مردم فلسطین را تحقیر کنید؛‍ سرمایه جریان می‌یابد! شگرد جدید ترامپ

جوانان فلسطینی جمعه را روز خشم نام نهادند. بنا بر گزارش‌ها، هر روز که از تصمیم نابخردانه ترامپ می‌گذرد، بر خشم و اعتراض جوانان فلسطینی افزوده می‌شود. خشم، ابتدایی‌ترین و بدیهی‌ترین واکنش به توهین و تحقیر است. ترامپ عامدانه قصد دارد تا مسلمانان را ناچیز جلوه داده و بر تعصبات آن‌ها ریشخند زند. او نماینده تمام‌عیار سیستم سرمایه‌داری است. سیستمی که معتقد است برای پیشرفت! رشد! و انباشت سرمایه، باید هویت دیگران را زیر پا بگذاری. معلوم نیست خشم و هیاهوی جوانان فلسطینی تا کجا می‌تواند ادامه داشته باشد. فعلا که گروه‌های مختلف فلسطینی خواسته‌اند که انتفاضه مردمی دیگری راه بیفتد. بیش از 100 فلسطینی در درگیری‌های روز پنج‌شنبه به ضرب گلوله نیروهای رژیم صهیونیستی زخمی شدند. این درگیری‌ها در سراسر شهرهای کرانه باختری، نوار غزه و همچنین قدس رخ داد. با تداوم اعتراض‌های مردمی در فلسطین اشغالی، نیروهای رژیم صهیونیستی در مرکز شهر قدس و دیگر نواحی فلسطینی مستقر شده‌اند و ایست‌های بازرسی را در این مناطق ایجاد کرده‌اند. پنج‌شنبه‌شب نیز درگیری‌های شدیدی میان جوانان فلسطینی و نیروهای رژیم صهیونیستی در منطقه الطور در قدس رخ داد. جوانان فلسطینی در شهرهای مختلف با آتش‌زدن لاستیک و ایجاد موانع، تقریبا روند ترافیک را در تمامی شهرهای بزرگ فلسطینی مختل کردند و با نظامیان صهیونیست درگیر شدند. نیروهای رژیم صهیونیستی نیز با استفاده از ابزارهای ضدشورش، به‌ویژه گاز اشک‌آور و گلوله‌های پلاستیکی، به رویارویی با فلسطینیان خشمگین پرداختند؛ گلوله‌ها و سلاح‌هایی که تولید می‌شود تا مردمی در گوشه جهان را به خاک و خون بکشد. نظام سرمایه‌داری می‌داند که جریان و انباشت سرمایه در گرو تحرک و مصرف است. هرچه مردم بیشتر تحرک داشته باشند، میزان مصرف بالا می‌رود. مصرف بیشتر یعنی فروش بیشتر و این یعنی جریان و انباشت سرمایه. وقتی این نظام با بن‌بست‌های ذاتی خود روبه‌رو می‌شود تنها راه خروج از آن را ایجاد تحرک می‌داند. تحرک، پول‌های ذخیره‌شده و خارج از سیستم را به جریان می‌اندازد. خشم مردم بیش از هر چیز دم و دستگاه سرکوب را الزامی می‌کند. باید سلاح خرید، باید گلوله مصرف کرد و این یعنی جریان سرمایه. نظام سرمایه‌داری در کنار تمام این روش‌های رندانه خود، می‌داند که باید وجاهت اخلاقی را رعایت کند. اخلاق ضامن تداوم است. اخلاق دیرزمانی است که چنین کارویژه‌ای یافته است. اشراف نیز تداوم سیطره و نقش اربابی خود را در اخلاق اشرافی می‌جستند. آداب و رسوم خاص اشرافی در تمام دوران فئودالیته هم‌سنگ با تمدن ارزیابی می‌شد. اصطلاح «بربر» ناظر بر همین رویکرد است. بربر کسی است که از مدنیت هیچ بویی نبرده است. در دوران امپراتوری روم، یاغیانی به نام «بربر» همواره استخوان در گلوی اشراف بودند؛ بنابراین با نامیدن آن‌ها به این نام، بایستی نهایت تحقیر و توهین را نثار آن‌ها کرد. امروز نیز سیستم سرمایه‌داری می‌داند باید اخلاق را در محور گفتارهای خود لحاظ کند. امروز اخلاقِ استیلا تحت نام‌های دیگری عنوان می‌شود. اخلاق نهاد می‌خواهد. اگر در روزگاران قدیم کلیسا نهاد تبیین و تنظیم اخلاق بود، امروز سازمان ملل متحد چنین نقشی را ایفا می‌کند. در همین راستا، روز گذشته شورای امنیت تشکیل جلسه داده است. به گزارش ایسنا، به نقل از شبکه اسکای نیوز، جلسه شورای امنیت با درخواست هشت کشور بولیوی، مصر، فرانسه، ایتالیا، سنگال، سوئد، اروگوئه و انگلیس برگزار شد و قرار شد تبعات تصمیم جنجالی دونالد ترامپ در عملی کردن انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی را بررسی کند. سخنگوی سازمان ملل با اعلام این خبر گفت که نیکولای ملادینف، هماهنگ‌کننده سازمان ملل در مذاکرات صلح خاورمیانه، در این جلسه گزارشی از وضعیت قدس و شرایط جاری به شورا ارائه کرده است. در پی اقدام ترامپ، فلسطین به شکل رسمی برای این کار از آمریکا به شورای امنیت شکایت کرده است و نامه‌هایی به رئیس مجمع عمومی و رئیس دوره‌ای شورای امنیت نوشته است. سفیر فلسطین در سازمان ملل، در این نامه‌ها با محکوم کردن اقدام