تبانی، قاتل روح فوتبال

سرمقاله فرشاد کاس‌نژاد    تبانی فقط تبانی در یک بازی نیست، فقط نتیجه یک بازی را تغییر نمی‌دهد، فقط منجر به صعود یک تیم نمی‌شود، بلکه سایه ننگین آن، همه جا را فرامی‌گیرد. فارغ از اینکه تبانی حقوق تیم‌های دیگر را به شدت ضایع می‌کند، هزار و یک اثر دیگر دارد که پاک کردنش با هیچ حکم و جریمه‌ای ممکن نیست.  باید شدیدترین برخوردهای قانونی با عاملان تبانی انجام شود اما این نیز کافی نیست و آثار تبانی را از میان برنمی‌دارد. صحنه‌هایی را از بازی‌های لیگ دو این‌روزها شاید مرور کرده‌اید، خبرهایی خوانده‌اید و نتایج بازی‌ها را شنیده‌اید که چقدر حیرت‌آورند. اگر از تبانی حرف می‌زنیم، باید بدانیم که تبانی با فوتبال چه می‌کند. رواج تبانی بازیکنانی را برای فوتبال می‌سازد که دیگر بازی جوانمردانه برای آنها از معنا تهی شده است. بازیکنی که تن به مشارکت در تبانی می‌دهد، شخصیت حرفه‌ای خود را از دست داده است، فوتبال برایش نه وسیله ساخت شخصیت اجتماعی به عنوان ورزشکار و نه وسیله لذت سالم از حرفه و بازی، بلکه به ابزار جعل تمام این موقعیت‌ها تبدیل شده است.  این ناامیدکننده و غم‌انگیز است. بازیکنی که در لیگ دسته دوم بازی می‌کند، در حالت طبیعی باید رویای درخشش در سطح بالاتر داشته باشد و به این رویا از مسیر سالم حرفه‌ای برسد اما با تبانی همه چیز برای او تمام می‌شود. مربی کجاست؟ در بازی تبانی از جایگاه او، نقش او و شخصیت حرفه‌ای او در تیمش چه باقی مانده است؟ او از لحظه‌ای که تن به تبانی داده است، اول نزد بازیکنانش دیگر مربی نیست و از این حرفه استعفا داده، اما لباس جعلی‌اش را همچنان می‌پوشد که حتماً به تنش گشاد است و این به چشم همه می‌آید. رواج تبانی باشگاه را از هر ایده و فعالیت حرفه‌‌ای برای رشد  خالی می‌کند. باشگاهی که به تبانی تن می‌دهد، نه قرار است از پایین‌ترین سطوح فوتبال با بازیکن ساختن رشد کند، نه قرار است ثمره‌ای برای فوتبال داشته باشد. چنین باشگاهی با آنچه در سر مدیران و مربیانش می‌گذرد، باشگاه نیست، بلکه بنگاه جعل موقعیت در فوتبال است. چنین بنگاهی با اصیل‌ترین و بنیادی‌ترین اصول باشگاه‌داری در تضاد است. اثرش جز ننگ برای فوتبال چیزی نیست. مربیان و بازیکنان اهل تبانی را باشگاه‌های دیگر فقط وقتی استخدام می‌کنند که آنها نیز می‌خواهند موفقیت را از تباه‌ترین راه در فوتبال جست‌وجو کنند. آن بازار نه بازار فوتبال، بلکه بازار تبانی است. تبانی در پایین‌ترین سطوح فوتبال هولناک‌تر از این اتفاق در هر سطح دیگر و مایه تباهی بیشتر است. اگرچه کمتر دیده می‌شود اما بیشتر اثر می‌گذارد. در پایین‌ترین سطوح فوتبال بازیکنان و مربیان کمتر شناخته‌شده‌ای را برای آینده تربیت می‌کند که از بنیان مسیر را اشتباه انتخاب کرده‌اند و چه بسا در آن تاریکی فرصت‌های رشد و درخشش را نیز بدزدند. این سرقت موقعیت، کسانی را در فوتبال معتبر می‌کند که شایسته جایگاه‌های جعل‌شده و به سرقت‌رفته نیستند اما تبانی نمایی از موفقیت را به آنها بخشیده است. تمام این زشتی و پلیدی با چند حکم انضباطی در فوتبال پاک نمی‌شود. داستان دنباله‌دار و هولناک تبانی به سادگی تبانی در یک بازی نیست.