روحانی برای وزارت نیرو یک وزیر خنثی معرفی خواهد کرد

آفتاب یزد- رضا بردستانی: گفتگوی کوتاهی انجام داده‌ایم با عبدالله ناصری تحلیلگر مسائل سیاسی و رسانه‌ای. این فعال اصلاح طلب مسئله رای نیاوردن بیطرف را از جهات مختلف مورد بررسی قرار داده که در ادامه می‌خوانید:
تحلیل جنابعالی از رای نیاوردن بیطرف بدون مراجعه به رای آوردن دیگران چیست؟
بخش اعظمی از این رای نیاوردن، نخست به نهاد مجلس و فراکسیون‌ها و نوع تعاملی که طبیعتا هر فردی می‌خواهد با وزرا به طرق مختلف برقرار کند مربوط می شود و دوم به ماهیت فرد معرفی شده و شخصیت و شاکله‌ای که آن وزیر دارد. فارغ از عملکرد و سه دهه فعالیت بیطرف در حوزه های مختلف به خصوص 8 ساله درخشان در دوره اصلاحات به عنوان وزیر نیرو، وی شخصیتی است که من عنوانِ نفوذناپذیر را به آن می دهم. تقریبا تجربه مجلس نشان داده است که نحوه تعامل و گفتگوهای اولیه و گرفتن یکسری وعده و وعیدها برای حوزه‌های انتخابی و پیشبرد کارهای خود نمایندگان در فضای رای‌سازی برای وزیر مربوطه بسیار موثر است. البته این نکته را نیز باید مدنظر قرار داد که این کابینه، کابینه دوم و البته آخر روحانی بود که طبیعتا در یک کلام در حالی که به شرایط و تنگناهایی که روحانی با آنها روبرو است واقف هستم معتقدم وی با رفراندم و خیزش مدنی اردیبهشت، معرفی کابینه‌اش هماهنگی نداشت، لذا ممکن است دغدغه‌های دوره اول را در دوره دوم در معرفی نامزد نداشته باشد و حتی ممکن است در آینده دچار چرخش‌هایی نیز بشود. طبیعتا هر کسی که بخواهد نسبت خود را با قدرت سیاسی در ایران برای آینده خودش تعریف کند، ملاحظاتی دارد. بیطرف جزو کسانی بود که با ویژگی هایی که داشت روزهای آخر، روحانی در مورد این پست برای وی تصمیم گرفت در حالی که بسیاری از وزرا شاید دو تا سه هفته قبل از بیطرف وضعیت آنها مشخص بود. برای مثال وزیری بود که از یک ماه قبل می دانست که معرفی می شود و در مجلس تعاملات خود را برقرار کرده بود.



مشخصا منظور شما لابی است؟
بله. اما بیطرف اساسا چنین ویژگی‌‌ای را ندارد. ستاد انتخابی ایشان -وزارت نیرو- نیز دچار بلاتکلیفی بود و طبیعتا کاری برای وی نمی‌توانست انجام دهد. اما از همه اینها گذشته، به سه نکته باید توجه کرد. بنده به عنوان شنونده تمام روند مباحث مجلس، نخست انتظار داشتم نطق دفاعیه بیطرف قوی‌تر باشد. دوم، در دفاع آخر، روحانی بسیار گذرا از بیطرف عبور کرد و این امر شائبه‌هایی نیز در ذهن‌ها
به وجود آورد. سوم این که با خصوصیت اولیه‌ای که در سرشت برخی نمایندگان مجلس وجود دارد و از طرف دیگر بیطرف جزو وزرایی است که اصلا اهل این نوع بله و نه گفتن‌ها نیست لذا، به این دلیل که برخی از نمایندگان نتوانستند به تعاملی با بیطرف برسند و به صراحت بگویم پیشاپیش امتیازاتی را در راستای حوزه جغرافیایی خود بگیرند، طبیعتا بر آن شدند که بیطرف رای نیاورد و موفق هم شدند. لذا به این نکته نیز باید توجه داشت که نماد جامع اصلاحات در این کابینه، بیطرف بود که انتخاب نشد.

اشاره مستقیمی به این موضوع داشتید که نمایندگان مجلس دنبال گرفتن امتیازات برای حوزه انتخاباتی خود هستند که این امتیازات می‌تواند مهم و ریشه‌ای باشد و می تواند امتیازاتی دم دستی باشد. در مواجه اول که مربوط به بحث‌های اساسی است به خصوص در حوزه وزارت نیرو که چالش‌های عجیبی در حوزه های مربوط به خود دارد، تا چه اندازه این توقعات نمایندگان را طبیعی می‌دانید؟
نکته مهم این است که کارنامه و عملکرد بیطرف برخلاف تصویری که چند روز آخر بعضی از رسانه ها از وی ساختند و برای مثال بحث بحران آب را گردن وی انداختند که اتفاق بسیار ناجوانمردانه‌ای بود، بنده
به عنوان کسی که در دوره اصلاحات مقابل وزیر بود و در جریان گزارش جامع بیطرف در مورد بحران آب بودم می‌گویم که این گزارش مبنی بر این بود که در سال‌های آینده به طور جدی بحران آب خواهیم داشت و باید در این زمینه برنامه ریزی داشته باشیم. دولت احمدی نژاد که اساسا به این مسئله توجهی نکرد و طبیعتا بسیاری از اتفاقاتی که در زمینه بحران آب و خشک شدن دریاچه ارومیه شکل گرفت که ریشه در بسیاری از سیاست‌گذاری‌های کلان و هشت ساله دوره احمدی نژاد داشت، در بعضی از نطق های انتخاباتی روزهای رای نیز که نگاه می کردیم همه علیه بیطرف بود، در حالی که
ارتباطی به ایشان نداشت اما به هر صورت تمام مدیران ارشد کشور معتقدند که یکی از
ویژگی های بارز بیطرف این است که مدیر کارشناس و مطالعه گری است و وعده بی جایی به کسی نمی دهد. به هر صورت به عقیده من مسائل بیرون از مجلس در قضیه رای نیاوردن ایشان دخیل است.

یکی از نگاه های انتقادی وارد شده بر این مسئله این است که بیطرف اساسا وزارت و وزیر بودن را خیلی جدی نگرفته است. برای مثال برنامه‌ای که ایشان ارائه داده است، یک کارشناس در وزارت خانه می توانسته در مدت بسیار کوتاهی بنویسد. این یک انتقاد است و جنابعالی نیز تلویحا به این مسئله پرداختید که بیطرف با آمادگی کافی حاضر نشد.
واقعیت این است که بیطرف قصد روی کار آمدن نداشت. حتی ایشان اردکانیان و دو تن دیگر را برای این سمت توصیه کرده بود، اما زمانی که در وزارت نیرو به بحران رسیدند فشارهای بسیاری آوردند و ایشان را متقاعد کردند که این سمت را بپذیرد و بیطرف هم شروطی گذاشت که روحانی نیز پذیرفت که همان شروط نیز شاید دلیلی بود برای
رای نیاوردن.

فکر می‌کنید گزینه‌های بعدی روحانی، جای خالی بیطرف را پر می‌کند و یا نگاه کاملا تغییر می‌کند؟
به عنوان مثال به آقای وفا تابش نیز روز گذشته پیشنهاد شد و ایشان نپذیرفت. لازم به ذکر است که آقای تابش یکی از پیشنهادهای اولیه بیطرف بود. به عقیده من روحانی به سمت وزیری با ویژگی‌های سیاسی خنثی خواهد رفت.

منظور شما چهره و شخص خاصی است؟
خیر. شخص خاصی را مدنظر ندارم.