قرعه صعود، امیدها و تردیدها

سرمقاله فرشاد کاس‌نژاد   @Farshadcasnejad   صبح امروز ساعت ۱۱:۳۰ به وقت تهران، ۱۲ تیم آسیایی مسیر خود برای رسیدن به جام جهانی را در قرعه‌کشی آنلاین می‌شناسند، اینکه با کدام تیم‌ها باید در دو گروه ۶ تیمی برای صعود بازی کنند. ژاپن، ایران، استرالیا، کره جنوبی، عربستان، امارات، عراق، چین، عمان، سوریه، ویتنام و لبنان. تیم‌های اول و دوم هر گروه مستقیم به جام جهانی قطر می‌روند و تیم سوم هر گروه باید از دو پلی‌آف عبور کنند. از میان غول‌ها، با ژاپن در سید یک هستیم و همگروه نخواهیم شد اما در سید دوم بین استرالیا و کره‌جنوبی یک تیم سراغ ما را می‌گیرد. از سید سوم با امارات یا عربستان مواجه می‌شویم و همگروهی با عربستان می‌تواند دردسر میزبانی را برای دو کشور پدید بیاورد، البته اگر بازی‌ها به دلیل شیوع کرونا متمرکز نباشد. از سید چهارم بین عراق یا چین با یکی همگروه می‌شویم اما فراموش نکنیم که عراق را در مرحله مقدماتی آسان شکست دادیم و شاید ترجیح ما رویارویی دوباره با عراق باشد. عمان یا سوریه در سید پنجم و ویتنام یا لبنان در سید آخر حریفان ما خواهند بود. نام تیم‌های بزرگ آسیا برای فوتبال ایران ترسناک نیست، ما دو صعود پی‌در‌پی به جام جهانی را تجربه کرده‌ایم و دیگر آن تیمی نیستیم که برای صعود دچار تردید باشیم اما تجربه سرمربی جدید تیم ملی در چنین بازی‌هایی می‌تواند نگرانی‌هایی را پدید بیاورد. ما با مربیانی که تجربه‌های بین‌المللی بزرگی نداشتند، پیش‌تر تا بخواهید جام‌ جهانی از دست داده‌ایم. از جمله جام جهانی ۲۰۱۰. دراگان اسکوچیچ البته ایران را از پیچ خطرناک مقابل عراق و بحرین در مقدماتی گذر داد اما در پیچ بعدی که تند و سربالایی است، دست فرمان او را خواهیم شناخت. قرعه‌کشی امروز می‌تواند برای ما خوشایند یا پرخطر باشد اما قابل پیش‌بینی نیست که رویارویی ما با کدام تیم‌ها، کار صعود را آسان‌تر می‌کند. مثلاً کره‌جنوبی یا استرالیا؟ پاسخ نمی‌تواند قطعی باشد. اگرچه شاید سرمربی تیم ملی نکات فنی را در ذهن داشته باشد که رویارویی با تیمی را ترجیح بدهد. برای صعود برگزاری رفت و برگشت بازی‌ها می‌تواند جذاب‌تر باشد و البته منافع تیم ایران را نیز تأمین کند اما شیوع کرونا در ایران می‌تواند برگزاری بازی خانگی را برای ما سخت کند. فارغ از کرونا، ورزشگاه آزادی به تجهیزات داوری ویدئویی مجهز نیست و این نیز می‌تواند میزبانی ما را با خطر مواجه کند. چه بسا در چنین شرایطی برگزاری متمرکز بازی‌ها منطقی‌تر به نظر برسد. درآمد بیشتر البته با برگزاری رفت و برگشت بازی‌ها حاصل می‌شود. تیم ملی ایران به دلیل صعود مقتدرانه‌اش از مرحله مقدماتی و به دلیل پیشینه صعودهای اخیرش به جام جهانی، برای حریفان آسیایی حتماً حریف ترسناکی است، اگرچه ما با بحران‌های خود آشناییم و می‌دانیم داستان صعود ما با چه گره‌هایی می‌تواند مواجه شود.  از تجربه سرمربی تیم ملی تا مشکلات ما برای برگزاری بازی‌های تدارکاتی و اردوها، می‌تواند نکات قابل بحث باشد. اگرچه بی‌شک فدراسیون فوتبال این‌بار برنامه‌های منظمی برای اردوها و بازی‌های تدارکاتی خواهد داشت و احتمالاً دراگان اسکوچیچ هم مثل دور قبل بازی‌ها نمی‌خواهد تیمش را بدون بازی‌های تدارکاتی به مسابقات ببرد.