کردستان در سوگ

کردستان در سوگ صالح نیکبخت . وکیل دادگستری نه‌تنها استان کردستان که تمام کشور ما به دلیل حادثه دلخراشی که عده‌ای کشته و مجروح داشته، به سوگ نشسته است. حادثه در دقایق نخستین بامداد چهارشنبه و بر اثر برخورد یک تانکر حامل مواد نفتی با یک اتوبوس در سنندج اتفاق افتاد. این رویداد دلخراش و امثال آن تنها واقعه یا وقایعی نیست که در کردستان و دیگر مناطق ایران روی می‌دهد و ده‌ها نفر قربانی می‌شوند. مردم قربانیان رویدادهایی مانند حادثه قطار در نیشابور و نیز تصادف در ایستگاه راه‌آهن استان سمنان را هم به یاد دارند. قربانیان تصادفات جاده‌ای ایران و حوزه حمل‌و‌نقل امروز بعد از مرگ‌و‌میر بیماری‌های سرطان و سکته قلبی، بالاترین آمار درگذشتگان ایران به‌شمار می‌روند. پس از وقوع هر حادثه جانکاه سروصدایی به راه می‌افتد و مانند ابر بهاری زودتر از برگشت پژواک آن فرو‌می‌نشیند، بدون‌ اینکه مدعیان حمایت از مردم و نمایندگی آنان از‌ جمله نمایندگان مجلس و اعضای شورا، به‌صورت‌ مستمر پیگیر آن باشند. خطاست اگر گفته شود پیگیری و بازخواست مسئولان دچار روزمرگی نشده است. فقط یک موضوع به‌صورت‌ مستمر تعقیب می‌شود و تغییر لیل و نهار بر آن اثری ندارد؛ آن‌هم متهم‌کردن معترضان به اینکه آب به آسیاب دشمن می‌ریزند. ماجرای سنندج نه اولین حادثه در استان کردستان و دیگر مناطق ایران است و نه آخرین آن.  اما یک نکته در ضعف مدیریت ناوگان حمل‌و‌نقل هوایی و زمینی و ریلی ایران وجود دارد که به درد بی‌درمان تبدیل شده و کسی در مقام پیدا‌کردن داروی این درد نیست. این درد بی‌درمان فقدان تدبیر و توان مدیریتی است. باید بر این نکته بیفزایم که در بعضی مناطق مانند جاده‌های کردستان مشکلات فراوان‌تری وجود دارد. این جاده‌ها محل ترانزیت کالای مجاز و قاچاق از جمله محصولات نفتی از عراق به غرب ایران و سرانجام ارسال آن به مناطق دیگر است. ترافیک سنگین و جاده‌ها کشش لازم را ندارد. باوجود اینکه استان کردستان با چهار استان غرب کشور هم‌مرز است، سنندج، مرکز آن استان، برخلاف مراکز سایر استان‌ها با هیچ یک از مراکز استان‌های هم‌مرز، جاده دو‌بانده ندارد. هر دولتی که سرکار می‌آید با وعده رسیدگی به مشکلات و تبعیض‌های موجود و تمتع از آرای مردم، کار ناکرده وعده‌ها را فراموش می‌کند. این استان از حمل‌و‌نقل ریلی بی‌بهره است و از بعضی جاده‌های باریک و پرپیچ‌و‌خم آن مانند جاده‌های مریوان- سنندج و بانه – بیجار، ده‌ها برابر بعضی از جاده‌هایی که سال‌هاست دو‌بانده شده‌اند، کالا ترانزیت می‌شود. در هر چهار استان مجاور همدان، کرمانشاه، زنجان و آذربایجان غربی جاده‌ها تا مرز منتهی به حوزه راه‌های کردستان دو‌بانده یا در حد آن است؛ اما دریغ از وجود این‌گونه راه‌ها در این استان. افزون بر این ترانزیت محمولات نفتی از کرکوک به ایران و عبور آن از داخل شهر سنندج و گاهی حتی از نزدیک مراکز پر‌جمعیت این شهر انجام شده و از ایجاد جاده کمربندی و کنترل وسایل حمل‌و‌نقلی که با حمل کالا برای کشور ما درآمد ایجاد می‌کنند، خودداری می‌شود. آنچه نوشته شد «حقیقت» است و نباید به دنبال «مَجاز» رفت.