وجدان زخم خورده بشریت در میانمار


ابراهیم رحیم‌پور
معاون وزیر خارجه




در فرصتی که برای تحویل و توزیع کمک‌های بشردوستانه جمهوری اسلامی ایران به پناهندگان مسلمان روهینگیایی (میانمار) پیش آمده بود، طی سفری دو روزه از نواحی مرزی میان بنگلادش و میانمار که در واقع مرکز تجمع بیش از 500 هزار آواره مسلمان اعم از زن و مرد و کودک می‌باشد، دیدن کردیم. در یک کلام می‌توان گفت که تمامی این آوارگان فاقد دسترسی به ابتدایی‌ترین نیازهای حیاتی از جمله آب آشامیدنی، غذا و پناهگاه لازم بودند و هستند. باران‌های تند و موسمی حتی اجازه نشستن و خوابیدن را به این آوارگان نمی‌دهد. صحنه‌های دردناکی مشاهده می‌شود که دل هر انسانی را می‌سوزاند و وجدان انسانی را بیدار می‌کند. اجازه دهید به نکاتی چند از شرایط نامناسب این مسلمانان بی‌گناه و آواره روهینگیایی اشاره کنم:
1- جمعیت مسلمانان ایالت آراکان در میانمار حدود 4/2 میلیون نفر بوده که طی سال‌های متوالی در بیش از یکصد روستا در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند. اکنون بسیاری از این مناطق به آتش کشیده شده و بخش اعظم جمعیت آن کشته یا آواره گشته‌اند.
2- این اتفاقات در واقع در طول چند مرحله از اوایل دهه 80 میلادی آغاز گردیده است. در مرحله کنونی 1/1 میلیون نفر باقی مانده از مسلمانان میانماری نیز مورد تهدید قرار دارند.
3- نگاه میدانی هم اکنون مؤید حضور حدود 500 هزار نفر زن و مرد و کودک میانماری در مرز می‌باشد که به سوی بنگلادش روانه شده‌اند.
4- سازمان صلیب سرخ جهانی، تنها حدود 70 هزار نفر از این پناهندگان را که بیشتر به موج‌های قبلی مهاجرت مربوط می‌شوند ثبت نام کرده و مسئولیتی فراتر از این برای تأمین آب و غذا و پناهگاه آنها به عهده نمی‌گیرد.
ادامه در صفحه 20