روزنامه مردم سالاری
1395/11/20
امید اروپا به شکست یاغی فرانسه
گروه بین‌الملل: کشورهای اروپایی با ترس و اضطراب انتخابات فرانسه را دنبال می‌کنند. با کناره‌گیری «فرانسوااولاند» عملا چهره‌هایی متفاوت برای راه یابی به کاخ الیزه وارد معرکه شده‌اند. اگرچه تا چندی پیش «فرانسوافیون» شانس اول بود اما امروز «مارین لوپن» با حمایت «دونالد ترامپ» در حال تبدیل به شانس اول است. نکته خوف انگیز برای اتحادیه اروپایی این است که بعد از «برگزیت» باید شاهد «فرگزیت» و خروج پاریس از مدار بروکسل باشد.در این میان ، اتفاقی درحال وقوع است که امیدها به مهار دختریاغی پاریس را پررنگ می‌کند. «امانوئل ماکرون» (Emmanuel Macron) وزیر اقتصاد سابق و نامزد انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه، متولد 21 دسامبر 1977 سیاستمدار و بانکدار سابق فرانسوی از 26 اوت 2014 تا 30 اوت 2016 به عنوان وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال در دولت اولاند فعالیت می‌کرد.
به گزارش ایرنا، اگرچه در سال‌های 2006 تا 2009 عضو حزب سوسیالیست فرانسه بود، اما در سال 2015 اعلام کرد که دیگر نمی‌خواهد در این حزب فعالیتی داشته باشد و از این پس به صورت مستقل فعالیت سیاسی خواهد کرد.در ادامه این روند و در آوریل 2016، زمانی که ماکرون هنوز در کابینه اولاند فعالیت می‌کرد، به دنبال اجرای تفکرات خود که فراتر از مرزهای سنتی هم حزبی‌های پیشینش بود، حزب سیاسی خود را با نام «آن مَرش En Marche» (به معنی در حرکت) و به عنوان یک سازمان مترقی در میان احزاب چپ و راست، در شهر زادگاهش «آمیان» (Amiens) واقع در 120 کیلومتری پاریس (شمال فرانسه) تاسیس کرد.
کارشناسان در تعریف حزب سیاسی که ماکرون بنیانگذار آن بود، ویژگی سوسیال - لیبرال را به عنوان مولفه شاخص و محور سیاست‌های این حزب مطرح می‌کنند؛ حزبی که تمایل زیادی به شبکه‌های اجتماعی دارد و از ویژگی‌های آن قبول عضوگیری از دیگر احزاب و دریافت نکردن حق عضویت است.
سیاست انتخاباتی ماکرون
رقابت رسمی‌ماکرون در قامت نامزد جوان، مستقل و متمایز انتخابات 2017 ریاست جمهوری فرانسه در منطقه «بوبینی» و با جملاتی همچون «برای انتخابات 2017 می‌توانیم پیشرفت را انتخاب کنیم؛ مبارزات برای موفقیت کشورمان آغاز شده است» کلید خورد.
به اعتقاد وی «انتخاب رئیس‌جمهوری فقط سرمایه‌گذاری نیست و او ارزش‌های کشور، تداوم تاریخ و راه‌های پنهان پیشرفت و منزلت یک ملت را به دوش می‌کشد.» کاری که وی با قدرت مدعی شده است «من برای این کار آمادگی دارم و به همین دلیل برای انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد شده‌ام.»
ماکرون در همان ابتدای کار و در نخستین سخنرانی‌های انتخاباتی، «نبرد اقتصادی و اجتماعی» را نخستین اولویت خود در صورت پیروزی در انتخابات 2017 اعلام و وعده کاهش هزینه‌های کسب و کار را داد؛ وعده‌هایی که در بزنگاه چالش‌های سیاسی و اقتصادی فرانسه، به سرعت با استقبال قشرهای مختلف جامعه به ویژه جوانان این کشور مواجه شده است.
