روزنامه شرق
1396/09/23
آدرس اشتباه ندهیم
روند تخریب در عرصه منابع طبیعی و بستر حیات کشور تاکنون متأثر از راهبرد انسانمحورانه (آن هم فقط محدود به نسل حاضر)، تلقی نابجا از مفهوم توسعه و حذف ماهیت پایدار آن بوده است؛ نگاهی که نهتنها بر همه دستگاههای اجرائی، بلکه بر ارکان قانونگذاری و قضائی نیز سایه افکنده است. بنابراین از صاحبان خرد و نظر در این حوزه انتظار میرود که تنگناها و ریشهیابیهای روند ناایستای تخریب را فقط در جابهجایی رئیس سازمان جنگلها و مراتع برجسته نکنند. هنگامی که برنامههای موسوم به توسعه در دستگاههای دیگری مانند وزارت مسکن و شهرسازی یا وزارت نفت و با حمایت رئیسجمهوری و... رقم میخورد، اتفاقا مقاومتهای آگاهانه مسئولیتی در تراز سازمان جنگلها و مراتع، چهبسا به جابهجایی آنها و عدم بازدارندگی روند تخریب منجر میشود. برای تقویت مواضع اصولی چنین کرسیهایی باید تشکلهای تخصصی و مردمنهاد حضور فعال و گستردهتری داشته باشند؛ حضوری که فقط به چرایی ابلاغ ریاست این حوزهها عنایت نکند. وجود دوگانه مدیریت در حوزه محیط زیست و وزارت جهاد کشاورزی برای عرصههای مشترک طبیعت کشور از دیگر مصادیق این ناهماهنگی و چهبسا فرافکنی مسئولیتها به دستگاه دیگر است. بههرحال گرچه بسیار دیرهنگام، اما سرانجام تمامی سرنوشت بستر حیات کشور باید در مدیریتی هماهنگ و یکپارچه به سامان برسد.در چند دهه اخیر و در زیرمجموعه مدیریت وزارتهای کشاورزی و جهاد سابق یا جهاد کشاورزی حال حاضر و در سایه اولویت تولید و امنیت غذایی، عرصه منابع طبیعی در انزوا و فراموشی نسبی قرار داشته است. با اندک توجهی به مطالبات ادوار مختلف نمایندگان مجلس، فضاهای رسانهای و در نتیجه نگرش متمرکز مدیریت بخش کشاورزی، تمامی مؤلفههای فعالیت و توسعه درراستای ارائه و نمایش تولید قرار داشته است. موفقترین مدیریتها در منابع طبیعی تنها میتوانستند و میتوانند شرایط گذشته را پایدار و حراست کنند. در چنین راهبردی که اتفاقا نشانه موفقیت در ثبات حوزهاش است، قاعدتا مطلوبترین نمودارها، افقی و نه به سمت بالاست.
اما در عرصه تولید میتوان محصول شکر یا گندم و... را از سالی به سال دیگر افزایش داد. این افزایش و رسم نمودارهای رو به بالا، همواره مطالبه منابع نظارتی و مدیریتی کلان بوده که کمتر به نمودارهای افقی عنایت داشتهاند. بنابراین بر صاحبان نظر و دانش این حوزه، از جمله اتحادیه انجمنهای علمی منابع طبیعی و محیط زیست ایران، پس از گذر از یک فرابحران در این مسیر انتظار میرود که در مواضع و هشدارهای مسئولانه خود بر ضرورت تصحیح راهبردها در مداری بالاتر از مدیریتها پافشاری کنند. بسندهکردن به شرطهای لازم معدود و توجهنکردن به شروط کافی راهبردی، فقط به آدرسهای اشتباهی و پیامدهای تخریبی منجر خواهد شد؛ پیامدهایی که نسل آینده، در داوری آنها از چرایی انفعال این دانایان پرسشها خواهند کرد.
سایر اخبار این روزنامه
یزدی خسیس، سمنانی عزیز
من دعوا نداشتم آنها دعوا داشتند
درآمدهای دولت در معرض تهدید
روحانيت با روحانيون گفتوگو نميكند
ساکن کاخ سفید زیر منگنه
تذکر مستقیم به آمریکا
هاید پارک تهران
اين حوزه به امان خدا رها شده
هر کلمه چقدر هزینه دارد
«آذر» و تمام منتقدانش
همگرايي با همه منهاي عربستان
چرایی جابهجایی سفارت آمریکا
بازسازی مناطق زلزلهزده با مردم یا پیمانکار؟
آدرس اشتباه ندهیم