سال تولید ایرانی و بیراهه روی صداوسیما

تنش‌های موجود در روابط خارجی کشور و اصرار کشورهای غربی به ادامه روند گذشته و اجرایی نشدن برجام، شرایطی را فراهم کرده است تا عملا از هیچکدام از توافق‌های صورت گرفته با کشورهای پیشرفته صنعتی مبنی بر انتقال تکنولوژی و فاینانس پروژه‌های بزرگ عمرانی، صنعتی و زیرساختی حتی در بخش‌هایی که منافع آنها را تامین می‌کند مانند نفت و گاز و پتروشیمی هم نتوانیم دستاوردی داشته باشیم و به این خاطر هم حاکمیت تصمیم بر این گرفته تا بتواند با تکیه بر بخش‌هایی از اقتصاد ایران که چندان متاثر از موضع گیری‌های کشورهای پیشرفته صنعتی نیستند و به عبارتی آن چیزی که ما اقتصاددانان به آنها می‌گوییم تقویت بخش ریالی اقتصاد، بتوانیم در مقاطعی به حل مشکلات بپردازیم. سالی را با عنوان اقتصاد مقاومتی نامیده‌ایم. سالی را حمایت از تولید داخلی نامیده‌ایم. امسال را هم سال حمایت ازکالای ایرانی نامیده‌ایم. طبیعتا رسانه ملی می‌تواند نقش بسیار تعیین کننده‌ای در جهت دادن به منویات رهبری داشته باشد ولی متاسفانه آنچه که مشاهده می‌شود، ارائه اطلاعات غلط و هزینه‌بری است که از طرف مردم یعنی عامه مردم به عنوان یک فریب آشکار نامیده می‌شود. به طور مثال؛ همه مشکلات کشور را گویی واردات قاچاق پوشاک تشکیل می‌دهد و مرتب در تلویزیون صحبت از قاچاق کالا می‌شود و یا اخباری منتشر می‌شود، ارقامی عنوان می‌شود که حتی اگر کسی کمترین اطلاع از علم اقتصاد داشته باشد، نه تنها آن را باور نمی‌کند بلکه به آن می‌خندد. به طور مثال صداوسیما در یکی از گزارش‌های خود در مورد تولید حمایت از کالای ایرانی عنوان کرده بود که در سال بالغ بر چهار میلیارد دلار آدامس وارد کشور می‌شود. تهیه کننده این گزارش، یا قیمت آدامس را نمی‌داند یا مبلغ چهار میلیارد دلار را نمی‌فهمد! شاید هم تحت تاثیر اختلاس‌های میلیارد دلاری که صورت می‌گیرد، چهار میلیارد دلار را رقمی اندک تلقی می‌کند. زیرا بدون شک واردات چهار میلیارد دلار آدامس نه در منطق می‌گنجد و نه در برداشت‌های اولیه. زیرا اگر تمام مردم ایران 24 ساعته آدامس بجوند، این رقم در نهایت ممکن است چیزی حدود 50 میلیون دلار بشود که رقم آنچنان قابل توجهی نیست. ضمن اینکه صداوسیمای ما به جای پرداختن به مسائل اصلی و ارائه اطلاعات مستند به موارد اصلی نمی‌پردازد.
ادامه صفحه 16