تریدینگ فایندر

پایان یا آغاز دوباره حسن؟ صدرنشینی استقلال با بلانکو و درخشش زیر «مرداب»

نگاهی به مدعیانی که یارای جانشینی نابغه جویباری را ندارند   پایان یا ترفندی برای آغاز دوباره عصر پادشاهی حسن؟     سارا اصلانی- هنوز 16 روز از جراحی سنگین نابغه جویباری نگذشته که بازار گمانه‌زنی‌ها درخصوص غیرممکن بودن راه برگشت او، در هر محفلی گوش به گوش می‌شود! جراحی 6 ساعته کتف مصدوم حسن یزدانی درحالی تقریبا دو هفته پیش توسط حمیدرضا اصلانی ارتوپد و فلوشیپ آرتروسکوپی مفاصل و طب ورزشی از آمریکا و استاد شهید بهشتی انجام شد که خبرهای اولیه حاکی از نقاهت 5 تا 6 ماهه حسن داشت. آن هم در شرایطی که تا المپیک پاریس تنها 9 ماه فرصت باقی است. همین مسئله باعث شد تا ابهاماتی درخصوص رسیدن آزادکار ایران به المپیک مطرح شود و مسئله آن‌جا بحرانی شد که علیرضا دبیر در مصاحبه‌ای در جمع خبرنگاران اعلام کرد در 20 سال گذشته هیچ‌گاه شاهد نبوده که کشتی‌گیری عمل کتف انجام دهد و برگردد. او حتی خودش را یکی از قربانیان جراحی کتف معرفی کرد که مجبور شد در 25 سالگی کشتی را کنار بگذارد. مطرح کردن این صحبت‌ها از سوی دبیر همان و داغ شدن بازار شایعات درخصوص پایان عصر پادشاهی یزدانی همان. اصلی‌ترین سوالی که این روزها در ذهن کشتی‌دوستان شکل گرفته این است که آیا یزدانی 28 ساله و دارنده 9 مدال المپیک و جهانی می‌تواند به المپیک پاریس برسد و رکوردهای افسانه‌ای کشتی‌گیران را جابه‌جا کند یا باید در این سن و سال برای همیشه با ورزش محبوبش خداحافظی کند؟ این سوالات باعث شد تا برخی به سوابق کشتی‌گیران مطرح دنیا که عمل جراحی کتف موفقیت‌آمیز داشته‌اند، رجوع کنند و مثال‌هایی از برگشت نفراتی چون طاها آکگل، آرتور الکسانیان و رومن ولاسف به میان بیاورند. غافل از این که سخنان علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی درخصوص برنگشتن کشتی‌گیر بعد از جراحی کتف، حاوی 2 نکته بود؛ نکته نخست وارد کردن شوک به حسن یزادنی برای زود جمع کردن خودش برای برگشت به موقع به تشک و دیگری تاکید دبیر بر انجام شدن عمل‌های جراحی ناموفق کتف کشتی‌گیران در ایران. او حتی در ادامه صحبت‌های آن روزش تاکید کرد اگر یزدانی مایل بود که این جراحی خارج از کشور انجام شود، فدراسیون هزینه‌هایش را تمام و کمال پرداخت می‌کرد. با این حال دکتر اصلانی چند روز پیش اطمینان خاطر داد که یزدانی برای برگشت مشکل ندارد مگر این که کوتاهی از جانب خود کشتی‌گیر باشد. با این اوصاف اما فهرست‌های مختلفی از گزینه‌های