نسخه جهانی خانه های بندانگشتی

رعیت نواز- قیمت مسکن، افزایش جمعیت، تغییر سبک زندگی و ده‌ها علت دیگر باعث شده است مردم جهان به فکر سکونت در خانه‌‌هایی با اندازه غیرمعمول یا خانه متحرک یا به اصطلاح خانه کوچک باشند. خانه‌ها در کشورهای مختلف گاهی آن چنان کوچک شده اند که به خانه‌های مینیاتوری، نانو آپارتمان، خانه‌های تابوتی، قوطی کبریتی، بند انگشتی، استودیو آپارتمان و ... شهرت دارند. مساحت این آپارتمان‌ها معمولاً بین 15 تا ۴۵ مترمربع است هر چند خانه‌هایی به مراتب کوچک‌تر از این متراژها نیز وجود دارد تا جایی که روز گذشته گاردین از رونمایی خانه های 7 مترمربعی در لندن نوشت. بالا رفتن قیمت خانه در سال های اخیر باعث شد در اوایل سال گذشته موضوع ساخت خانه های 25 متری در کشورمان مطرح شود. شاید تصور کنید در خانه‌های کوچک به علت محدودیت فضا حتی نمی‌توان به راحتی زندگی کرد چه برسد به این که بتوان فضایی دلنشین یا کاربردی ایجاد کرد اما نگاهی به طراحی و دکوراسیون خانه های کوچک در کشورهای مختلف نشان می دهد که خانه های کوچک هم می تواند با طراحی به محیطی دلنشین برای افراد تبدیل شود. در گزارش امروز سعی کرده ایم ضمن بررسی وضعیت ساخت خانه های 25 متری در کشورمان مروری داشته باشیم بر تجربه دیگر کشورها از ساخت این خانه های مینیاتوری.   تغییر نام واحدهای 25 متری  به واحدهای ژاپنی؟ بعضی‌ها می‌گویند خانه ملکی، کوچکش هم خوب است؛ شاید همین نگاه باشد که شهرداری را به فکر ساخت خانه‌های ۲۵ متری انداخت. از اواخر سال 1398 موضوع ساخت آپارتمان‌های ۲۵ تا ۴۰ متری مطرح شد و در تیرماه سال گذشته شهرداری و وزارت کشور روی آن توافق کرده‌اند و گویا  مورد تایید نمایندگان مجلس هم قرار گرفته بود. قرار بود شهرداری تهران با تامین زمین و کاهش قیمت آن از بهای مسکن به‌ عنوان تسهیل‌ کننده اجرای این طرح عمل کند. از آن زمان تاکنون این موضوع هنوز به سرانجام نرسیده و افراد بسیاری تمایل به آگاهی از جزئیات این طرح دارند، با این حال آذر ماه امسال هم علی‌ آقامحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در جلسه «ستاد توسعه و تحول اجتماع محور 2020 محله» گفته: «به منظور ساخت مسکن برای مجردان می‌توان از کشوری مانند ژاپن الگوبرداری کرد.» او البته درباره «الگوی ژاپنی ساخت مسکن برای جوانان» توضیحات بیشتری ارائه نکرده است، اما به نظر می رسد منظور از این الگو همان واحدهای کوچکی باشد که در ژاپن زیاد دیده می شود. اما با وجود صحبت های آقامحمدی هنوز از تامین زمین توسط شهرداری و سازنده ای که آن ها را بسازد، خبری نیست.   آپارتمان ‌های کوچک‌ مقیاس به عنوان الگوی جهانی تأمین مسکن مناسب برای شهروندان به ‌ویژه گروه کم درآمد یک چالش در کشورهای جهان برای دستیابی به توسعه پایدار محسوب می‌شود. لذا، سیاست های مختلف برای حل آن اجرا شده است مثلا در انگلیس ،فرانسه و هلند تجربه مسکن اجاره به شرط تملیک   یکی از تجربه های موفق حل بحران مسکن بوده است اما  یکی دیگر از راه حل ها  ایجاد خانه های کوچک در شهرهای بزرگ است که دولت ها از آن به عنوان اهرمی برای کنترل بازار و البته حمایت از قشر کم درآمد تر در برنامه های خود استفاده می کنند.     