روزنامه آرمان ملی
1400/05/26
راي اعتماد بدون رفاقت‌هاي سياسي
حسن خلیل‌آبادی تحلیلگر مسائل سیاسی در روزهای اخیر و پس از اتمــام آخرين نشست علنی مجلس، فهرست وزرای پيشنهادی دولـــت سيزدهم توسط رئیس‌جمهور اعلام شد و روز شنبه هفته گذشته نيز با اعلام رئيس‌مجلس، اعلام وصول شد تا پايانی باشد بر گمانه‌‌زنی‌ها در این خصوص. در این میان برخی وزرای پیشنهادی با وجود سابقه علمی خوبی که دارند، اما تجربه و سابقه اجرایی مناسبی برای تصدی پست وزارت ندارند. این امر به شکلی بوده است که حتی صدای مخالفت‌ها نیز از داخل مجلس شنیده میشود. در این میان هم بعضی وزارتخانه‌ها که از اهمیت به‌سزایی برخوردارند و آینده کشور را می‌سازند، کمتر توجهی به آن‌ها میشود. مهم‌ترین این وزارتخانه‌ها آموزش‌و‌پرورش است که وزیر پیشنهادی آن هیچ سابقه اجرایی متناسبی ندارد؛ شخصی که در سابقه خود صرفا چند مدرسه غیردولتی را اداره کرده است، نمی‌تواند متصدی وزارتخانه‌ای باشد که میلیون‌ها مخاطب دارد. وزیر آموزش‌و‌رورش باید مقبولیت لازم را میان بدنه یک‌میلیونی معلمان و فرهنگیان داشته باشد. بهتر بود در این سمت از معلمی استفاده می‌شد که سابقه مدیریت در آموزش‌و‌پرورش را نیز داشته باشد. وزیر آموزش‌و‌پرورش باید از قدرت بالایی در دولت برخوردار باشد تا آموزش را به مساله اول کشور بدل کند. گزینه پیشنهادی برای وزارت آموزش‌و‌پرورش امروز هیچ یک از توانایی‌های لازم را ندارد و شاید در بین افراد کابینه نتواند رسالت خود را به‌خوبی اجرا کند. متاسفانه آموزش‌و‌پرورش در اولویت اول نبوده است و این ضعف در تمامی دولت‌ها وجود داشته است. باید توجه داشت تا زمانی که معضلات حوزه آموزش‌و‌پرورش حل نشود، در سایر حوزه‌ها نیز با مشکلاتی روبه‌رو خواهیم بود. گزینه پیشنهادی وزارت آموزش‌و‌پرورش یکی از افرادی است که در روزهای آتی در مجلس با چالش‌های جدی مواجه میشود به طوری که حتی نتواند رای اعتماد مجلس را اخذ کند. مجلس یازدهم در برهه‌ای حساس قرار گرفته است و باید به صورت تخصصی صلاحیت گزینه‌های پیشنهادی مورد بررسی قرار گیرد و رفاقت‌ها و رقابت‌ها کنار گذاشته شود. باید تمامی زوایای یک وزیر مورد بررسی مجلس قرار گیرد؛ زیرا قرار است برای مدتی مسئولیت ارکان مهمی از کشور را در اختیار گیرند. از سوی دیگر مجلس باید توجه داشته باشد که تعداد قابل توجهی از افراد کابینه اشخاصی هستند که در برهه‌ای از زمان از مدیران دولت‌های نهم و دهم بوده‌اند و رئیس دولت‌های نهم و دهم نیز در این روزها شرایط خاصی دارد و شاید این افراد نزدیک بار مثبتی برای دولت ایجاد نکنند یا افکار آن‌ها موجب موانعی شود. این یک پدیده جالب است که تعدادی قابل توجه در دولت‌های نهم و دهم وزیر بوده‌اند و شاید این عرصه نیاز به یک بازنگری داشته باشد.
سایر اخبار این روزنامه
صداي مردم افغانستان ديگر شنيده نمي‌شود
شديدترين تنبيه را براي مسافران اعمال کنيد
مرخصی به نجفی «آری» آزادی مشروط «خیر»
واردات فايزر و مدرنا آزاد شد؛ چرا حالا؟
8 وزیر پیشنهادی در لب مرز رای اعتماد
راهي که به افزايش قيمت‌ها مي‌انجامد
قمه‌کشی برای تخت خالی
راي اعتماد بدون رفاقت‌هاي سياسي
پایان اشرف غنی و آینده افغانستان
طالبان؛ آتشِ زير خاکستر
طالبان؛ عدم انطباق با نظام بين المللي
طالبان جامعه‌ستیز است؟
