رقم نمی‌خورد که 5 ورزشکار در تیم پناهجویان المپیک داشته باشد. شاید در لابلای اتفاق‌های سیاسی و انتخاباتی که در جریان است، انتشار این لیست خیلی هم به چشم آنهایی که باید، نیامده باشد اما حتماً روز افتتاحیه المپیک این موضوع بدجور تو ذوق می‌زند و شاید آنجا کسی به فکر بیفتد که باید کاری کرد.