«سایه» به ایران صمیمانه عشق می‌ورزید

خبر درگذشت استاد امیرهوشنگ ابتهاج متخلص به سایه از شاعران و ادیبان ارجمند کشورمان موجب تأسف و تأثر بسیار شد. تردیدی نیست که شعرهای فاخر و شورانگیز زنده‌یاد ابتهاج جایگاهی بلند در شعر و ادب معاصر دارد و از صولت و صلابت سترگی برخوردار است. ایشان به مدد ذوق خدادادی، استادانه مضامین اجتماعی‌ را در شعر فاخر خویش به کار‌ گرفت و با سرودن تصنیف‌های ماندگاری همچون «سپیده» (ایران ای سرای امید) از زمره شاعرانی بود که به سرزمین گهربار خویش صمیمانه عشق می‌ورزید. اینجانب فقدان این شاعر گرامی و صاحب سبک را به خانواده داغدار ایشان و خانواده بزرگ فرهنگ، هنر و ادب ایران اسلامی و همه پارسی‌زبانان در جای جای جغرافیای جهان تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال علوّ درجات را برای آن مرحوم و صبر و اجر جزیل را برای بازماندگان و علاقه‌مندان مسألت می‌نمایم.