احتمالی جانشینی یزدانی رو شد؛ از علی سوادکوهی گرفته تا کامران قاسم‌پور و علیرضا کریمی. سه کشتی‌گیری که هرچند کارنامه درخشانی دارند اما بررسی پرونده آن‌ها نشان می‌دهد که هیچ یک گزینه مناسبی برای جایگزینی حسن نیستند. علی سوادکوهی درحالی قصد هجرت از وزن 79 به 86 کیلوگرم را دارد که وزن اصلی او 87 کیلوگرم است و یک بررسی سرانگشتی ساده نشان می‌دهد که او برای کشتی‌گرفتن در هر دو وزن 86 و 79 کیلوگرم فاصله وزنی دارد. او برای وزن 79 سنگین است و برای 86، سبک. ضمن این که سوادکوهی یک بار هم نتوانسته در رقابت‌های مهمی که سر وزن برگزار می‌شوند، صاحب دوبنده تیم ملی شود چراکه هیچ‌گاه موفق نشده سر وزن برسد. نگاهی به کارنامه او نشان می‌دهد که سوادکوهی معمولا در رقابت هایی موفق بوده که با ارفاق وزن برگزار شده‌اند. مدعی بعدی کامران قاسم‌پور است که به تازگی 2 مصدومیت جدی و سنگین از ناحیه پا و پیش از آن هم شکستگی استخوان جناغ سینه را پشت سر گذاشت. صرف‌نظر از مصدومیت‌های کامران، او که روزگاری کشتی‌گیر وزن 86 کیلوگرم بود، ابتدا به 92 رفت و بعد از آن هم وارد وزن 97 کیلوگرم شد؛ وزنی که بدترین نتیجه به جا مانده از آن برای کامران، شکست 5 بر صفر به کایل اسنایدر آمریکایی در جام جهانی بود؛ هرچند که در آن رقابت کامران 10 کیلو از حریف سبک‌تر بود(معمولا کشتی‌گیران وزن 97، چیزی حدود 103 تا 104 کیلوگرم وزن دارند) اما عزمش برای تغییر وزن جزم بود. حال سوال این‌جاست که برگشت دوباره کامران به وزن 86 کیلوگرم آن هم در شرایطی که 2 وزن بالاتر رفته، چگونه امکان‌پذیر و با موفقیت همراه خواهد بود؟ علی‌رضا کریمی یکی دیگر از چهره‌هایی است که از او به‌عنوان شانس‌های جانشینی حسن یاد می‌شود اما نباید از خاطر ببریم که کریمی بعد از مصدومیت سنگین  رباط صلیبی و انجام عمل جراحی، دیگر هیچ‌گاه کریمی سابق نشد و نکته قابل توجه دیگر این‌که او در تمام سال‌هایی که دوبنده تیم ملی را برتن داشت، همواره به حسن یزدانی باخته بود. ضمن این‌که قطعا اگر قرار باشد صاحب دوبنده تیم ملی در وزن 86 کیلوگرم برای المپیک پاریس مشخص شود، قطعا مسابقات انتخابی برگزار خواهد شد و بعید است هیچ‌یک از این سه گزینه یعنی علیرضا کریمی، علی سواد کوهی و کامران قاسم‌پور بتوانند مقابل حسن یزدانی به پیروزی برسند. با این حساب به نظر می‌رسد گزینه اول و آخر فدراسیون برای این وزن المپیکی کسی نیست جز یزدانی و قطعا فدراسیون کشتی برای رسیدن او به رقابت‌های پاریس 2024 تمامی اقدامات لازم را به کار خواهد گرفت.     
 
