تغییر ریل مهم کشاورزی از خرید تضمینی به خرید قراردادی

اظهارات وزیر جهاد کشاورزی حاکی از این است که قرار است سیاست جدید خرید قراردادی محصولات کشاورزی و دامی به اصلی ترین برنامه این وزارتخانه تبدیل و جایگزین خرید تضمینی شود. موضوعی که در صورت تحقق، می تواند به تحولی جدی در ساختار تولید کشاورزی کشور بینجامد و چالش دیرینه روی دست ماندن محصولات کشاورزی را تا حد زیادی حل خواهد کرد.به گزارش خراسان، سال هاست که تولید کالاهای اساسی کشاورزی و دامی در کشور ما به معمایی تبدیل شده است. به عنوان مثال در یک سال محصولاتی مانند پیاز  آن قدر زیاد کشت می شود که سقوط قیمت آن در بازار، حتی برداشت آن را نیز غیر اقتصادی می کند و بالعکس سال بعد، چنین محصولاتی  آن قدر کم کشت می شود که قیمت آن سر به آسمان می گذارد و نارضایتی مردم را در پی دارد. در این میان، دولت اگرچه سعی کرده  است با سیاست هایی نظیر خرید تضمینی و قیمت تضمینی، ثبات را به بازار محصولات کشاورزی برگرداند، اما از یک سو نه منابع آن چنانی در این سال ها برای حمایت از کشاورزان داشته است و از سوی دیگر  نه این سیاست ها در عمل مثمر ثمر بوده اند چرا که عملاً نظام خرده پای کشاورزی، با سیاست های کلان از جمله الگوی کشت، چندان هم سو نبوده است. نتیجه آن هم این شده که در کالاهای استراتژیک تری مانند گندم هم اینک آرمان خودکفایی جای خود را به پیش بینی واردات بیش از 6 میلیون تن گندم در سال 1400 داده است.این در شرایطی است که در سایر کشورهای دنیا، بر روش دیگر تولید کشاورزی یعنی «کشاورزی قراردادی» یا «خرید تضمینی محصولات» برای پایداری تولید، انطباق محصولات با الگوهای کشت و ثبات بازار محصولات کشاورزی تکیه می شود. روشی که به گفته وزیر جهاد کشاورزی در ایران سهمی یک درصدی از تولید کشاورزی  دارد اما در دنیا این رقم به 40 تا 90 درصد می رسد، با این حال، گویا قرار است زین پس، این روش های نوین جای جدی در سیاست های کشاورزی برای خود باز کند.  به گزارش فارس، ساداتی نژاد، وزیر جهاد کشاورزی دیروز در نشستی در اتاق بازرگانی در این باره گفت: برای تداوم تولید محصولات کشاورزی، خرید قراردادی جایگزین خرید تضمینی می‌شود و خرید قراردادی اصلی‌ترین برنامه ما در وزارتخانه خواهد بود. یعنی صنایع ما به ویژه صنایع غذایی و دامی باید با کشاورز و دامدار قرارداد ببندند و تولید باید براساس قرارداد خرید انجام شود. وی تصریح کرد: اگر کشاورزی قراردادی را ترویج کنیم هم عملکرد در سطح افزایش می‌یابد و هم بهره مندی کشاورز ارتقا خواهد یافت. کشاورزی قراردادی از نگاهی نزدیک تر به گزارش خراسان، کشاورزی مبتنی بر قرارداد همان طور که از نامش پیداست، به کشت و کارهای مبتنی بر قرارداد بین کشاورزان و خریداران اطلاق می شود اما این، همه ماجرا نیست. تصویری از ابعاد این روش تولید را می توان در دستورالعمل اجرایی طرحی به این نام در وزارت تعاون که در اسفند 98 توسط خبرگزاری ایسنا و به نقل از رضا تازیکی، مدیر اجرایی طرح ملی تکاپو بیان شد، به دست آورد. بر این اساس ملاحظه می شود که هدف اصلی، برقراری ارتباط و اتصال پایدار بین بنگاه ها و تولیدکنندگان خرد محلی با بنگاه های صادراتی است. در قالب قراردادهای بین دو گروه مذکور، مبنایی برای انتقال دانش فنی و استانداردهای به روز به تولیدکنندگان فراهم می شود. بنابراین محصولات در شرایطی تولید می شود که از قبل بازار آن ها توسط شرکت های با تخصص بازرگانی دیده  شود و قیمت های محصولات نیز کفاف هزینه های تولید و سود تولیدکنندگان واقعی و نه دلالان را  بدهد. ورای همه این موضوعات، می توان به هدفمند شدن ساختار تامین مالی کشاورزی و صنایع وابسته اشاره کرد به طوری که انحرافات تامین مالی که یکی از آسیب های تامین مالی بانک محور در کشور ما به شمار می آید، به حداقل خواهد رسید. دولت همچنین می تواند از منظر تنظیم گری با ابزارهای تامین مالی، زمینه را برای تزریق نیروی کار ماهر و تحصیل کرده و دانش روز تولید و ارتقای بهره وری فراهم کند.