عبور روحانی از بهارستان

دیروز دکتر روحانی از مجلس ایران برای اغلب وزاری خود رای اعتماد گرفت. بدیهی است که اخذ رای اعتماد از مجلس به معنای آنچه را دولت در صدد انجام و تحقق آن است، نیست. به واقع این موفقیت را باید شروعی پر چالش و بعضاً پر مخاطره برای
اجرایی سازی طرح و برنامه های دولت دانست. آنگونه که از افق برنامه های دولت پیداست، این برنامه ها ماهیت غایت گرایانه، متحول گرایانه دارد و تمام تلاش و مساهمت دولت آن است که به افق توسعه ششم دست یابد. در این ارتباط به نظر می رسد که مسیر پیش روی دولت آنگونه که گفته شد زیاد هموار نیست و بعضاً همراه با موانع و چالش های فروانی روبرو است. لذا مسئله اصلی آن است که روحانی برای تحقق برنامه های خود چه باید بکند؟
اولین مسئله در خور توجه که به نظر می رسد اصلی ضروری است، مسیر یابی درست و بی چالشی است که او بتواند از رهگذر آن برنامه های خود را به پیش ببرد و اجرایی کند. در این ارتباط تمام تلاش دولت باید آن باشد که از ریل و مسیر اعتدال خارج نشود. خروج از اعتدال ضمن بهانه دادن به دست مخالفان می تواند در مسیر برنامه های دولت مانع ایجاد کند. به واقع تاکید بر اصل اعتدال و میانه روی تضمین کننده تحقق اهداف و برنامه های دولت است.
مسئله دومی که روحانی باید به آن توجه ویژه نشان دهد، اقتصاد است. در این ارتباط سامان و ثبات اقتصاد کشور اصلی اساسی و اهمیت فراوان دارد. واقعیت آن است که اقتصاد کشور در طول دولت یازدهم همواره چالش زا و مسئله ساز بود. در واقع بینانه ترین شرایط این انتظار می رفت که راهبرد های اقتصادی دولت روحانی در سایه برجام بتواند گره از کلاف سر در گم بحران اقتصادی کشور باز کند، ولی اینگونه نشد.واقعیت آن است که دولت روحانی همچون سایر دولت های گذشته وارث رانتیریسم و اقتصاد نفتی است. تاکید بر فروش نفت با توجه به کاهش قیمت نفت و شوک های ناشی از تحولات منطقه و جهان مسیر مطمئنی برای گردش فراگرد حیات اقتصادی نیست. در این ارتباط روحانی می تواند با هم افزایی وزارتخانه های خارجه و نفت بیشتر از گذشته برای ثبات و سامان اقتصادی کشور توفیق یابد. در این ارتباط وزارت خارجه می تواند همچون دوره گذشته ضمن تعامل سازنده و حسن سلوک با جهان و همسایگان زمینه را برای سرمایه گذاری خارجی فراهم کند. وزارت نفت هم با توجه به رسالت های ذاتی و اقتصادی خود می تواند با عقد قرار داد های نفتی در رشد،ثبات و سامان اقتصاد کشور سهیم باشد. محققاً این


هم افزایی بیشترین مطلوبیت های اقتصادی را به همراه خواهد داشت و کمک می کند که مشکل رکود،تورم و بیکاری به کمترین نرخ خود تنزل پیدا کند.
و از همه مهمتر آنکه دولت روحانی باید هر چه سریعتر برای تعیین وزیر برای دو وزارتخانه نیرو و علوم اقدام بکند و برای گرفتن رای اعتماد از مجلس تلاش کند. برای دولتی که برنامه های آن رویکرد تحولگرایانه، و غایت گرایانه دارد،گردش امورات این وزارتخانه ها با سرپرست نشانه خوبی نیست. به نظر می رسد که دولت با توجه به جایگاه رفیع وزارت علوم در انتخاب و معرفی وزیر آن دچار اهمال شده است و صرف در نظر گرفتن حساسیت ها و انتخاب های دشوار نمی تواند توجیهی برای این اهمال باشد. در شرایط حاضر با توجه به افق برنامه ها به نظر می رسد که دولت در آستانه آزمون بزرگی است. محققاً توفیق دولت در تحقق برنامه ششم توسعه همیاری و معاضدت همه
نهاد ها را اقتضا می کند که نشانه های آن هم اینک پیداست. لذا لازم است که دولت روحانی ضمن تعامل سازنده با سایر قوا و همچنین همه نهاد ها بیشترین تلاش ممکن را برای تحقق اهداف و غایات دولت به عمل آورد تا برگ درخشان و زرینی برای طول صدارت او در پاستور باشد.
* مدرس علوم سیاسی و روابط بین الملل