دردهایمان را از کجا شروع کنیم؟

محمدحسین فضلی‪-‬ با توجه به اطلاعات اینجانب و تیم همراه در خصوص مسائل حمل و نقل شهری به خصوص در زمینه مترو و با توجه به زیرساخت‌ها و توانایی فنی موجود در کشور در خصوص افزایش بهره وری و ارتقای آن با درخواست این تیم فعال، جوان و متخصص، وظیفه خود دانستم تا با کمک و توان بالای متخصصانمان در این زمینه و تجربه اینجانب به بهبود روند پیشرفت حمل ونقل شهری به عنوان یکی از مشکلات کلان شهر تهران پا به این عرصه گذاشته تا خدمتی به همشهریان عزیز و بهبودی در روند شغلی عزیزان در این مجموعه بزرگ انجام داده باشم. ما در کشورمان بزرگترین کارخانه تولید قطارهای درون شهری را داریم که متاسفانه در سال‌های اخیر نتوانسته هیچ قراردادی گرفته و تولیدی داشته باشد. کارخانه واگن‌سازی تهران که زمانی ماهانه دو رام قطار و چهارده واگن را تولید می‌نمود در سه سال اخیر هیچ قراردادی نتوانسته است منعقد کند. این کمپانی که زمانی قلب تپنده مترو تهران بود حال تنها در زمینه overhau- کردن قطارهای فرسوده فعالیت دارد. مترو تهران ماهانه بیش از سه میلیون نفر مسافر جابجا میکند که در صورت تکمیل، توان خدمت‌رسانی به پنج میلیون مسافر را دارا می‌باشد. سوال اینجاست شورای شهر محترم در انتخاب شهردار و شخص شهردار در انتخاب معاونین و معاون حمل و نقل و ترافیک تهران در انتخاب مدیران در این خانواده بزرگ با چه منطقی نفرات را گذاشته که وضع حال و روز بیش از بیست هزار نفر در این مجموعه بزرگ خوب نیست و همگی ناراضی اند؛ در مهمترین بخش خدمتی شهرداری به شهروندان که باعث کاهش آلودگی هوا و ترافیک شهری می‌شود، در بخشی که مستقیما با رفاه حال شهروندان عزیز سر و کار دارد. این گروه چگونه مدیران را انتخاب نمودند که تک تک متخصصان این حوزه استعفا داده و این مجموعه در حال حاضر کمبود این متخصصین را حس میکند؟ اینجانب و تیم متخصص بنده با راهکارهای عملی توان تغییر در روند پیشرفت این پروژه ملی با اصلاح روند قراردادها و توزیع بودجه و به کار‌گیری مجدد متخصصین حوزه را داشته و وظیفه دانستیم که پا در این عرصه گذاشته و جهت رفاه شهروندان عزیز خدمتی را ارائه دهیم.
و من الله توفیق