مدیریت کارآمد در شهرداری تهران

مدیریت شهری و شهرداری با مدیریت‌های سطحی و متعارف جامعه بسیار متفاوت است. شجاعت، جسارت، تصمیم سازی در شرایط بحرانی و نوآوری از نکاتی است که باید به صورت جدی در مجموعه مدیریت شهری جاری و ساری باشد. از سوی دیگر حتی اگر منابع هم وجود داشته باشد با دنبال کردن مدیریت شهری در قالب اتوکشیده و اداری کمتر می‌توان شاهد و ناظر امکان تغییر و تحول در سطح شهر بود. یکی از نکاتی که در 4 دهه گذشته پاشنه آشیل مدیریت شهری در کل کشور بوده این است که چون ساده‌ترین منابع درآمدی را مدنظر قرار داده‌ایم، از سویی با فروش هوای شهرها و تراکم ظلمی جبران ناپذیر را نسبت به آیندگان مرتکب شدیم و از سوی دیگر برای شهرها انباشت مطالبات و افزایش تصاعدی هزینه‌ها را به‌وجود آوردیم. امروز با پروانه‌ای که به یک برج می‌دهیم، به قیمت امروز هزینه ساخت و سهم شهر را دریافت می‌کنیم در حالی که باید خدمات را به قیمت 50 سال آینده در نظر گرفت و به آن مجموعه عرضه کرد. بدین جهت اگر در طول 3 دهه گذشته نگاه کنیم روزبه‌روز حجم منابع جاری شهر افزایش و منابع عمرانی آن کاهش پیدا کرده است. باید دانست که منابع سرشار و گسترده‌ای در شهر وجود دارد و بدون اتکا به صدور حتی یک پروانه، می‌توان شهر را به صورت ایده‌آل و مطلوب اداره کرد. نکته دیگر بحث مدرن سازی تشکیلات و مدیریت‌هاست و شاهدیم که در جهان و در بخش‌های خدماتی مدیریت شهری، چه تحول اساسی و استراتژیکی اتفاق افتاده است. در این راستا اگر زباله تا دیروز وبال شهرها بوده، امروز به عنوان طلای کثیف شناخته و محل درآمدزایی به حساب می‌آید. کشوری مثل اتریش که در طی 3 دهه گذشته بحران زباله و آلودگی هوا زندگی را برای شهروندانش غیر ممکن کرده بود، امروز می‌بینیم نه تنها از بازیافت زباله‌های خود کسب درآمد می‌کند بلکه از محل واردات زباله نیز برای خود درآمدزایی می‌کند.این در حالی است که ساختار بازیافت شهرداری شامل شبکه جمع‌آوری و بازیافت همان ساختاری است که در 30 سال پیش به صورت سنتی صورت می‌گرفت و آلایندگی بالایی برای شهروندان داشته و هنوز نتوانسته‌ایم تغییری جدی در این مهم ایجاد کنیم.
ادامه صفحه2