در حالی که ماکرون سال‌ها سابقه عضویت در حزب سوسیالیست فرانسه را داشت و به دلیل برخی گرایش‌های چپی حزب تازه تاسیس وی، انتظار می‌رفت که برای انتخابات 2017 در صف نامزدهای این جناح سیاسی وارد گود رقابت‌ها شود، درخواست سوسیالیست‌ها مبنی بر مشارکت در رقابت‌های مقدماتی چپ‌های فرانسه را رد و اعلام کرد که به صورت مستقل وارد کارزار انتخاباتی میشود.
بسیاری از کارشناسان، حضور گسترده و چند هزار نفری هواداران ماکرون در سخنرانی‌های انتخاباتی اش را نمایش قدرت این نامزد ارزیابی می‌کنند؛ روندی که در فراز و نشیب جاده انتخابات، حفظ شده است.
بر اساس آمار منتشر شده در تارنمای روزنامه پرشمارگان فیگارو، افزون بر 15 هزار هوادار در نخستین سخنرانی انتخاباتی ماکرون شرکت کردند؛ مزیتی که انگیزه جدیدی برای هواداران ماکرون ایجاد و ثابت کرد که این نامزد مستقل از احزاب سنتی چپ و راست فرانسه، تنها نیست و جایگاه رو به رشدی در میان دیگر رقیبان دارد.
آخرین نظرسنجی‌ها
برای درک بهتر جایگاه ماکرون در انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری فرانسه باید نگاهی اجمالی به جایگاه نامزدهای مطرح این انتخابات و مقایسه آنها در نظرسنجی‌ها داشت.
گام نخست کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری 2017 فرانسه را می‌توان در حذف زود هنگام نامزدهای مطرحی همچون «آلن ژوپه» جمهوریخواه و «مانوئل وال» سوسیالیست در رقابت‌های درون حزبی تعریف کرد؛ نامزدهایی که پیشتر جایگاه خوبی در نظرسنجی‌ها داشتند.
در مرحله بعدی «فرانسوا فیون» جمهوریخواه به عنوان نماینده احزاب راست و میانه که محبوبیت بالایی در میان فرانسوی‌ها یافته بود، درگیر حواشی انتخابات شد و جایگاهش در نمودار نظرسنجی‌ها سقوط است.
فیون که بر اساس نظرسنجی‌های پیشین، شانس نخست انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه شناخته می‌شد، به دلیل اتهاماتی که در هفته‌های اخیر به وی و همسرش وارد شده است، بیش‌از دیگران در سراشیبی کاهش محبوبیت قرار دارد و نتایج نظرسنجی «ایفوپ IFOP» حاکی از این دارد که 68 درصد فرانسوی‌ها خواستار کناره گیری فیون از انتخابات 2017 هستند. در طرف دیگر ماجرا، «مارین لوپن» به عنوان نامزد حزب راست افراطی جبهه ملی با سیاست‌های پوپولیستی (عوامگرایی) در جذب هواداران به ویژه جوانان موفق عمل کرده است و انتظار دارد با موفقیت برگزیت در انگلیس و پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، وی نیز پیروز انتخابات 2017 فرانسه باشد.
هدفی که بر اساس نظرسنجی اخیر موسسه «کانتار سوفرس Kantar Sofres» بسیار به آن نزدیک شده است و با کاهش محبوبیت فرانسوا فیون، هرلحظه این هدف برایش دست یافتنی تر میشود. تنها نکته قابل تامل در مورد این نامزد حزب راست افراطی که می‌تواند به پاشنه آشیل وی در انتخابات پیش رو تبدیل شود، اتفاق نظر تمام احزاب و شخصیت‌های سیاسی فرانسه (و حتی اروپایی) مبنی بر خطرناک بودن سیاست‌های مارین لوپن برای کشور و اتحادیه اروپاست.
موضوعی که می‌تواند به تکرار تاریخ انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2002 منجر شود؛ زمانی که سوسیالیست‌های شکست خورده در دور نخست انتخابات، برای جلوگیری از پیروزی «ژان ماری لوپن» پدر «مارین لوپن»، با جمهوریخواهان متحد شدند تا پای این حزب به کاخ الیزه باز نشود.
