جای خالی مدرس‌ها

مسعود پزشکیان
نایب رئیس مجلس

روز مجلس و سالگرد درگذشت مرحوم مدرس در سال‌های اخیر همواره در شرایطی از راه می‌رسد که نگرانی‌ها برای حفظ شأنیت مجلس بیشتر می‌شود. مجلسی که روزگاری بنیانگذار انقلاب اسلامی آن را رأس امور خوانده بود، امروز به طور مکرر با این نقد جدی مواجه است که جایگاه قانونی‌اش خصوصاً در ابعاد نظارتی تضعیف شده است. این وضعیت باید مهم‌ترین دغدغه ما در روز مجلس باشد. یادآوری شخصیت والای شهید مدرس در این روز بیشتر روی دیگر حسرتی است با این مضمون که چرا ما نتوانستیم در جامعه خود شخصیت‌های مرجعی چون این شهید روحانی را تکثیر کنیم و عمق تأثیر آنها را افزایش دهیم؟ حق این بود که در هر دوره‌ای از مجلس شورای اسلامی، بعد از انقلابی که داعیه‌دار اخلاق، دیانت، شجاعت و راستی بوده، چندین نمونه عینی از شهید مدرس در دنیای امروز داشته باشیم. اما سؤال اینجاست که آیا به واقع چنین بوده؟ شاید بتوان با برخی تعارف‌های سیاسی معمول به این سؤال پاسخ مثبت داد اما واقعیت چیزی جز جواب منفی به این سؤال نیست. این مهم هر چند در نگاه اول تلنگر و هشداری به خود نمایندگان مجلس به نظر می‌رسد اما در پس آن هم باید تلنگری باشد برای دیگر نهادهای تأثیرگذار کشور که قادر هستند در روند شکل‌گیری مجلس مؤثر واقع شوند. ضعف نهاد پارلمان در ایران متأسفانه اندک اندک تبدیل به معضلی می‌شود که خود را با ساختار نظام پیوند داده است و در برخی جاها این ضعف جزو ذات آن شده است. امروز هر چند از شجاعت و صراحت شهید مدرس بسیار سخن به میان خواهد آمد اما در عمل جای این سؤال


به معنای واقعی کلمه خالی است که اگر او امروز در این شرایط حضور داشت چه می‌کرد
و در برابر اتفاقات و تحولات چه موضعی می‌گرفت. در حقیقت آنچه که برای امروز ما مهم است، این نیست که با بازخوانی تاریخ توضیح دهیم که شهید مدرس در دوران حیات خود چه کرد، مهم این است که تبیین کنیم او اگر در شرایط امروز بود چه می‌کرد.
به بیان دیگر ما باید راه مدرس را از دوران خودش تا به امروز ترسیم کنیم و این می‌تواند نقشه راهی قوی و کارآمد برای تقویت نهاد مجلس در ایران باشد.