ژاپن؛ خانه های 10 مترمربعی در فرهنگ ژاپنی خانه به عنوان محلی برای خواب و کسب آرامش تعریف شده است. مهمانی‌ها در خانه افراد برگزار نمی‌شود بلکه کافه‌ها و رستوران‌ها برای این کار در نظر گرفته می‌شود. خانه‌های ژاپنی‌ها متراژ کمی دارند و این موضوع برای افراد مسئله مهمی نیست. دولت ژاپن برای این که فاصله محل زندگی با محل کار مردم را در شهرهای بزرگ کم کند از سال ۲۰۰۵ اقدام به ساخت خانه های کوچک در این شهرها کرد و حتی برای افراد مجرد جامعه هم خانه های کوچک زیر ۱۰ متر ساخت که بتوانند در آن زندگی کنند. اجاره این خانه‌ها ۹۹ ین یعنی تقریبا ۸۶ سنت (کمتر از یک دلار) در ماه است و مستاجرها باید شخصا هزینه آب و برق را بپردازند.   انگلستان؛ خانه های 7 مترمربعی قدرت خرید خانه در انگلستان سالانه رشد منفی دارد و صاحب ‌خانه شدن در این کشور بسیار دشوار است. تنها ۲۰ درصد از جمعیت جوان در انگلستان صاحب ‌خانه و ۸۰ درصد از افراد ۲۵ تا ۳۵ سال اجاره‌نشین هستند. به تازگی گاردین از ساخت خانه های 7 متری خبر داده که قیمت خرید آن ها 50 هزار پوند معادل یک میلیارد و 800 میلیون تومان است. اگر کسی هم بخواهد این واحدها را اجاره کند باید ماهانه 1200 پوند معادل 42 میلیون تومان پرداخت کند.     هنگ ‌کنگ ؛خانه های 5/5 مترمربعی هنگ ‌کنگ یکی از گران‌ترین مناطق جهان برای زندگی محسوب می‌شود. از سوی دیگر این کشور یکی از متراکم‌ترین مناطق جهان هم به حساب می‌آید، به همین دلایل مشکل مسکن در آن بسیار جدی‌ است. در واقع در برخی از مناطق هنگ ‌کنگ اساسا دیگر بحث خانه یا اتاق مطرح نیست، بلکه افراد در کپسول‌های یک‌ نفره شب را به صبح می‌رسانند یا چند ساعتی را استراحت می‌کنند. در این کشور اجاره یک آپارتمان حدود 5 مترمربعی، ماهانه ۴۸۷ دلار یعنی حدود 12 میلیون تومان است.     خانه های بند انگشتی در دیگر کشورها دیگر کشورها هم برای این که افراد با درآمدهای پایین تر هم بتوانند صاحب خانه شوند به سمت خانه های بند انگشتی  رفته اند، در آلمان فقط دانشجویان از خانه های 13 متری ساخته شده استقبال کرده اند. در آمریکا هم برخی ایالت ‏ها به تازگی به این سبک ساخت خانه روی آورده‏ اند. مثلا در کلمبیای آمریکا این سبک خانه ‏سازی باب شده ‏است. خانه ‏هایی که به نوشته وال ‏استریت ژورنال، در گذشته نماد زندگی سخت و بدبختی آدم‏ ها بود اما اکنون به ‌عنوان یک طراحی مدرن مورد توجه قرار گرفته است. در کالیفرنیا، این ساخت ‏و سازها به منبعی برای کسب درآمد مالکان برخی خانه ‏ها تبدیل شده‏ است. مالکان خانه ‏ها از فضاهای شکاف مانند میان خانه ‏شان با خانه کناری یا میان آپارتمان‏ ها برای ساخت خانه‏ های کوچک و اجاره آن استفاده می‏ کنند. این فقط به آمریکا محدود نمی شود و مثلا در آمستردام هلند، خانه‏ هایی دیده می‏ شود که عرضش تنها یک متر است. در اسکاتلند هم این روند دیده شده ‏است، خانه ‏هایی باریک با عرض چند متر و با ارتفاع بلند.