روزنامه شرق
1396/10/28
سمفونی نافرجام یک نابغه فوتبال
رونالدینیو گائوچو، یکی از ستاره‌های تاریخ فوتبال برزیل روز گذشته بعد از 20 سال بازی در دنیای فوتبال کفش‌هایش را آویخت. البته این خبر را نه خودش؛ بلکه برادرش که حکم مدیر برنامه‌هایش را دارد، اعلام کرد تا «نابغه» بعد از فرازونشیب‌های زیادی که در فوتبال حرفه‌ای داشت، بالاخره قید آن را بزند. رونالدینیو در شرایطی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد که می‌توانست بعد از پله، دومین بازیکن برتر تاریخ برزیل باشد. او که یکی از تکنیکی‌ترین ستاره‌های دنیای فوتبال بود، نبوغ عجیب‌وغریبی در زمین داشت و با توپی که زیر پایش بود، جادو می‌کرد. او به همراه هم‌نسلانش در تیم ملی از‌جمله رونالدو و کاکا، فاتح جام جهانی 2002 شد؛ ولی اگر قدر خودش را بیشتر می‌دانست، دستاوردهای فوتبالی‌اش در عرصه ملی به‌مراتب بیشتر از یک جام می‌شد.برزیلی خوش‌گذران در پاریس
بعد از درخشش در باشگاه گرمیو برزیل بود که
پاری سن ژرمن در سال 2001 توانست این هافبک تهاجمی برزیلی را به خدمت بگیرد. آن زمان رونالدینیو در حالی پا به فوتبال اروپا گذاشت که برچسب «ستاره مستعد» رویش خورده بود. پاریسی‌ها البته برای خریدن رونالدو خیز برداشته بودند؛ ولی دست آخر به رونالدینیو رضایت دادند. او دو فصل در لیگ یک فرانسه برای پاریس به میدان رفت و تا توانست خوش گذراند؛ هم در زمین فوتبال که دریبل‌هایش تبدیل به کابوسی برای مدافعان رقیب شده بود و هم خارج از زمین فوتبال که هر شب باید کلاب‌های شبانه سر می‌زد و تا دیروقت در آنجا بود. همین موضوع هم بالاخره حضورش در پاری سن ژرمن را کم و مختصر کرد؛ چون لوئی فرناندس، سرمربی وقت پاریسی‌ها، از جشن رفتن‌های بی‌پایان رونالدینیو اعصابش به هم ریخت و قید او را زد. رونالدینیو بدون اینکه در پاریس به جامی برسد (عنوان چهارمی در 2002 و عنوان یازدهمی در 2003) از لیگ فرانسه رفت.
درخشش در بارسلونا
تابستان 2003 عصر جدیدی در زندگی حرفه‌ای رونالدینیو شکل گرفت. او به بارسلونا پیوست تا تولد دیگری داشته باشد. بارسا که طعم حضور روماریو، رونالدو و ریوالدو را به‌عنوان بازیکنان برزیلی چشیده بود، این‌بار یک برزیلی دیگر را به ترکیب آورد؛ با این تفاوت که سبک بازی این برزیلی برای تماشاگران بسیار جذاب‌تر از بقیه بود. بارسا که از سال 1999 در لالیگا قهرمان نشده بود، با خریدن رونالدینیو ابعاد جدیدی برای خودش ترسیم کرد. رونالدینیو با دکو با عنوان هم‌وطن و ساموئل اتوئو کامرونی به‌عنوان گل‌زن باشگاه، نسل جدیدی در بارسا تشکیل دادند که رهبر نسل طلایی این تیم از‌جمله اینیستا و مسی هم شدند. آنها سال 2005 قهرمان شدند و این ستاره برزیلی به توپ طلا، با‌پرستیژترین جایزه فردی دنیا، هم رسید. فصل بعد، رونالدینیو باز هم درخشید و به بارسا کمک کرد تا بعد از 1992 اولین لیگ قهرمانان اروپایش را هم به دست بیاورد. آن زمان، این نابغه برزیلی در اوج دوران فوتبالش بود.
