روزنامه ایران
1396/07/01
وجدان زخم خورده بشریت در میانمار
ابراهیم رحیمپور
معاون وزیر خارجه
در فرصتی که برای تحویل و توزیع کمکهای بشردوستانه جمهوری اسلامی ایران به پناهندگان مسلمان روهینگیایی (میانمار) پیش آمده بود، طی سفری دو روزه از نواحی مرزی میان بنگلادش و میانمار که در واقع مرکز تجمع بیش از 500 هزار آواره مسلمان اعم از زن و مرد و کودک میباشد، دیدن کردیم. در یک کلام میتوان گفت که تمامی این آوارگان فاقد دسترسی به ابتداییترین نیازهای حیاتی از جمله آب آشامیدنی، غذا و پناهگاه لازم بودند و هستند. بارانهای تند و موسمی حتی اجازه نشستن و خوابیدن را به این آوارگان نمیدهد. صحنههای دردناکی مشاهده میشود که دل هر انسانی را میسوزاند و وجدان انسانی را بیدار میکند. اجازه دهید به نکاتی چند از شرایط نامناسب این مسلمانان بیگناه و آواره روهینگیایی اشاره کنم:
1- جمعیت مسلمانان ایالت آراکان در میانمار حدود 4/2 میلیون نفر بوده که طی سالهای متوالی در بیش از یکصد روستا در این منطقه زندگی میکردهاند. اکنون بسیاری از این مناطق به آتش کشیده شده و بخش اعظم جمعیت آن کشته یا آواره گشتهاند.
2- این اتفاقات در واقع در طول چند مرحله از اوایل دهه 80 میلادی آغاز گردیده است. در مرحله کنونی 1/1 میلیون نفر باقی مانده از مسلمانان میانماری نیز مورد تهدید قرار دارند.
3- نگاه میدانی هم اکنون مؤید حضور حدود 500 هزار نفر زن و مرد و کودک میانماری در مرز میباشد که به سوی بنگلادش روانه شدهاند.
4- سازمان صلیب سرخ جهانی، تنها حدود 70 هزار نفر از این پناهندگان را که بیشتر به موجهای قبلی مهاجرت مربوط میشوند ثبت نام کرده و مسئولیتی فراتر از این برای تأمین آب و غذا و پناهگاه آنها به عهده نمیگیرد.
ادامه در صفحه 20
سایر اخبار این روزنامه
شکوه یک دفاع ملی و مردمی
ورود 1000 واگن جدید به ناوگان مترو پایتخت
بـرای دفـاع از سرزمیـن خود از کسی اجازه نخواهیم گرفت
سخنان رئیسجمهوری امریکا از درماندگیاست
پاسخ کوبنده و مؤدبانه روحانی در دفاع از منافع ملی
5/1 میلیارد یورو فاینانس اتریش و دانمارک برای ایران
دیگر صفحهها
پرونده احمدینژاد به دادسرا رفت
تعویق یک ماهه حذف برچسب قیمت کالاها
آغاز مقتدرانه با 2 پیروزی پس از38 سال غیبت
شجریان هنرمند گرانقدر
وجدان زخم خورده بشریت در میانمار
طارمی 4 ماه محروم؛ پرسپولیس محروم از نقل و انتقالات
آموزش و پرورش باید سبکبارشود
دستاوردهای دیپلماسی تعاملی در سفری کوتاه اما پربار