غیرقانونی ترامپ، از شورای امنیت خواسته تا «این موضوع بغرنج را به‌سرعت و بر اساس تعهد به وظایفش حل و فصل کند و تصمیمات بین‌المللی را در مورد آن به اجرا درآورد.» مقامات فلسطینی گمان می‌کنند که شورای امنیت کار خاصی برای آن‌ها انجام خواهد داد. گویا آن‌ها نمی‌دانند که خروجی این شورا هرچه باشد، از سوی خود آمریکا وتو می‌شود. شورای امنیت در طول سالیان متمادی ثابت کرده است که آن‌ها ضامن امنیت سرمایه هستند و نه انسان‌ها. نه هویت و نه هیچ خواسته انسانی دیگری برای شورای امنیت اهمیت ندارد. شورای امنیت ضامن سرمایه کسانی است که هزینه‌های آن را متقبل شده‌اند. شورای امنیت دستگاه بوروکراتیک تبیین چارچوب‌های بازی است. اوست که تعیین می‌کند بازیگران در چه حیطه‌ای مجاز به بازی هستند. در این میان هستند کسانی که به قاعده بازی اعتقادی ندارند. آن‌ها هنوز نمی‌دانند که قاعده بازی تعیین‌کننده کشورهای مختلف برای واکنش به پدیده پیش روست. غلامعلی حداد عادل در کمال سادگی عنوان کرده است «تنها راه مقابله با تصمیم ترامپ این است که کشورهای اسلامی یکپارچه اعلام کنند روابطشان را با هر کشوری که پایتختش را به قدس منتقل کند قطع خواهند کرد.» ایشان گویا در جریان نیست کشورهای اسلامی که با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار کرده‌اند به منظور حضور در جریان سرمایه تن به قاعده بازی داده‌اند. آن‌ها نه فلسطینی برایشان مهم است و نه اتحاد اسلامی. آن‌ها تنها به دنبال منفعت از نظام استیلا هستند. نظامی که تعیین کرده تنها راه سودبری از سیستم، تن سپردن به قواعد است. برای درک بهتر سازوکار این نظام باید به گفتار کارگزاران آن رجوع کرد. بهترین تبیین از دونالد ترامپ و سازوکار نظام سرمایه نزد مایکل جونز، از رهبران تی‌پارتی یافت می‌شود. وی در پاسخ به اظهارات اوباما که ترامپ را هیتلر زمانه خوانده گفته است:«مایه تاسف است که یک رئیس‌جمهوری پیشین که بدون شک فردی هوشمند است، مرتکب چنین اشتباهی شود. هیتلر میلیون‌ها غیرنظامی بی‌گناه را کشت و این در حالی است که ترامپ بیش از یک میلیون شغل ایجاد کرده و هیچ‌کس را نکشته است.» مایکل جونز به دوگانه‌‌ای کلیدی اشاره می‌کند. هیتلر جانی و قاتل که با مرگ انسان‌ها استیلا و هویت خود را می‌یافت و ترامپی که با ایجاد اشتغال به دنبال آن است. دیکتاتوری که با مرگ افراد قدرت خود را متجلی می‌کند و دیکتاتوری که با ترسیم نقش انسان‌ها در یک بازی یا نمایش، قدرت خود را نشان می‌دهد. جونز درست می‌گوید؛ ترامپ اشتغال ایجاد کرده است. اشتغال نمایشی است که انسان‌ها در آن ایفای نقش می‌کنند. اشتغالی که با گشایش صندوق‌های پرپول و خرج‌شدن آن‌ها به دست آمده است. صندوق‌های گنجی که در گوشه و کنار جهان بدون استفاده مانده و باید به بهانه‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. گاهی این صندوق‌ها منابع طبیعی مانند نفت است و گاهی هم منابع انسانی مانند مردم درمانده فلسطین.
سایر اخبار این روزنامه
مردم زلزله‌زده کرمانشاه حدود یک ماه بعد از زلزله: بیایید وضع توالت‌هایمان را ببینید تعیین بیت‌المقدس به‌عنوان پایتخت اسرائیل، بازی با آتش است ظریف: اتحادیه اروپا نباید توانایی خود را دست‌کم بگیرد کمانچه و چوگان در میراث جهانی یونسکو ثبت شدند خطر ورشکستگی در بزرگترین سازمانی که باید حافظ امنیت و آرامش خاطر جامعه باشد فاجعه سقوط تامین اجتماعی می‌رود به بحرانی ملی تبدیل شود به بهانه سفر وزیر خارجه انگلیس به ایران سازوکار نو‌محافظه‌کاری برای حفظ نظام سلطه گزارش «همدلی» از علت بیگانگی مردم با قانون و قانون‌گریزی مفرط: مردم در تبعیت از قانون شبیه حاکمانشان می‌شوند پاسخ‌های «مهدی شاه‌پیری» به پرسش‌های «همدلی» درباره نمایش تازه‌اش «آبجی» خودِ زن‌ها خودشان را سرکوب می‌کنند اعتراض فلسطینی‌ها به اقدامات ترامپ سرکوب شد جنون صهیونیستی آمریکا مردم فلسطین را تحقیر کنید؛‍ سرمایه جریان می‌یابد! شگرد جدید ترامپ ولی‌الله شجاع‌پوریان همه‌پرسی؛ راه‌حل غده سرطانی منطقه درباره مسئولانی که محیط زیست و انگیزه محیط زیستی را با هم از بین می‌برند وقیحان باوقار؛ مدیران بی‌عیار وقوع بهمن در آلپ ایران جان گرفت