خودزنی الکاظمی در بازی امریکایی

مزیت‌های عراق برای امریکا، آنچنان فراوان و راهبردی است که به‌رغم تنگنا‌های استراتژی جهانی برای پرداختن به اولویت‌های دیگر، سیاست‌های عملیاتی و اجرایی خود را با سرعت تغییر می‌دهد تا امکان بهره‌مندی از این مزیت‌ها در دوره‌ای طولانی‌تر میسر شود. با اینکه امریکا متعهد شده میزان نیروهایش را در عراق تا پایان سال جاری میلادی کاهش و مأموریت‌های شکلی آن‌ها را تغییر دهد، ولی در پروسه انتخابات عراق، به‌خوبی شاهد بودیم که برای حفظ اهرم‌ها و شبکه جریان‌های سیاسی منفعل و تحت مدیریت، حاضر است مدل دموکراسی امریکایی را یک رسوایی بسیار بزرگ تقلب و کودتای سیاسی و پایمال کردن حقوق رأی شهروندان عراقی، به نمایش گذاشته تا موازنه قدرت در ساختار‌های رسمی عراق را در دست داشته باشد. حلقه تکمیلی این طرح با پایگاه مشابه عین‌الاسد در منطقه دهوک در حال آماده شدن است که نشان می‌دهد، امریکا نه‌تن‌ها قصد خروج از عراق و پایان دادن به همه جنایات و جرائم گذشته و نقض حاکمیت این کشور را ندارد، بلکه با تمامی هزینه‌های رسوایی و فریبکاری، عزم خود را برای قتل و مجروح نمودن صد‌ها عراقی جزم کرده تا آنچه توسط خانم پلاسخارت به‌عنوان نماینده دبیرکل سازمان ملل و کمیساریای عالی انتخابات، دست‌سازی کردند، پابرجا بماند. طراحی‌های قبلی امریکا، همانگونه که در گذشته با چالش و ناکامی جدی روبه‌رو بوده، اکنون نیز در پروژه انتخابات عراق، به آشفتگی رسیده و آخرین کارت بازی وی، نمایش خودزنی مضحک در منزل کاظمی بود که دستمایه سخره شهروندان عراقی شده است.
مسئله این است که با این نمایش دو اصل و هدف در نظر گرفته شده اولاً به دنبال آن هستند با این نمایش و بازی‌های امنیتی و مظلوم‌نمایی و هراس افکنی در جامعه عراقی، بر جنایت سرکوب و قتل روز جمعه و نتایج مهندسی و دستکاری انتخابات سرپوش گذاشته و کاظمی را بخشی از راه‌حل قرار دهند. ثانیاً اینکه این نمایش، پایان بازی امریکایی نیست و سرگرم ماندن عراقی‌ها در بغداد، فرصت آسوده‌ای برای تکمیل پروژه دهوک و جابه‌جایی بی‌سر و صدا به این نقطه تأمین خواهد کرد. اصرار امریکا برای باقی‌ماندن در عراق و اشغال طولانی‌تر این کشور، ایجاب می‌کند تا در حلقه‌های جدید بازی خود، چه در دسته‌بندی‌های رقابت سیاسی و تشکیل حکومت جدید و چه در ریشه‌دار کردن شکاف‌های اجتماعی و امنیتی، سطحی از شکاف و رقابت تا مرز جنگ داخلی را در ظرفیت‌های خود در نظر گیرد. امریکایی‌ها از طریق دست‌های پیدا و پنهان از همگرایی مقتدی صدر با دیگر گروه‌های شیعه جلوگیری کرده و بر آتش اختلاف و شکاف خواهند دمید که باید همه توان برای آگاه‌سازی و معالجه این مشکل به‌کارگیری شود. آنچه در همین سطح خطرناک و در برنامه امریکایی است اینکه با ناتوان شدن کارت‌های بازی امریکا، نوعی کودتای امنیتی از طریق درگیر کردن دستگاه‌های نظامی و امنیتی و پلیس عراق با حشدالشعبی و مقاومت را دامن بزنند و با اتهام زنی در نمایش مضحک منزل کاظمی، مقدمه این درگیری و شکاف بزرگ امنیتی در جامعه عراقی را آماده نمایند. اگرچه در مهره‌چینی‌های دو سال اخیر در حکومت و دستگاه‌های نظامی و امنیتی و پلیس، تعدادی بعثی یا دست‌نشانده، ساماندهی شده‌اند، ولی بدنه اصلی این ساختارها، همان‌هایی هستند که در کنار حشدالشعبی و مقاومت پروژه تروریستی داعش و امریکا را با شکست روبه‌رو کرده‌اند و امروز نیز بزرگان عراق باید برای انسجام و همبستگی همه دستگاه‌های نظامی و امنیتی در کنار هم و به حاشیه راندن ماجراجویان و دست‌نشاندگان همت کافی نشان دهند.