حکمرانانِ کشور‌ساز و کشور‌سوز!

امید فراغت روزنامه‌نگار آقـای رئیس‌جمهور جامعــه امــروز ایـران به‌واسطه اتصال با ادبیـات خرد عمومی دهکده جهانی واقعیت‌نگر شده است؛ بنابرایــن شما نیز باید توامان ملت‌باور و واقعیت‌نگر باشید، در غیر این صورت رابطه‌تان با اکثریت ملت بر اساس فهم‌متقابل و درک‌مشترک نخواهد بود! قد، قواره و مختصات ذهنی جامعه امروز ایران بر‌اساس واقعیت‌های عینی شکل گرفته است و به تعبیری آنچه را که می‌بینند درک و باور می‌کنند، بنابراین گفتار و عملکردتان باید متناسب با مختصات ذهنی جامعه باشد. آقای رئیسی بپذیرید قوی‌ترین و مهمترین تکیه‌گاه مردم هستند؛ بنابراین عملکردتان باید در فضای ایجاد رضایت عمومی باشد. مراقب باشید رضایت اکثریت را فدای رضایت اقلیت، اشخاص و جریان‌ها نکنید! رَوند طبیعی حرکت جامعه ایران به گونه‌ای‌ست که به عقب باز نمی‌گردند، بنابراین همراه و همگام مردم باشید. حکمرانانی در تاریخ ماندگار و تاثیرگذار می‌شوند که اولویت اصلی‌شان مردم است، چرا که مهمترین ثروت انسان است و اگر حکمرانان انسان‌ محور نباشند و به تعبیری به دنبال جلب رضایت پنداره‌های ذهنی‌شان باشند، این انسان‌ها هستند که در قبال چنین ذهنیتی، آسیب مادی و معنوی جدی خواهند خورد! باید پذیرفت ملت‌ها در جهان واقعیت‌ها زندگی می‌کنند؛ بنابراین فقر یک واقعیت عینی‌ست! و به همین دلیل سخن بزرگان بر این نظر است که فقر، زایل‌کننده ایمان است! به عنوان مثال واقعیت جوامعی مثل کره‌شمالی، ونزوئلا و... فقر و فلاکتی‌ست که اکثریت ملت با آن دست به گریبان هستند. شاید حکمرانان‌شان بتوانند معنی و مفهوم به‌اصطلاح ارزشمندی به این فقر و فلاکت بدهند اما واقعیت این است که این فقر و فلاکت زمینی ا‌ست و زیبنده جوامعی که جغرافیای‌شان از ثروت طبیعی بهره‌مند است، نیست! خوشبختانه ملت‌های امروز به‌واسطه فناوری و تکنولوژی آگاهی پیدا کرده و تلاش می‌کنند مورد سوء‌استفاده قدرتمندان قرار نگیرند ملت‌ها متوجه شده‌اند فهم بیشتر سهم بیشتر تولید می‌کند؛ بر همین اساس دوست ندارند مثل گذشته‌های تاریخی تحت‌ظلم و ستم و خودکامگی قدرتمندان قرار بگیرند، چرا که می‌دانند جهل و نادانی بزرگ‌ترین دشمن بشریت است. بر همین اساس برخی حکمرانان از دانش و آگاهی جوامع‌شان ترس دارند و دوست ندارند ملت‌شان از پیدا و پنهان واقعیت‌های جهان امروز با خبر شوند! چرا‌که آگاهی جوامع باعث خواهد شد دیگر نتوانند با ادبیات‌های مختلف از آنان سوء‌استفاده کنند! پس باید پذیرفت فناوری و تکنولوژی به دادِ ملت‌های ضعیف‌ رسیده است و فضایی ایجاد کرده تا ملت‌ها بتوانند از جهل، خرافه و سنت‌های غیر‌کاربردی رهایی پیدا کرده و نکته مهمتر اینکه از زیر یوغ دیگران بیرون بیایند! استکبار و استبداد مرز و جغرافیای مشخصی ندارد، بنابراین در هر فضا و جغرافیایی می‌تواند این مساله شکل بگیرد! لذا حکمرانان جوامع باید متناسب با خرد عمومی دنیای امروز گفتار و عملکرد داشته باشند و نسبت به ناکارآمدی‌شان پاسخگو باشند. البته ملت‌ها هم باید پرسشگر باشند! باید پذیرفت که نقش حکمرانان در توسعه‌یافتگی و عدم‌توسعه‌یافتگی کشور‌ها بسیار مهم است و به تعبیری این حکمرانان هستند که کشوری را تبدیل به ژاپن، کره‌جنوبی، چین، ترکیه، مالزی، برزیل و‌... یا کشوری را هم تبدیل به کره‌شمالی، ونزوئلا، افغانستان، سوریه و... می‌کنند!