روزنامه ایران ورزشی
1400/07/03
انگیزه تنش‌زدایی در فوتبال ایران وجود دارد؟
سرمقاله آرمن ساروخانیان محرم نویدکیا در همین دوره کوتاه مربیگری‌اش ثابت کرده که پای اصول اخلاقی‌اش می‌ایستد، حتی اگر قرار باشد خلاف جریان رایج فوتبال ایران حرکت کند و شبیه دیگران نباشد. او در اوج رقابت فصل گذشته سپاهان و پرسپولیس بر سر قهرمانی لیگ هرگز وارد حاشیه‌ها و جنجال‌ها نشد و بر خلاف آنچه در فوتبال ایران متداول است برای زمین زدن رقیب سراغ روش‌های ناجوانمردانه نرفت. نویدکیا برای فصل جدید هم رویه‌اش را تغییر نداده و همچنان در فوتبال ایران یک چهره متفاوت است. او چند روز قبل گفت که با پیشنهاد گل‌محمدی برای بازی دوستانه با پرسپولیس موافقت کرده و آن را با باشگاه سپاهان در میان گذاشته است. برخی هواداران سپاهان به دلیل خصومت‌های سال‌های اخیر بین دو باشگاه با برگزاری این بازی دوستانه مخالفند، ولی این دلیلی نیست تا محرم از موضعش عقب بنشیند و پای حرفش ایستاده است. سرمربی سپاهان بر این باور است که چنین بازی‌هایی می‌تواند به کاهش تنش در فوتبال ایران کمک کند و می‌گوید: «فکر کنم ما سرمربی، مدیرعامل و سرپرست‌های تیم باید بتوانیم تنش‌ها را کمتر کنیم. فکر کنم با این بازی‌های دوستانه تنش‌ها کمتر خواهد شد. همین اتفاق برای ما و ذوب‌آهن هم افتاد. یک مقدار تنش بود و فکر کنم سال پیش با صحبت‌هایی که با مسئولان ذوب‌آهن انجام دادیم، سه چهار بار بازی کردیم. اگر برای هواداران خودشیرینی نکنیم و نگوییم که ما چقدر هنرمند و قوی هستیم و این جملات «باید از تیمم دفاع کنم» را از فوتبالمان حذف کنیم، فکر کنم مردم بیچاره راحت‌تر می‌توانند فوتبال نگاه کنند و به خاطر منافع‌مان مردم را به جان هم نیندازیم.» او درباره اعتراض هواداران سپاهان اضافه می‌کند: «من همیشه دلم خواسته حرفی که به ذهنم منطقی می‌آید بزنم. ممکن است بعضی از هواداران ما و قطعاً بعضی از هواداران پرسپولیس ناراحت شوند اما واقعیت فوتبال این است. ما باید فوتبال را رو به جلو ببریم. ما نمی‌توانیم بنشینیم ببینیم که مردم به هم توهین می‌کنند و حرف‌های بی‌ربط بزنند و لذت فوتبال از استادیوم گرفته شود، به خاطر اینکه من مربی می‌خواهم یک برد بیشتر بیاورم تا همه برایم کف بزنند و بگویند چقدر مربی خوبی هستی.» نکته کلیدی حرف‌های محرم تنش‌زدایی است، ولی در فوتبال ایران چه کسانی مایل به کاستن تنش بین هواداران هستند و چه کسانی باید در این راه پیشقدم شوند؟ از هواداران نوجوان که بی‌تجربه و احساساتی هستند، انتظاری برای تغییر رویه نیست. کانال‌های هوادارای هم در شبکه‌های اجتماعی آتشی بر این بنزین هستند. آنچه برای آنها اولویت دارد جذب فالوئر و افزایش درآمد این حساب‌هاست و تغییر فضای فوتبال نفعی برای‌شان ندارد. فدراسیون فوتبال به تازگی با اعمال محرومیت‌های سنگین برای خاطیان تلاش می‌کند که راه جنگ‌های لفظی، توهین‌ها و مصاحبه‌های تحریک‌آمیز را ببندد، ولی تنبیه کافی نیست و لازم است که باتجربه‌های فوتبال از سرپرست و مدیر گرفته تا مربی و بازیکن به دنبال کاهش تنش و آرام کردن فضای فوتبال باشند. نویدکیا صراحتاً اعلام کرده که چنین هدفی دارد و رفتار و گفتارش هم این را نشان داده، ولی او در این راه تقریباً تنهاست و در این مدت کمتر کسی به حمایت جدی از او پرداخته. اصلاح رفتار و گفتار چهره‌های محبوب و مؤثر فوتبال می‌تواند برای هواداران جوان هم الگو باشد یا حداقل آنها را آرامتر کند، ولی هر مصاحبه تندی از سوی اعضای خانواده فوتبال شروع موج تازه‌ای از توهین و دشنام در شبکه‌های اجتماعی است و با بازگشت تماشاگران به ورزشگاه‌ها انتظار می‌رود این خشم و نفرت به سکوها هم سرایت کند. ادعای تعصب به باشگاه از سوی بازیکنان، مربیان و سرپرستان هرچند آنها را نزد هواداران محبوب‌تر می‌کند، ولی هرگونه دفاع بی‌منطق از مواضع باشگاه به معنی ایستادن در سمت اشتباه ماجرا و زیر پا گذاشتن اصول فوتبال است. بزرگی این چهره‌ها زمانی ثابت میشود که بدون توجه به منافع فردی یا باشگاهی انصاف و منطق را قربانی نکنند. واقعاً تعداد کسانی که حاضرند برای تنش‌زدایی در فوتبال با نویدکیا همراه شوند به تعداد انگشت‌تان یک دست می‌رسد؟
