عسگری زیر تیغ

گزارش محسن وظیفه        مسابقات تکواندوی قهرمانی آسیا در لبنان در حالی به پایان رسید که دو نتیجه متفاوت برای ایران در پی داشت. یک نتیجه خوب و تاریخی توسط تیم زنان و یک نتیجه نسبتاً ضعیف برای تیم مردان که حالا در یک ماه مانده به المپیک همه را گران کرده که چه چیزی در توکیو در انتظار این تیم است.  نتیجه‌ای که مورد انتقاد قرار گرفته و کادر فنی تیم ملی تکواندو را در یک ماه مانده به شروع بازی‌های المپیک تحت فشار قرار داده است. تیم ملی تکواندوی مردان با ترکیب آرمین هادی‌پور، سروش احمدی، میرهاشم حسینی، امیرمحمد بخشی، مهران برخورداری و سجاد مردانی در این رویداد حضور پیدا کرد که با کسب یک مدال طلا، نقره و برنز به ترتیب توسط مردانی، بخشی و هادی‌پور و همچنین کسب 207 امتیاز روی سکوی سوم قرار گرفت. نتیجه‌ای که نه تنها نتوانست علاقه‌مندان به این رشته را راضی کند، بلکه باعث گلایه مسئولان فدراسیون تکواندو هم شد. گلایه از تیمی که شرایط خاصی داشت و با شرایط خاصی هم که کرونا به وجود آورده بود برای این مسابقات آماده شده بود اما در نهایت نتیجه‌ای از خودش بجا گذاشت که مورد انتقاد بسیاری از جمله مدیر تیم‌های ملی قرار گرفته است. هر چند که یک سؤال مهم درباره این عملکرد وجود دارد که الان چرا باید در یک ماه مانده به المپیک این تیم را به هم ریخت؟ آرش فرهادیان به عنوان رئیس سازمان تیم‌های ملی دو بار مصاحبه کرد و عملکرد تیم ملی را زیر سؤال برد. او یک بار با خبرنگار صدا و سیما در لبنان و بلافاصله بعد از اتمام مسابقات مصاحبه کرد و عملکرد تیم ملی را ضعیف قلمداد کرد و یک بار هم در مصاحبه با خبرگزاری‌ها از تیم انتقاد کرد و خواهان بررسی نقاط ضعف از سوی کادر فنی شد. در حالی که تیم ملی تکواندو فقط در یک یا نهایت دو وزن شکست غیر‌قابل پیش‌بینی داشت و بقیه نفرات در توان خود مبارزه کردند. سجاد مردانی طلا گرفته بود و ایرادی به عملکردش وجود ندارد. امیر‌محمد بخشی هم که بر اساس گفته آرش فرهادیان دو بار کرونا گرفته بوده و حالا با این وضعیت توانسته مدال نقره بگیرد. آرمین هادی‌پور هم که وضعیت مشخصی دارد و کسی از او بیش از این توقع ندارد و با وجود مصدومیت هم توانست به مدال برنز برسد، حالا در این بین سه نفر باختند.  سروش احمدی به همراه مهران برخورداری و میر‌هاشم حسینی که البته باخت میرهاشم بیش از همه به چشم آمد اما واقعیت این است که الان چند سال است وقتی تکواندوکاران ایرانی به کره‌ای‌ها برخورد می‌کنند معمولاً شکست خورده‌اند. هر چند در برخی از مواقع هم برنده بودند اما در بیشتر مسابقات تکواندو‌کاران ایرانی به کره‌ای‌ها باختند. در همین مسابقات هم در سه وزن مغلوب کره‌جنوبی شدند که یکی از آنها میر‌هاشم بود. بنابراین اتفاق عجیبی برای میر‌هاشم رخ نداده. بنابراین فقط سروش احمدی و مهران برخورداری مقابل مغولستان و ازبکستان شکست خوردند که قابل توجیه نیست اما آیا انصاف است که به خاطر دو باخت در یک ماه مانده به بازی‌های المپیک تیم به این شکل زیر سؤال برود؟ تیم ملی تکواندو در حال آماده‌سازی خود برای حضور در المپیک توکیو است و الان بیش از هر زمان دیگری به آرامش نیاز دارد، حالا چرا باید آرامش این تیم به خاطر سومی در آسیا به هم بخورد؟ این تیم در بهترین حالت هم بعید بود بتواند قهرمان آسیا شود چرا که کره جنوبی مدعی درجه یک قهرمانی است و حتی در مسابقات قهرمانی جهان هم آنها عملکرد قابل تقدیری داشتند و این یعنی اینکه رده دومی می‌توانست برای ایران باشد اما حالا سومی به این تیم رسیده آیا باید به خاطر یک رده تیم را از هم پاشید؟ البته آرش فرهادیان گفته کادرفنی تیم ملی به دلیل نزدیکی به بازی‌های المپیک تغییر نمی‌کند اما باید نقاط ضعف برطرف شود؛ مگر قرار بود با یک نتیجه ضعیف کادرفنی تغییر کند؟ اگر قرار بود یک نتیجه ضعیف تیم را به هم بریزد که دو سال پیش باید این اتفاق می‌افتاد. درست است که فدراسیون در شرایط سختی تلاش می‌کند که بهترین امکانات را برای این تیم مهیا کند اما این دلیل نمی‌شود که یک باخت همه چیز را تغییر بدهد. الان زمان حمایت از این تیم است. جالب است که خود مسئولان تیم هم معترف هستند که الان زمان تغییر نیست و اگر فرد جدیدی هم اضافه بشود نمی‌تواند کاری انجام بدهد اما با این حال در رسانه‌ها درباره همه این موارد حرف می‌زنند. در حالی‌ که تیم و بخصوص سرمربی تیم فریبرز عسگری و کادرفنی او به لحاظ روانی به هم می‌ریزند. به هم خوردن تمرکز مربیان آسیب‌های جبران‌ناپذیری به تیم می‌زند اما ظاهراً در تکواندو از این موضوع درس نگرفته‌اند.