 
استقلال با برد تراکتور صدرنشینی اش را تثبیت کرد 
تریدینگ فایندر


    نکو برنده جنگ لالیگایی ها با امضای آرژانتینی!  
 
جدال لالیگایی های لیگ برتر ایران را جواد نکونام و تیمش به سود خود پایان دادند تا صدرنشینی استقلال با گل های ایمان سلیمی و گوستاوو بلانکو در جدول تثبیت شود. روز گذشته تیم های استقلال و تراکتور از هفته دهم لیگ برتر در ورزشگاه آزادی و در میان استقبال پرشور هواداران شان در روز آغازین هفته به مصاف هم رفتند، دیداری که با صحبت های جنجالی سرمربی اسپانیایی تراکتور و بیانیه نویسی آغاز شده بود و پیش بینی می شد با حواشی زیادی همراه باشد و البته روی سکوها شاهد کری خوانی و درگیری لفظی شدید هواداران دو تیم بودیم و حتی در لحظاتی برخی از هواداران تراکتور بدون در نظر گرفتن حضور بانوان در ورزشگاه اقدام به سر دادن شعارهای زشت کردند که با واکنش تند دیگر تماشاگران حاضر در آزادی مواجه شدند.  جواد نکونام و پاکو خمز که هر دو سابقه بازی در لالیگا را دارند پیش از بازی هر کدام به نوعی سعی کرده بودند کفه ترازوی رقابت را به سود تیم شان سنگین تر کنند اما صحبت های جنجالی خمز درباره داوری واکنش رسمی و تند باشگاه و هواداران استقلال را در پی داشت. خمز در حالی نگران تاثیر سوت های اشتباه در روند و نتیجه بازی بود که به گفته کارشناسان داوری، قضاوت وحید کاظمی کم نقص بود و او هرگز تحت تاثیر این جریانات قرار نگرفت. حیدر سلیمانی کارشناس داوری، با تمجید از عملکرد داور این دیدار گفت: «کاظمی نشان داد تحت تاثیر صحبت‌های قبل از بازی سرمربیان 2 تیم و باشگاه‌ها قرار نگرفته است و قضاوت خیلی خوب و بی‌نقصی انجام داد.» استقلال که پیش از این 4 بازی خانگی اش در هفته های گذشته را مقابل  ملوان، استقلال خوزستان، هوادار و آلومینیوم اراک با پیروزی پشت سر گذاشته بود برای شکست تراکتور هم انگیزه بالایی داشت و در دقیقه 25 توسط ایمان سلیمی بازیکن سابق تراکتور روی ارسال مهدی پور به گل رسید و چند بار هم تا آستانه زدن گل های بیشتر رفت اما نیمه نخست با همان تک گل به پایان رسید. انتظار می رفت خمز برای جبران گل خورده تدبیری اندیشیده باشد اما باز هم استقلال بود که دقیقه 50 بازی توسط بلانکو روی ارسال جلالی به گل رسید تا بازی لالیگایی یک گل آرژانتینی هم داشته باشد. مشخص بود که پس از گل دوم، استقلال سعی در حفظ توپ و گل خواهد داشت و این به معنای فشار بیشتر پرشورها برای زدن گل بود که البته ضربات خطرناکی هم توسط واگنین، عبدی و گوستاوو سمت دروازه زده شد که یا با فاصله کم بیرون رفت یا دروازه بان و مدافعان استقلال دفع کردند. اما تراکتوری ها جدی ترین و خطرناک ترین موقعیت مسلم گلزنی را در دقیقه 80 از دست دادند. توپ در دهانه دروازه به سیامک نعمتی رسید که ضربه قیچی برگردان او با اختلاف کمی از کنار تیرک دروازه به بیرون رفت تا استقلال موفق به ثبت پنجمین برد خانگی شود و با هدایت نکونام آمار جالب9 بازی،  22 امتیاز و  میانگین 2.4 امتیاز در هر بازی را ثبت کند.    تابلوی نتایج  *گل گهرسیرجان 2- مس رفسنجان صفر *پیکان یک - شمس آذر قزوین یک *ملوان یک - استقلال خوزستان یک *فولاد یک- آلومینیوم اراک صفر *نفت آبادان صفر- هوادار 2 *استقلال 2- تراکتور صفر  
 
 
درخشش زیر «مرداب»
شهرام حقیقت‌دوست در سریال جدید برزو نیک‌نژاد بازی خوب و متفاوتی داشته است

 
 
 
 

