روزنامه اعتماد
1396/11/07
پايبندي اصلاحطلبان به انقلاب
اين روزها اصلاحطلبان با مفهوم اين جمله زياد مواجه ميشوند كه «پدر، مادر، ما متهميم». آنها از سويي به تلاش براي پايداري و استمرار جمهوري اسلامي و آرمانهاي انقلاب اسلامي متهم و از سوي ديگر با اتهام تحولخواهي، دوري از ارزشها و وادادگي روبهرو هستند. اما چرا با وجود كاستيهايي كه در كشور وجود دارد، اصلاحطلبان همچنان به اصل انقلاب اسلامي ايران پايبند ماندهاند؟ و چرا تلاش دارند با انجام امور اصلاحطلبانه از اصل انقلاب حفاظت كنند؟انقلاب اسلامي ايران در دوران بروز و ظهور، صاحب متعاليترين آرمانهاي انساني و ديني بوده و پيشرفتهترين نوع حكمراني سياسي را مد نظر داشته و بنيانگذاران اين جريان همانقدر كه در تحقق اصول و مباني ديني با رويكردي مترقيانه اصرار داشتند، بر تحقق نظامي برخاسته از راي مردم، آزاد، نظارتپذير و اصلاحگرا نيز اصرار ميورزيدند. به خاطر همين نظارت بر مباني قانون اساسي و نظام سياسي پيشبيني و حتي اصلاح قانون اساسي از نظر دور نمانده است. نگرش اصلاحطلبان داراي ماهيت پيشرو و ديناميك نسبت به حكمروايي و مبتني بر نوانديشي ديني است. اين نگرش با سكون و تسليم در برابر شرايط و وضعيت موجود هيچگاه سازگاري نداشته، بلكه همواره خواهان تحولاتي بوده كه ضمن حفظ آرامش و امنيت جامعه، قانون اساسي در تمامي وجوه خود و حقوق شهروندي به مفهوم كاركردي اجرا شود. اصلاحطلبان در مقاطع دشوار جمهوري اسلامي با اعتقاد از گزينه «اصلاح و نظارت» در مقابل گزينههايي چون بيتفاوتي، مهاجرت يا براندازي دفاع كردهاند زيرا اين گزينه را به دلايل مختلف تاريخي، اجتماعي و سياسي و با در نظر گرفتن آرمانهاي انقلاب و جمهوري اسلامي و خون پاك هزاران شهيد، بهترين و كم هزينهترين گزينه براي پايداري، قدرت و سرافرازي ايران عزيز ميدانند. اصلاحطلبان براي اين تفكر و تلاش خود البته هزينههاي فراواني هم دادهاند و همه شواهد تاريخي گواه است اين اتهام كه آنها در حاشيه امن قرار داشتهاند، اشتباه يا مغالطهاي بزرگ است. آنها براي آرمانهايشان، چه در دوران انقلاب، چه دفاع مقدس و چه در دولتهاي مختلف از جان و مال و آزادي و آبروي خويش دريغ نكرده و بدون چشمداشت يا منتي پاي انقلاب اسلامي و اصلاحات ايستادهاند. آنها سختيها را براي اعتلاي كشور و اميدواري مردم با جان و دل خريدهاند و هرگز در مقابل دخالت بيگانگان، تبليغات طرفداران نظام منسوخ پادشاهي و انديشههاي مبتني بر ارتجاع كوتاه نيامدهاند؛ صبر و مبارزهاي مستمر و همهجانبه با حريفان متعدد.
در اين حال، تلاش اصلاحطلبان همواره براي حفظ تماميت ارضي كشور، تنوع قوميتي و مذهبي و رنگينكمان مردمان ايراني مشهود بوده، چنانچه به تنوع افكار، عقايد، آزادي انديشه و رفتار قانونمند اجتماعي احترام گذاشتهاند. ناظران طي اين سالها و حتي حافظه تاريخي مردم باور دارد كه چه تحولات مثبتي از نظر اجتماعي، سياسي و اقتصادي، بهبود شرايط كسب و كار و ثبات قيمتها در دولت اصلاحات رخ داد. همين طور اقدامات اساسي كه در دولت اعتدال صورت گرفت و از بحرانها و تكانهاي شديد بيثباتكننده جلوگيري كرد. از جمله تصويب برجام كه مانع تداوم اجراي تحريمهاي شديد يك سويه و ناجوانمردانه عليه ايران شد. در اين دولتها بيشترين تلاش براي رشد نهادهاي مدني در ابعاد كمي و كيفي صورت گرفت و با بيشترين رشد رسانهها براي جريان آزاد اطلاعات و فضاي آزاد نقد و گفتوگو، همين طور توجه به حقوق و مطالبات زنان، جوانان و اقوام و اقليتها صورت گرفت. اگر چه برخي موانع و مشكلات مانع از تحقق كامل وعدههاي دولت اصلاحات و دولت تدبير و اميد شد؛ موانعي كه متاسفانه بيش از مخالفتهاي سياسي با دخالت در جريان امور و بهرهبرداري از موقعيتها، روند بهبود شرايط را كند و گاه حتي به اندازه هشت سال متوقف ساخت. متاسفانه در اين ميان عدهاي نيز با مقاصدي سياسي، براي جلوگيري از اجراي عدالت و انتشار نااميدي و يأس به صورت سيستماتيك در داخل و خارج كشور فعاليت ميكنند. اين عده كه گاه ممكن است از نظر اعتقادي و سياسي در نقطه مقابل يكديگر هم باشند، با همه ابزار روز از جمله شبكههاي اجتماعي در نشر اخبار زرد و گاه نادرست و دروغ تلاش شبانهروزي دارند. چرا كه يأس و نااميدي و القاي عدم امكان اصلاح، آنها را به مقاصدشان ميرساند. در حالي كه برخي از مشكلاتي كه مرتب بازنشر ميشود، مسائلي هست كه در همه جوامع در حال توسعه و حتي توسعهيافته كم و بيش شيوع دارد. به هر صورت عدالت بايد وجهه اصلي هر نوع حكمروايي قرار گيرد، به خصوص آنكه اين حكمروايي ديني و اسلامي باشد. اجراي عدالت چه در بعد اقتصادي و تامين زيرساختها براي تامين اشتغال و معيشت شرافتمندانه، چه در قالب تامين حقوق شهروندي و آزاديها و حقوق مصرح در قانون اساسي و چه در ابعاد رسيدگي به ظلم، خشونت و تضييع حقوق شهروندان از اركان اصلي حكمراني خوب است. اگر نظارت دقيق و اصلاحات لازم بدون تاخير و اغماض و تبعيض رخ ندهد و اجراي عدالت اقتصادي و اجتماعي و سياسي به تاخير بيفتد، حس نااميدي و ناامني به وجود ميآيد و بر عكس، اجراي عدالت در ذات خود حس امنيت، اميد و نشاط را به دنبال دارد.
سایر اخبار این روزنامه
عليه شاه مستبد
پايبندي اصلاحطلبان به انقلاب
آيا انقلاب گريزناپذير بود؟
پايان امضا فروشي
عملكرد بودجه 95 مثبت و قابل دفاع است
امتياز ژئوپولتيك ايران درگفتوگو با اروپا
ما درصحنه متوقف نميشويم
مدرسههايي از سنخ ديگر
«اميد» نقطه غلبه ما بر انبوه مشكلات
انديشمند بزرگ دوستداشتني
ضرورت بازنگري در آمارهاي اقتصادي