صنعت گردشگری ایران از چه رنج می‌برد؟

صنعت گردشگری امروزه  به یکی از مهمترین و پردرآمدترین بخش‌های اقتصادی کشورها تبدیل شده است. این صنعت با ایجاد اشتغال فراوان به یکی از منابع اصلی ایجاد ثروت و ریشه کنی فقر در کشورهای کمتر توسعه یافته تبدیل شده است و بسیاری از کشورها، توسعه گردشگری را در اولویت نخست سیاست‌های توسعه‌ای خود قرار داده و از این طریق درآمدهای ارزی پایدار و بالا کسب می‌کنند. برای مثال کشور ترکیه در خاورمیانه که در دهه 90 در بحران شدید اقتصادی قرار داشت و یکی از فقیرترین کشورهای منطقه بشمار می‌رفت امروزه یکی از موفق‌ترین کشورها در توسعه گردشگری و جذب توریست بوده و از این محل سالیانه میلیاردها دلار کسب درآمد می‌کند. کشور چهارفصل ایران  که از نظر جاذبه‌های توریستی جزء 10 کشور نخست دنیا محسوب می‌شود در زمینه جذب توریست وضعیت مناسبی نداشته و نه تنها در دنیا بلکه در منطقه خاورمیانه هم در رتبه‌های پایین قرار می‌گیرد. حال سوال این است که با وجود  شرایط تحریمی که کشور ما معمولا با آن دست و پنجه نرم می‌کند و همواره در تامین منابع ارزی با مشکل مواجه بوده و اینکه مسئولان کشور می‌دانند جذب توریست چه منابع عظیم ارزی را برای کشور به ارمغان می‌آورد چه چیزی مانع از رسیدن به شرایط مطلوب شده است و صنعت گردشگری ایران از چه رنج می‌برد؟
دو مشکل عمده صنعت گردشگری کشور عبارتند از:
1- کمبود امکانات سخت افزاری و رفاهی  
 کشور ایران از کمبود امکانات سخت افزاری و زیرساخت‌های نامناسب در بیشتر زمینه‌ها رنج می‌برد. ملزوماتی که برای جذب و پذیرایی از توریست باید موجود باشد شامل امکانات فرودگاهی، امکانات اقامتی با کیفیت، خدمات حمل‌ونقل سریع و امن بین شهری، وجود سرویس‌های بهداشتی فرنگی و سرویس‌های مالی و بانکی  و غیره است که متاسفانه در کشور ما چه از نظر کمی و چه کیفی در شرایط آبرومندی قرار ندارند. ظرفیت اندک فرودگاه‌های بین‌المللی کشور و کمبود مراکز اقامتی با کیفیت مهمترین مشکلات سخت افزاری و زیرساختی ایران هستند. همچنین عدم وجود سرویس‌های فرنگی در مسیرهای بین شهری و همچنین نبود امکانات حمل و نقل سریع و امن بین شهرهای توریست پذیر کشور از مشکلات بسیار مهم هستند. برای مثال 3 شهر توریست پذیر کشور که شامل اصفهان، شیراز و یزد هستند هنوز از طریق راه آهن به هم وصل نشده اند و در مسیرهای جاده‌ای بین آنها هم سرویس‌های بهداشتی فرنگی موجود نمی‌باشد و همین برای عدم رضایت گردشگر خارجی کافی است!


2- موانع سیاسی اجتماعی و نرم افزاری
 تبلیغات رسانه‌های غربی و معاند نظام تصویر زشت و ناامنی از ایران در اذهان به نمایش می‌گذارد و بسیاری از آنها ایران را کشوری ناامن می‌دانند و برای سفر به ایران ریسک نمی‌کنند. همچنین عدم ارائه سرویس‌های مالی  و بانکی به کارت‌های اعتباری بین‌المللی گردشگران از یک طرف و سختی‌های تهیه ویزا و ورود به کشور از طرف دیگر چهره خوبی از ایران در ذهن آنها  ترسیم نمی‌کند. از این رو تا مشکلات سخت افزاری و نرم افزاری موجود در برطرف نشود نباید انتظار داشت صنعت گردشگری کشور رونق یابد.
توصیه اکید به مسئولان: حال که نفت بعنوان منبع اصلی تامین ارز کشور در شرف تحریم همه جانبه آمریکا قرار گرفته و در آینده نزدیک کشور را با مشکل تامین ارز مواجه خواهد کرد بهتر است که مسئولان کشور چشم و گوش خود را به وضعیت موجود باز کنند و با برنامه‌ریزی‌های کوتاه و میان مدت و برداشتن موانع موجود ازجمله توسعه فرودگاه‌های بین‌المللی کشور، ارائه ویزای فرودگاهی، ساخت هتل‌های با استاندارد جهانی و با منوی غذای متنوع، ، توسعه حمل و نقل بین شهرهای توریست پذیر و آموزش نیروی انسانی، راه را برای توسعه هرچه بیشتر این صنعت باز کنند که می‌تواند وابستگی کشور را به ارز حاصل از نفت به حداقل برساند.