مائده کاشیان-پس از هفت سال غیبت در نمایش خانگی، سال گذشته با «خون‌سرد» به این مدیوم آمد و طی تقریبا یک سال با سه سریال، حضور پررنگی در این مدیوم داشت و توجهات مخاطبان را به خود جلب کرد. شهرام حقیقت‌دوست را می‌توان جزو بازیگران قدرنادیده دانست که متناسب با توانایی‌اش، جایگاهی که باید را به دست نیاورده است. این بازیگر از مرداد 1401 تا مهر 1402 با «خون‌سرد»، «آمستردام» و «مرداب»، با سه نقش متفاوت در نمایش خانگی دیده شد و بازی‌اش مورد توجه قرار گرفت. «خون‌سرد» سریال قابل قبولی بود و بازی خوب حقیقت‌دوست در این مجموعه نیز به چشم آمد. مجموعه «آمستردام» ناکام بود، اما شهرام حقیقت‌دوست به واسطه بازی خوب خود موفق شد حساب خود را از سریال جدا کند. «مرداب» فعلا رضایت نسبی مخاطبان را جلب کرده و شهرام حقیقت‌دوست توانسته است به واسطه عملکرد تحسین‌برانگیزش، بار دیگر ثابت کند که از پس ایفای نقش‌های متنوع به خوبی برمی‌آید. این بازیگر در سه مجموعه اخیر کارنامه خود، فارغ از کیفیت سریال، به عنوان بازیگر خوش درخشیده است. به بهانه انتشار «مرداب» ساخته برزو نیک‌نژاد، کیفیت بازی شهرام حقیقت‌دوست در این مجموعه را بررسی کردیم.

موفقیت سریالی
شهرام حقیقت‌دوست در «خون‌سرد» نقش یک پلیس جدی و باهوش را برعهده داشت، در «آمستردام» نقش یک شخصیت منفی و قاچاقچی مواد مخدر را ایفا کرد و حالا در «مرداب»، نقش یک راننده آمبولانس حمل متوفی را بازی کرده است. او به تازگی با سه نقش مختلف در نمایش خانگی دیده شده و در هرکدام از این نقش‌ها نیز بازی متفاوتی داشته است. شخصیت «ایرج» در «مرداب» جوانی است که به همراه خواهرش زندگی می‌کند و با حمل جنازه و کار در بازار ماهی‌فروش‌ها روزگار می‌گذراند. همکاری او با گروهی خلافکار، باعث می‌شود که دردسرهایی برای این شخصیت و خواهرش پیش بیاید. «ایرج» کاراکتر ساده‌‌ای است و بسیاری از کارهایش را از روی ندانم کاری انجام می‌دهد. او درست برعکس خواهرش ترسو، محافظه‌کار و بی‌سیاست است و شهرام حقیقت‌دوست به خوبی ویژگی‌های «ایرج» را در بازی‌اش نشان می‌دهد. او هنگام خوشحالی و بروز احساساتش، نوعی شادی، هیجان و شیطنت کودکانه را در رفتار و چهره‌ خود نشان می‌دهد تا «ایرج» همان‎طور که باید ساده به نظر برسد و حس دلسوزی و گاهی حرص مخاطب را برانگیزد. این بازیگر شمالی است و بنابراین لهجه کاراکترش را مسلط و خوب ادا می‌کند.

بازی ملموس و همراهی‌برانگیز
هرچند که «ایرج» پیشنهاد همکاری با خلافکاران را می‌پذیرد، اما او رویای ثروتمند شدن در سر دارد و به دلیل همان سادگی که مشخصه کاراکتر اوست، متوجه تبعات کارش نیست، بنابراین قرار نبوده «ایرج» یک شخصیت منفور و شرور باشد و اتفاقا گاهی لازم است شیرین و بامزه هم به نظر برسد، حقیقت‌دوست از پس نمایش این جنبه از کاراکتر نیز برمی‌آید. شهرام حقیقت‌دوست «ایرج» را به خوبی به تماشاگر معرفی می‌کند و مخاطب را با خود همراه می‌کند که نشان از درک درست او نسبت به شخصیتش دارد. بازی قابل باور شهرام حقیقت‌دوست در «مرداب» را می‌توان جزو نقاط قوت سریال و اتفاقات خوب کارنامه او به حساب آورد.
تریدینگ فایندر