ستاره‌ای که قربانی مسی شد
رونالدینیو جام جهانی 2006 را بسیار تلخ سپری کرد. برزيل که مدافع عنوان قهرمانی بود، در یک‌چهارم نهایی به فرانسه باخت. برزیلی‌ها نمایش اسفناکی در آلمان داشتند؛ ولی ستاره‌شان یعنی رونالدینیو حاضر به عذرخواهی از مردم نشد. بازگشت او به لیگ اسپانیا هم برایش چندان خوب پیش نرفت؛ اگرچه فصل 2006-2007 برایش زیبا بود؛ ولی فصل بعدی را تقریبا مأیوس‌کننده سپری کرد. مطبوعات محلی از خوش‌گذرانی‌های او و جشن‌های شبانه‌اش گلایه کردند و بیشتر از «متن» او درگیر حاشیه شد. این اتفاقات هم‌زمان شد با ظهور پدیده‌ای به نام مسی که بارسایی‌ها تصور می‌کردند حضور رونالدینیو می‌تواند روی این بازیکن آرژانتینی تأثیر منفی بگذارد. نهایتا در تابستان 2008 تحت فشاری که پپ گواردیولا به مسئولان بارسا آورد، راهی میلان شد.
تاریک و روشن با میلان
رونالدینیو با رفتن به فوتبال ایتالیا نشان داد هنوز فوتبال سطح بالایش را فراموش نکرده است. او ابتدا زیر سایه کاکا در این تیم بود که به مادرید رفت و بعد از او شماره 80 میلانی‌ها فرمانده میدان شد. درست که او درخشش بارسا را در این تیم نداشت؛ ولی تا حدودی کلاس کاری‌اش را به رخ کشید. هرچند که البته دعوت‌نشدنش به تیم ملی از سوی دونگا برای حضور در جام جهانی 2010 او را مأیوس کرد و از لحاظ روحی او را تحت تأثیر قرار داد. شروع فصل 2010-2011 هم برای او امیدوار‌کننده بود؛ ولی اگر میلان بعدا توانست دوباره قهرمان ایتالیا شود، بیش از رونالدینیو به خاطر تأثیر حضور زلاتان و یک برزیلی دیگر به نام روبینیو بود.
بازگشت به برزیل
ژانویه 2011 رونالدینیو به برزیل برگشت. ابتدا برای فلامینگو بازی کرد و سال بعد هم با اتلتیک مینیرو فاتح کوپا لیبرتادورس شد. فیلپیه اسکولاری، مربی وقت برزیل، سال 2013 از او برای بازی دوستانه مقابل انگلیس دعوت کرد تا رونالدینیو به مرز صد بازی ملی برسد؛ ولی این مربی هم حاضر نشد این بازیکن را به جام جهانی ببرد. چند ماه بعد رونالدینیو 34ساله در انتخابی عجیب به لیگ مکزیک و باشگاه کرتارو رفت. او 2015 به فلومیننزه پیوست و با فسخ قراردادش به لیگ‌های عجیب آنگولا، چین، آمریکا و... رفت تا اینکه بالاخره تصمیم به خداحافظی گرفت. «نابغه» با 167 گل در 441 بازی در عرصه باشگاهی و 33 گل از 97 بازی ملی به کارش پایان داد.
سایر اخبار این روزنامه
منع 3 قوه از گرفتن سود سپرده
ايستاده در تندباد
در ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای وزیر اطلاعات را هم دور زدند
عدم درک فضاي مجازي موجب شکاف نسلي میشود
پاسخ سخنگوی ستاد بودجه97 به یک گزارش
جزئيات حمله به کارگر معترض هفت‌تپه
نمی‌شود خشونت را انکار کرد
سمفونی نافرجام یک نابغه فوتبال
عملکرد قالیباف و شعار «عبور از روحانی»
مشکل، فیلتر تلگرام نیست
دلار می‌تازد
