همیشه فارس خواهد ماند این خلیج

اشکان گلشاهی، فعال فرهنگی - بر سر نامش هم جنگ و دعوا است، داخل مرز ایران است، امواج موزون و بوی شرجی در هوایش موج می زند. از قدیم در همه کتاب ها، نقشه ها و متن ها، همه آن را به یک نام می خواندند؛ خلیج فارس. خلیج تا ابد فارس بعد از خلیج مکزیکو و خلیج هودسن، بزرگترین خلیج جهان محسوب می‌شود اما حالا عرب های خوش اشتها می‌خواهند آن را به نام خود سند بزنند. الحق و الانصاف هم که حق دارند. آخر آنها دیده اند تاریخی که در آن غذاهای سنتی، سازها و ردیف های موسیقی حتی شاعرهای ما که روزگاران خود را در ایران، این مرز پر گوهر گذراندند و تاریخ ها ساختند، کشورهای همسایه بی هیچ دغدغه و نگرانی به نام خود زده اند و صدایی هم از هیچ رسانه یا مسئولان داخلی و خارجی در نیامده است. لاجرم این فکر که خلیج فارس هم می تواند به نام عرب ها بشود خیلی دور از ذهن نیست. آنها فکر می کنند اوضاع خیلی قمر در عقرب است، قمر در عقرب هست اما نه تا این حد بی شرمی و بی حیایی اما با وجود همه نابسامانی ها، تا جان در تن داریم برای بزرگی نام میهن خواهیم جنگید اما به راستی نام خلیج عربی از کجا آمده است؟ در دهه 30 عرب ها به تحریک نمایندگان انگلستان، این نام جعلی را مطرح کردند و به مرور کوشیدند فراگیرش کنند. علت این توطئه هم ملی شدن نفت ایران و بازپس گرفتن امتیازات از شرکت های انگلیسی و قطع روابط ایران و بریتانیا بود. نماینده سیاسی انگلیس که در بحرین اقامت داشت از سال 1329 عبارت «ساحل عربی» را برای بخش جنوبی خلیج فارس که به عرب های تحت حمایت انگلستان تعلق داشت، مرسوم، به مرور کلمه خلیج عربی را جایگزین کرد و بعد این نام را به کل خلیج فارس تعمیم داد. تا اوایل دهه 60 درباره نام خلیج فارس بحث و جدلی در میان نبود و در اغلب منابع اروپایی، آسیایی، آمریکایی، دانشنامه ها، کتاب ها، متن ها و نقشه های جغرافیایی بیشتر کشورها به زبان های مختلف، «خلیج فارس» به همین نام یاد شده است. بعد از ملی شدن نفت ایران ناگهان همه چیز تغییر کرد، توطئه ها آغاز شد و متاسفانه تا امروز نیز ادامه دارد. چارلز بلگریو، نماینده سیاسی و کارگزار دولت انگلیس در منطقه خلیج فارس در سال ۱۹۶۶ این گونه عنوان کرد: «کسانی که گوشه و کنار برخی حرف‌های بزرگ‌تر از دهان‌شان می‌زنند، کوچک‌تر از آن هستند که بخواهند برای خلیج فارس مشکلی ایجاد کنند. در واقع گرامیداشت روز خلیج فارس یک فرصت جهت تاکید بر دوستی‌ها، امنیت، برادری و همکاری‌های منطقه‌ای و گرامیداشت نام ایران عزیز سرافراز است.»
10 اردیبهشت فرصت مغتنمی است برای پافشاری بر حقی که میراث پدران و مادران ماست؛ روزی که یادآور از خودگذشتگی های ملت همیشه سرافراز و در صحنه ایران به فرمانروایی شاه عباس صفوی در سال 1621 میلادی و فرار اشغالگران پرتغالی بعد از 117 سال تسلط ظالمانه بر سواحل جنوبی ایران است. خلیج فارس تا ابد فارس می ماند و این نام تا ابد جاودانه خواهد ماند.